Þau fá hjálpina sem talað er um.

                         Að gefnu tilefni.

Heyrt hef ég og lesið um  að  ef þú talar nógu mikið um
T.d. dópneyslu og drykkju hjá þínum og eða öðrum
þá hjálpa þau sér frekar sjálf.
Það á ekki að hlífa þeim, tala um allt sem þau gera.

þegar þau gera sér grein fyrir því að engin tekur á móti
þeim engin hlustar á ruglið eða trúir þeim sama hvað þau segja.
Þau eru orðin ein.
Enn innst inni vita þau að ef að þau taka sig á þá er
kærleikurinn til staðar hjá fólkinu þeirra.

Ég sendi þeim kærleika sem eiga við þetta að stríða.

                              Góðar stundir.

 

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 10.1.2008 kl. 20:31]

Nákvæmlega þetta gerðum við Bjarni við son minn sem er 19 ára. Hentum honum út og sögðum öllum í hverju hann væri, það hafði mikil jákvæð áhrif og flýtti fyrir að hann fór í meðferð, en ég vil aldrei þurfa að gera þetta aftur.

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 10.1.2008 kl. 21:12]

Þið brugðust rétt við, ég tel að þetta sé hræðilega erfitt Ásdís mín
en nú sjáið þið líka batann hjá honum, hann veit að þið elskið hann, en hann veit líka hvar mörkin eru.
                     Gangi honum allt í haginn við biðjum fyrir honum.
                                      Kærar kveðjur Milla.