Er ég eigi skil eða fatta hvað er í gangi.

Besta vinkona mín kom til mín einn daginn og tjáði mér ýmislegt sem hún var eigi að skilja að fullu, Ég spurði hana hvort ég mætti blogga um hennar mál og hún sagði já við því.

Ég mun skrifa eins og út frá sjálfri mér það er einhvernveginn léttara.

Vinkona mín sagði:

Ég hef gengið í gegnum margt og mikið um ævina, en síðan ég komst á lygnan sjó hef ég lagt mig niður við að vinna vel úr mínum málum og það hefur tekist alveg ágætlega.
Ég á yndisleg börn og barnabörn en börnin mín hafa þurft að vinna í sínum málum og vona ég svo sannarlega að þau hafi gert það þó þau hafi eigi beðið mig um hjálp í þeim efnum enda kannski eðlilegt að ég komi eigi náglægt þeirra bata en við höfum svo sem rætt þetta á stundum.
Það er einnig þannig að er vandamál koma upp þé hefur hver og einn sína skoðun á því hvað gerðist, hvað mikið þau muna og bara allt mögulegt.

Fyrir fáum árum fór ég að taka eftir því að viðhorf og framkoma fór að breytast gagnvart mér ( þeir taka þetta til sín sem eiga það ) svo langt getur þetta gengið að ófyrirgefanlegt það verði því að mínu mati hefur engin leifi til að setja út á, niðurlægja, lítillækka, hunsa eða bara hvað annað, ef ég og þeir sem eru í kringum mig geta ekki elskað mig eins og ég er, því ég elska nefnilega allt mitt fólk eins og það er, þá er best að umgangast ekki neitt.
Vinkona mín tjáði mér að svo langt væri þetta gengið að hún félli í grát oft og oft.
-----------------------------------------------------------

Frá mér:
Hvernig er þessi heimur orðin hvernig er okkar litla land orðið, hvernig vogar fólk sér að vera dónalegt við hvort annað.
SORGLEGT

Athugasemdir

[egvania (IP-tala skráð) 11.4.2016 kl. 20:25]

Það er eins og skotveiðileyfi hafi verið gefið út á sumt fólk því miður en hvað er til ráða ?