Hræðsla.

Já ætli þetta sé ekki hræðsla í fólki,
margar sögur hefur maður lesið um árásir á
bílstjóra og á fólk  í  bílum, svo þetta er kannski ekkert skrýtið.
Samt ekki gott.
En þetta er orðið fulllangt gengið þegar börnum er ekki hjálpað,
t.d. í smábæjum þar sem allir þekkja alla.
Ég varð vitni af því að lítil stúlka datt í götuna, mikil hálka var úti,
vinkona hennar var að reyna að hjálpa henni,
en ekki tókst það.
Ég sá þetta allt útundan mér þar sem ég kom akandi
eftir götunni, margir bílar voru á undan mér engin stoppaði.
Ég tók smá hring á bílnum svo að ég kæmi rétt að stelpunum,
engin stoppaði meðan ég var að því, þótt snótin hafi verið grátandi.
Tók ég þær upp í bílinn og ók þeim heim, það blæddi úr þeirri litlu.
Það er nú orðið slæmt þegar við getum ekki einu sinni hjálpað
börnunum okkar.
                                Góðar stundir.

Margir óku framhjá slösuðum manni

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 7.1.2008 kl. 09:25]

Svona er lífið og engin skiptir sér af og hvernig eiga svo þessi litlu skinn að læra að hjálpa öðrum.
Sönn saga. Móðir var að sækja son sinn á leikskóla,
var hann þriggja ára fann hann hvergi, fer að leita,
heyrir hljóð, gengur á það, kemur að drengnum sínum undir eldri dreng
hennar kjökrandi niður í gólfið með buxurnar niður um sig,
þarf ég að segja meira?
Hvað eru þessar fóstrur að gera?
Allavega ekki að vinna vinnuna sína.

                                  Kveðja Milla.
 

[Gunnsteinn Þórisson, 7.1.2008 kl. 10:23]

Held það sé nú varla hrein mannvonska sem átti þátt þarna í borgarfirði, við verðum að gefa okkur það að ekki eru allir ökumenn með augun á gangandi vegfarendum, og jafnvel þeir sem sáu ástandið á veslings manninum á þeim hraða sem viðkomandi keyrðu hafa líklega ákveðið að best væri að sleppa því að snarbremsa og athuga málið, enda gæti það valdið fleiri slysum. Við teljum okkur fullviss að við hefðum stöðvað og bjargað manninum, en við einfaldlega vitum það ekki, allt aðrar aðstæður þarna úti á götum úti heldur en hér heima þar sem við lesum fréttirnar á mbl í rólegheitunum. Að mínu mati voru það hárrétt viðbrögð hjá þeim sem hringdu í lögreglu og tilkynntu þetta! En það er í raun rétt með hræðslu partinn hjá þér, síðast þegar ég athugaði að blóðugum manni hvæsti hann á mig, ekki rataði sú góðmennska í fréttirnar.

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 7.1.2008 kl. 12:34]

Nei Gunnsteinn góðmennska ratar sjaldan rétta leið.
enn okkur líður betur ef við sýnum hana.

Kínverskur málsháttur segir:
,,Gerðu eitthvað gott- nágranni þinn fréttir það aldrei.
  Gerðu eitthvað illt-það mun verða alræmt."

Það er hægt að ræða þetta endalaust, allir hafa sína skoðun á málunum,
ég er samt á þeirri skoðun að við eigum að láta okkur varða um
náungann þó að það sé hvæst á okkur.
Sjáðu til ef að við komum að slysi þá stoppa allir þó að það sé komin hjálp á staðin. Eigi tel ég það gert af kærleika heldur forvitni.
Svona erum við bara.
Takk fyrir gott innlegg Gunnlaugur.