Fyrir svefninn.

Guðrún á Reyðarvatni var kvennskörungur mikill.
Hún var yfirsetukona og sótt víðs vegar að.
Lítið var um peningagreiðslur fyrir ljósmóðurstörf
í þá daga, en hins vegar fékk hún oft brennivín
í launaskyni, því að henni þótti sopinn góður,
sérstaklega á efri árum.
Einu sinni sagði Guðrún:
,, Það versta sem mér er gefið, er hálfflaska
af brennivíni. Flösku læt ég vera, en pottur,
það er gott."
Góða nótt.

Athugasemdir

[Kristín Jóna Jónsdóttir, 8.11.2007 kl. 21:14]

Hún hefur semsagt verið sífulla ljósan. 

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 9.11.2007 kl. 07:05]

Kenni það ekki.

En talið er að Ísland hafi verið svona þá.

Lesið hefur maður um það,

þessar sögur tek ég upp úr Íslenskri fyndni,

þær eru næstum allar um brennivín,