Fyrir svefninn.

Björn Gunnlaugsson var einstakur maður að gáfum og atgerfi,
en stundum viðutan.
Hann var kennari við Bessastaðarskóla eins og kunnugt er,
og ókvæntur framan af.
Samkennarar og vinir voru að ýta undir hann að fá sér konu,
og þótti þeim helst ráð að bera niður hjá Ragnheiði í Sviðholti,
ekkju Jóns lektors, enda var hún vel að sér og vinfengi mikið var á milli
hennar og Björns. Kom Björn oft í heimsókn til hennar
og hafði ánægju af að tala við hana. Nú kom að því, að vinir Björns
höfðu talið hann á að bera upp bónorð við Ragnheiði, og fór hann að
Sviðholti í þeim erindum. Hann sat góða stund og rabbaði um
alla heima og geima, en ekkert varð úr bónorðinu.
Þegar hann hafði kvatt og kominn heim á leið, rankaði hann við sér,
að hann hafði gleymt aðalerindinu.
Hann snýr þá við að Sviðholti aftur, hittir Ragnheiði og segir:
,,Heyrið þér, frú Ragnheiður! Viljið þér eiga mig?"
,,Já" sagði hún.
,,Jæja, þakka yður kærlega fyrir. Verið þér sælar,"
sagði Björn, setti á sig hattinn og fór.

                       Góða nótt.