ÆÆ, litli snúðurinn.

Aðeins að koma því að: ekki að ég hafi neitt á móti því.

Eins og margir vita erum við gamla settið á hólnum að passa
hundinn Neró, hann eiga tvíburarnir mínir sem eru að Laugum.
Hundinn erum við búin að þekkja síðan hann kom til,
en núna er hann litla barnið okkar. Veikur hefur hann verið
snúðurinn, svo hann hefur þurft á að halda smá dekri.
Núna er hann nýklipptur, svo hann er viðkvæmur fyrir kulda.
Í morgunn fór engillinn minn að gera sig tilbúin til að fara morgunrúntinn,
sækja blöðin ( þau eru ekki borin út hér á Húsavíkinni)
sýna sig og sjá aðra, nema Neró byrjar að væla, hann vill með,
eins og hann fær alltaf.
ÉG kalla fram afi, afi, fær hann ekki að koma með?
Afi svarar jú jú, opnar millihurðina og segir: ,, Afi ætlar bara að hita bílinn"
                                      Góðar stundir.

Athugasemdir

[Huld S. Ringsted, 17.1.2008 kl. 14:01]

Æ Krúttið!   gaman að sjá afa nafnið, við köllum okkur alltaf ömmu og afa gagnvart hvolpunum okkar

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 17.1.2008 kl. 14:04]

þú ættir að heyra í honum núna, amma var að taka veskið sitt og setja fram á borð í ganginum, þá veit hann að við erum að fara út,
kemur og vælir eins og lítið barnvið lappirnar á mér, hann fær alltaf að fara með. Kveðja.

[Huld S. Ringsted, 17.1.2008 kl. 17:36]

Haha kannast við þetta, þeir eru ekkert betri en  börnin! Núna hef ég þrjá sem setja upp angistarsvip og mikið vælt ef ég þarf að skreppa í búð.  Þetta er að verða pínu ruglandi með ömmu og mömmu talið því ég er "mamma" tíkurinnar og "amma" hvolpanna svo ruglast þetta stundum en stelpurnar mínar taka þátt í þessu: "viltu fara með ömmu"

Æ það er gaman að þessu, þetta eru yndisleg dýr

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 17.1.2008 kl. 19:03]

Já þetta eru yndisleg og skynsöm dýr, gefur allri fjölskyldunni afar mikið.
Ég er nú bara með einn, en þú með 5. hunda það er mikið á meðan þú ert að ala hvolpana, þú hlýtur að vera mjög þolinmóð.
Ég skil vel með nafnaruglinginn mamma og amma,
tvíburarnir, eru mömmur þeirra og mamma þeirra er amma þeirra og ég andmælti því að verða langamma svo ég er líka amma,
þegar við erum allar saman þá veit hann stundum ekkert í sinn haus, ef maður segir komdu til ömmu,
þá horfir hann á okkur báðar, en fer yfirleitt til ömmu no. 1.
hún er búin að ala hann frá upphafi og er best. og á nóttunni þegar þær gista, skiptir hann sér á milli rúma, smá tíma í einu, hann þykist ekki geta hoppað upp í rúmin, svo hann vælir til að við lyftum honum.
Ef þetta eru ekki eins og lítil börn þá veit ég ekki hvað.

                             Knús Milla.
 

[Ía Jóhannsdóttir, 17.1.2008 kl. 20:59]

Skemmtilegt að lesa ykkur heheh hér er ég fóstra og minn elskulegi fóstri hans Errós okkar.  Gat eiginlega aldrei sett hundinn versus börnin mín.    Er svo rosalega tilfinninganæm gagnvart krökkunum mínum.  Okkar Erró er komin á áttunda ár og er alveg eðalhundur og við elskum hann öll

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 18.1.2008 kl. 07:35]

Ía gaman að heyra um Erró, annars man ég núna eftir honum í færslunni hjá þér um göngutúrinn góða, þar sem ekkert tillit var telið til þín nema af honum, eða þannig
ég gæti líka vaðið eld og brennistein fyrir börnin mín og barnabörn,
en öll elskum við snúðinn hann Neró.
                                          Kveðja Milla.