Einokunar-stefna.

Mér var nú kennt það í mínum uppvexti
að hlusta aldrei á annað en flokkinn, hinir hétu,
framsóknarkommar, kommar og kratar, en ég fór nú ekki svo
mjög eftir þessu.
Hef altaf haft gaman af að hlusta á vel máli farna og
vel gefna menn og konur,og þar sem enginn heitir krati í dag
(því miður það væri þá kannski minna rifist hjá sumum)
þá les ég alltaf það sem ég sé eftir Þorvald Gylfason,
það sem kemur frá honum hittir oft vel í mark.
Í greininni, Framlengdir armar, úr Fréttablaðinu í gær
skrifar hann meðal annars:,,Fyrirmyndir að austan."
Í Sovétríkjunum sálugu réð framleiðsla lögum og lofum,
og ríkið var eini atvinnuveitandinn. Það var ekkert grín að
lenda í útistöðum við hann.
Fólk var rekið úr vinnunni fyrir minnsta andóf,
og atvinnuleisi var fangelsisök.
Ég er að lýsa nýliðinni tíð.
Þótt Ísland hafi frá fyrstu tíð verið lýðræðis-og
réttarríki ólíkt Sovétríkjunum, sóttu leiðandi stjórnmálaöfl
hér heima ýmsar fyrirmyndir í austurveg, til dæmis
þjónkunina við framleiðendur og ,,andrúmsloft dauðans",
eins og morgunblaðið hefur nýlega gert að umtalsefni
með eftirminnilegu móti. Ástæðan var hin sama á báðum stöðum.
Fylgispekt við framleiðendur skaffar völd,
Nú tek ég við með mínar kenningar og eins og ég vil túlka þessi orð,
og er það alfarið mín skoðun.
Sem sagt ef þú ert ekki fylgispakur við framleiðandann,(ríkið)
þá ert þú úti í kuldanum,
Ekki geta þeir sagt upp stórkaupmönnum og eða öðru fólki,
ekki gert það atvinnulaust, því það vinnur ekki hjá þeim.
Þess vegna þurfa þeir að gera þetta á annan hátt,
Það tekst bara ekki.