Fyrir svefninn.

Í Tópaksleysi.

                  Á himininn skyldi ég höggva rauf
                  og henda þér upp á stallinn,
                  ef þú tækir tópakslauf
                  og træðir því upp í kallinn.

Stúlka segir unnusta sínum upp
og trúlofast öðrum.
þá var þessi vísa kveðin.

                  Ekki er sagan úti hálf
                  upp er sagt hún beiði
                  og svo undir annan kálf
                  aftur sjálf sig leiði.

Úlfur skytta.

                 Gengur þar með gæruskinn
                 gamli Úlfur skytta.
                 Þarna ætlar andskotinn
                 ömmu sína að hitta.

                            Jón Þorsteinsson.
                                                                    Góða nótt. 

Athugasemdir

[Hallgrímur Óli Helgason, 4.1.2008 kl. 23:04]

Blessuð aftur Guðrún, ég mun kannske prófa gestrisni Dóru er ég kem næst norður, mig langar alltaf til að kynnast fólki út af systkynum Árna langafa, en oftast er maður fer í sveitina fer maður bara í Húsabakka og stoppar oftast stuttan tíma, já fjallið okkar er fallegt og þegar ég var ungur heima í sveitinni fór ég oft upp á Núpinn við bæinn heima eða niður á landareignina þá sá maður Húsavíkurfjall og dáðist ég alltaf af því, þú býrð á Stórhól, ég flutti til Húsavíkur 2003 um haustið en var hálf eirðarlaus því vestfirðirnir toguðu svo fast í mig aftur að ég flutti vestur um vorið 2004, enda búin að vera hér síðan 1980, þá bjó ég í Stórhól 73 sem er raðhús og var ég ánægður með útsýnið eins og þú segir, jæja gaman að spjalla við þig, vonandi eigum við eftir að hittast og skilaðu kærri kveðju til Dóru, ég var í Laugaskóla 1977-1979 og voru það einhver bestu ár ævi minnar sem aldrei gleymast, yndislegur staður.

kveðja Halli

[Ásdís Sigurðardóttir, 4.1.2008 kl. 23:44]

En notalegt að lesa spjallið ykkar. Ég bjó í Túngötu 5 og svo Laugarholti 12, rétt ofan við sláturhúsið.  Kær kveðja heim.

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 5.1.2008 kl. 08:27]

Já Ásdís mín mér finnst það líka notalegt og gaman þegar fólk kemur
fram eins og Halli og lætur vita af sér. fjallið okkar já Ásdís ég segi alltaf við það að þú biðjir að heilsa, ég veit að það virkar.

Halli ég er ekki hissa á því að víkin hafi kallað á þig það er svo ægifagurt þarna fyrir vestan, og þar sem maður festir rætur og á sitt fólk vill
maður vera. þú tekur bara lengra frí næst svo að þið getið hist frændsystkinin.           Kveðja vestur Milla.