Hugleiðingar

Það er gott að hugsa tilbaka og íhuga hvernig þetta var alltsaman, nú alveg frá því að ég man eftir mér þá var aldrei talað um að sykur og allt sem úr honum er unnið væri óholt, fitandi og orsakði sjúkdóma af ýmsu tagi, maður kepptist við að moka þessum óþvera í sig og ekki var talað um að feitur reyktur sauður væri hreinlega bráðdrepandi ásamt ýmsum öðrum matvörum.

Man nú ekki svo gjörla hvenær unnar kjötvörur komu á markaðinn en var eigi há í loftinu er ég fór út í búð og keypti álegg sem þá var skorið niður í forláta áleggshnif og eftir því hvað maður vildi fyrir mikið.

Man hvað ég var feginn þegar fóru að koma viðbit sem áttu að vera svo holl og minna fitandi en smjör hugsið ykkur maður lét heilaþvo sig á sekúndubroti í einu og öllu því vísindin hlytu að fara með rétt mál nú svo kom þetta með kókið, hangikjötið og margt annað sem ég alla veganna var svo slungin að fara á bak við skynsemina og taldi sjálfri mér trú um að þetta væri nú bara vitleysa það hentaði mér betur því þetta var svo skrambi gott.

Komst að því fyrir nokkrum árum að óhollara er að borða skötu með hamsatólg/mörfloti heldur en hangikjöt, en allt er gott í hófi.

Málið er að við heilaþvoum okkur og höldum að við séum endalaust ung, hraust og sterk og svo eigi einnig að vera með innyflin okkar, það er bara ekki reyndin og það þýðir ekkert að hugsa þetta kemur ekki fyrir mig eða mína.

Sagt er að heilabúið sé að minnsta kosti eitt ár að afvenja sig þeim ljótu siðum sem við erum búin að venja hann á þannig að það er ekkert skrítið að svo margir gefist upp á að breyta um lífsstíl og þar á meðal er ég.
Hef verið að huga að því hvað veldur því að maður dettur í pyttinn jú hjá mér er þetta fíkn í mat, brauð, kökur og stundum í bara allt þó mér finnist það ekki gott það heitir víst að vera með fullan munn fíkill ( veit það ekki annars)

Núna stend ég á vegamótum (eiginlega fyrir mörgum árum) að annað hvort tek ég mig á eða fer sex fetin (sko niður) ég ætla ekki að fara þá leið heldur að taka mig á, sjáum svo hvernig það gengur og mun örugglega blogga um það síðar.

Gangi okkur öllum vel sem eru að breyta um lífstíl og tökum gleðina á þetta og ekki sakar að hafa hjálp frá Nutramino heilsuvörunum.


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Sigurbjörg Eiríksdóttir

Gangi þér vel mín kæra!

Sigurbjörg Eiríksdóttir, 11.7.2012 kl. 10:13

2 Smámynd: Ásdís Sigurðardóttir

tek undir með Sigurbjörgu, þú getur þetta duglega stelpa.

Ásdís Sigurðardóttir, 11.7.2012 kl. 11:59

3 Smámynd: Guðrún Emilía Guðnadóttir

Auðvitað get ég þetta ef ég svindla ekki á vitinu sem ég hef

Guðrún Emilía Guðnadóttir, 11.7.2012 kl. 18:04

4 Smámynd: Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Milla mín eftir að ég las að lýsi væri óhollt, þá hætti ég að taka mark á því hvað væri hollt eða óhollt.  Það er bara tískan fram og til baka sem segir þetta.  Ég til dæmis borða bara hreint smjör ekki léttu, ekki eitthvað margarín.  Ég held að þrátt fyrir allt þá segi líkaminn okkur algjörlega hvað óhætt er að borða, það sem okkur líður vel með að eta, er í lagi, það sem við fáum verra af, eigum við að láta ógert að láta inn fyrir okkar varir.  Ef við viljum léttast, þá er bara að borða minna í einu og oftar.  Ganga eða hreyfa okkur meira og jafnvel fara í líkamsrækt, hún getur þess vegna verið stunduð að morgni í rúminu, með að spenna og slaka á ýmsum vöðvum.  Þetta þarf ekkert að vera flókið eða erfitt. Það er bara að vera meðvitaður um líkaman sinn og láta sér þykja vænt um hann eins og hann er.  Flóknara er það ekki.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 13.7.2012 kl. 16:53

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband