Þar kom að því

Sporðdreki: Það er svo sem í lagi að treysta á sína nánustu tilfinningalega. Stundum er erfiðara að þiggja en gefa, en rétt er að leyfa öðrum að sýna örlæti.


Þar kom að því, dagurinn fer ekki alltaf eins og maður ætlar, í morgun vaknaði ég með yndislega svimann sem er búin að angra mig í nokkrar vikur, en hann hefur alltaf gengið yfir er hjartalyfin byrjuðu að virka á morgnanna, en í morgun fór það bara ekki svo, ætlaði að lognast út af trekk í trekk og sjáið þið ekki í anda elsku Gísla minn reyna að halda uppi þessum 113 kílóum sem ég er, hefði nú ekki boðið í það, enda bara á gólfinu lent, og það hefði verið í lagi, þeir hefðu bara hirt mig þar upp elsku strákarnir á sjúkrabílnum.

Ekki hafði ég matarlist, flökurt og afar ósátt við ástandið, og viti menn Milla litla varð að brjóta odd af oflæti sínu og hringja í dokksa, sem reyndist vera ungur og myndarlegur, eigi var það nú verra. sem sagt ég sá það er hann kom því ég ætlaði að komast uppeftir sjálf, en það gekk ekki eftir, sjúkrabíllinn á staðnum var á leið til Akureyrar með sjúkling, svo hann kom bara ungi dokksinn, hann taldi þetta ekki vera út frá hjartanu þar sem ég var bara rétt eins og ungabarn í þeim mælingum, en þetta gæti verið út frá sveltum skjaldkirtli, líkt mér að svelta hann, alveg óþarfi að gefa honum nægilega mikið af Levaxíni, jæja svo út frá mörgu öðru, en ég hallast að kirtlinum eða blóðþrýstingslyfinu, og ég veit þetta að sjálfsögðu

En hann vildi nú að strákarnir á sjúkrabílnum kæmu við og tækju línurit til að taka af allan vafa.
Sko það er ekki amalegt að fá heim að rúmi svona flotta stráka trekk í trekk, heyr heyr fyrir okkar yndislega fólki í heilbryggðis geiranum, það er sama hvort maður þarf  að leita til þeirra hér á Húsavík eða á Akureyri, er fólkið í þessum geira yndislegt.

Nú ég fór svo bara að sofa, vaknaði um 14.30 fékk mér hálfa kringlu og Pepsí Max sofnaði aftur og svaf til 16.30 þá var ég komin með list, og fékk mér brauð staulaðist með hjálp inn í tölvu, en þar er svona stóll sem ekki er möguleiki að detta úr. Milla mín hringdi og var að vitja um mig, voða sár að því að ég gaf ekki  skírslu um ástandið hún frétti út í bæ að sjúkrabíllinn hefði verið fyrir utan, nú ég lofaði að láta hana vita með þriggja daga fyrirvara, sko næst
Svo sagði hún að ég yrði að láta Dóru vita, humm, já gerði það.

Annars elskurnar mínar er ég að fara í alsherjar rannsók á mánudaginn, það var reyndar ákveðið í síðustu viku, þá kemur vonandi í ljós hvað er í gangi, kannski er ég bara svona óþekk.

Nú er Gísli minn búin að sjóða kartöflur og hita Ítalskar kjötbollur sem ég á í kistunni svo ég verð víst að vera dugleg að borða það.

Bara að koma því að, ég á afar erfitt með að þyggja,
gengur betur að gefa, en ég veit að mitt fólk meinar
allt það besta og ég elska þau fyrir það

Kærleik til ykkar allra

Milla

Það má kalla það dugnað.

Að við gamla settið séum á fullu, svona bara eins og við getum, að þrífa fyrir jólin, búið að þvo allar gardínur, glugga, pússa og sjæna, eigum reyndar eftir stofu og eldhúsglugga að innan, en allt búið að utan, og bíllinn var meira að segja tekin í leiðinni, maður veit aldrei hvenær kemur frost og við ekki með bílskúr.

Þá er næst á dagskrá að þvo allt jólatau, svo sem dúka, handklæði og annað smádót, svo strýkur maður allt heila dótið, svo tilbúið sé er maður fer að punta, en það verður fljótlega, ætla að eiga löng jól í ár, en í alvöru þá geri ég ekki mikið meira en þetta fyrir jólin nema, Gísli minn á eftir að taka rúm og gólf oft áður en jólin birtast.

Nú í morgun fórum við á Eyrina, ég átti að fara í verkjasprautur með bakið til að athuga hvort sterasprautur mundu virka á mig, kann nú ekki einu sinni að útskíra þetta, áður en ég fór uppeftir skelltum við okkur í morgunmat á Bakaríið við brúnna, það klikkar ekki kaffið þar.

Sprauturnar gengu vel það sem bjargaði því sem bjargað varð, athugið af geðheilsu minni, mun vera lækninum að þakka því hann er bara frábær hann Bjarki bæklunarlæknir, spjallar við mann allan tímann. Hann sagði mér að fara í kaupfélagið (Glerártorg) til að vita hvort ég gæti það með góðu móti eftir sprauturnar, jú það gekk sæmilega. Þurfti svo að komast í hjartahlýju hringdi því í Ernu vinkonu mína á Eyrinni, hún var heima og við í kaffi þangað, Bjössi var heima, fengum ekta kaffisopa og spjall og það sem mig vantaði hjartagæðin.

Á morgun ætlar Gísli minn að fara yfir gólfin og þá er hægt að dunda sér í einhverju dúlleríi um helgina, ef maður vil ekki bara slappa af.

Kærleik á línuna
Milla

Lífsstíllinn minn.

Já þá eru það smá skriftir, hér fyrir um mánuði síðan sagði ég frá því að ég væri 119 kíló. Ég sagði ykkur jafnframt í ágúst í fyrra að ég væri að byrja í lífsstílsbreytingu, það gekk bara vel og missti ég að mig minnir 13 kíló, síðan eftir jól datt ég í það, þá var ég á hækjunni með brjósklos og vorkenndi mér svo mikið að mér fannst nú í lagi að raða í sig. Nú ekki leið á löngu þar til ég þyngdist aftur og gerði ég nú ekki mikið með það, mundi nú bara redda því síðar.
veturinn leið, vorið og sumarið kom, tilhlökkun var komin í mína að fara í sumarfrí, en ekki tók ég mig á.

Fór svo í sumarfrí suður og borðaði eins og svín, það var grillað, brasað og borðaðir góðir eftirréttir, er þetta ekki allt svona þegar maður er í heimsóknum, jú einmitt, en það er engin afsökun fyrir því að drepa sig af ofáti.

Kynntist alveg yndislegu fólki í sumar og konan benti mér á félagsskap, sem ég kíkti á annað slagið á netinu. Byrjaði svo á fullu í þessu fyrir mánuði síðan, og er komin niður í 113 kíló sem sagt 6 farin í ruslið. Það er samt ekki mesta gleðiefnið, heldur það að hafa getað staðið við samkomulagið sem ég gerði við sjálfan mig.

Verandi búin að berjast í megrunarkúrum í 40 ár eyðileggja heilsuna á ofáti þá er þetta alveg yndisleg uppgötvun: ,,Að hafa vald yfir sjálfum sér". En ég get þetta ekki ein, það er nefnilega misskilningurinn sem hefur leitt mig í gegnum öll ár að ég taldi mig sko geta þetta ein og óstudd.
merkilegur er maður, kannski var búin að ná af sér tíu kílóum, kom einhver og sagði rosalega lítur þú vel út og þá fannst mér nú í lagi að fá mér að borða, nei vitið að það var aldrei í lagi, því ég er búin að vera ofæta svo lengi sem ég man, ekki að ég hafi verið feit er ung var, en þá var maður alltaf á hreyfingu og gat borðað að vild, en svo fór að halla undan fæti.

Í dag get ég þetta með hjálp Guðs, eins og ég sé hann, ég tala bara við hann eins og vin og bið hann að leiða mig í gegnum einn dag í einu.

Mér líður alveg yndislega vel, er sátt við sjálfan mig og aðra og ég mun getað hreinsað upp úr ruslatunnunni svo mér líki.

Má til að setja inn nokkrar myndir.



Viktoría Ósk að lesa í kvæðabók.




Frænkur í tölvuverinu



Guðrún Emilía, Neró, Mikú og Sigrún Lea. Þetta eru dýrin þeirra



Þau eru svo yndisleg



Dóra mín með Aþenu Marey, þær eru sko góðar frænkur



Svo verður Gísli minn að birtast öðru hvoru,
hann sem er alltaf kletturinn.

Aþena Marey vildi endilega troða húfunni sinni á Neró

Ég er ríkasta kona í heiminum

Kærleik til ykkar sem lesa.
Milla

Það er nú ekki langt til jóla,

Svo mér fannst vera komin tími á að taka buffið mitt og fægja silfrið, Dóra kom með þá snjöllu hugmynd að setja svartan ruslapoka á borðstofuborðið silfrið þar á svo sátum við sitt hvoru megin og pússuðum og pússuðum, það var orðið svo lítið svart, en núna skín á það á buffinu mínu.
En ég á eftir borðbúnað, geri það seinna.

Ég tók allt af buffinu þvoði og pússaði alla hluti sem eru á þessari mublu sem ég elska, og vitið, er allt var komin á sinn stað þá fannst mér bara nokkur jólalykt, en jólin hjá mér byrja ekki í Ikea,heldur á silvó lyktinni.
Nú það var ýmislegt tekið í gegn í leiðinni og á morgun verða gluggarnir teknir, kominn tími á þá eftir sumarið.

Ingimar minn fór ekki á sjó þeir voru orðnir báðir veikir bræður, ekki er hægt að  róa til fiskar með bullandi hita, hann var því heima með litla ljósið sem ekki var orðin nægilega frísk til að fara á leikskólann, Viktoría Ósk svaf hjá okkur aftur síðustu nótt, englarnir mínir báðar hálf slappar, svo þetta er búin að vera hálfgerður rúmdagur, Hafdís Dröfn, vinkona Viktoríu er lasin en hún fékk að koma yfir bara á náttfötunum svo það er búið að vera fjör í bæ í dag, þó veikar séu.

Í kvöld borðuðum við afganga af Kínverska pottréttinum síðan í gær, enda var hann æðislegur. Þær eru að fara heim á morgun og þá verður tómlegt hjá ömmu og afa, það vill til að ekki er langt á milli okkar.

Hætt í bili sendi ykkur kærleik elskurnar mínar
Milla

Maður veit aldrei?

Við Dóra mín fórum í búðir um hádegisbilið, seldum nokkra pakka af kertum fyrir útskriftarferð englana minna í vor, þá hringdi Milla og við til hennar, Aþena Marey var orðin fárveik, ekki samt svo að er við komum þá vildi hún fara með okkur, en hún átti hvort sem er að vera í pössun, hún var klædd og dúðuð út í bíl, er heim kom þá fórum við að fá okkur að borða, en Aþena Marey vildi horfa á mynd, sem hún fékk, en þegar við litum á hana nokkru seinna var hún steinsofnuð þessi litli ljósálfur, Dóra ákvað þá bara að leggja sig með henni, Gísli fór að horfa á sjónvarpið, englarnir mínir í tölvuna og ég, já hvað haldið þið, jú skreið upp í mitt yndislega rúm, var ekki beint sybbin, lá og hlustaði á hljóðin í húsinu, malið í þeim, ómurinn frá sjónvarpinu og kyrrðin fyrir utan Gluggann, sofnaði á endanum og vaknaði er þau komu um þrjú leitið Milla mín og Ingimar, þau voru að koma með farangurinn þeirra, því Viktoría Ósk er einnig hér.

Látið nú ekki lýða yfir ykkur, þær frænkur sváfu til fimm, þá vakti ég þær. Dóra fór að undirbúa Pitzzugerð sem við svo borðuðum um sjö leitið, þær voru æði að vanda.
Stelpurnar allar fengu sér ís á eftir, og núna er litla ljósið komin upp í ömmu rúm svo það er komin tími á að amma kúri hjá henni, maður er nú ekki stór með 39 stiga hita.

Kærleik til ykkar allra
Milla

Þessa daganna gerist margt.

Stundum er svo margt að gerast og allt svo skemmtilegt, í gærmorgun fór ég þjálfun og er ég kom heim fengum við okkur kaffisopa, hringdi í Atla þann mæta mann, hjá Össur, spurði hann hvort hann sæi mig fyrir sér sem balletansmær: ,,Já einmitt, það geri ég", jæja heillakarlinn en spelkan er of þröng því ég er svolítið bólgin á ökklanum, var nú ekkert að segja honum að ég sé nú bólgin, "all over" sagði bara, ég sendi þér hana tilbaka og hann sagðist ætla að reyna að finna aðra annars mundum við hittast í byrjun nón.

Við fórum að spjalla, ég sagði honum að ég ætti að knúsa hann frá Ásthildi Cesil frænku hans á Ísafirði nú út frá því spunnust umræður miklar og fór hann meðal annars að segja mér hvernig Össur hefði byrjað og hann tekið þátt í startinu, þeir hefðu verið skátar saman Össur og hann, nú þið hafið bara allir verið skátar þarna að vestan, pabbi var nefnilega einnig skáti, hann hafði þá þekkt hann, og ekki nóg með það hann hafði verið foringi bræðra minna í skátunum og þekkti þá vel, sko ef þetta eru ekki yndislegir dagar, hitta á svona góða og skemmtilega menn eins og Atla og Bjarka bæklunar, vetrarfrí hjá börnunum allt iðandi af fjöri, þá er maður hreinlega vanþakklátur, sem ég er ekki. það er svo gott að komast að því að einhver er ekki færibandapersóna.
Ég elska svona daga.

Eftir þetta samtal fórum við Gísli minn í búðir, heim með mig og innkaupin og hann fram í Lauga að ná í Dóru, Hún átti svo pantaðan tíma hjá lækni eftir það var farið í búðir.
veit þið getið ekki ímyndað ykkur hvað við gerðum er heim kom, jú við lögðum okkur, æðislegt.

Vaknaði um fjögur og jafnaði mig smá síðan var farið að elda og var það gamaldags smásteik í ofni með  öllu tilheyrandi, allir yfir sig hrifnir, voru búnir að gleyma hvað þetta er gott, lambakjötið er best. Nú meira að segja ég fór ekki að sofa fyrr en um miðnættið, horfðum á fjölskyldumynd og allir vildu aðeins komast í tölvu og þar sem við vorum 6 þá þurfti að skiptast á, en ég segi fyrir mitt leiti að tölvan er aukaatriði þegar fólkið mitt er hjá mér.

Í dag fáum við Ljósin mín til okkar og verða þær hér í nótt, þær pöntuðu Pitzzu í matinn og hún verður heimatilbúin að vanda, Dóra og stelpurnar mega eiga eldhúsið í kvöld.

Kærleik á línuna
Milla

Er í sjokki

Gleymdi að segja frá því í gær að Bjarki bæklunarlæknir spurði hvort ég hefði prófað spelkur, ég horfði bara á hann og hann sagði ja sumum hefur líkað þær og öðrum ekki, ég sagðist aldrei hafa prófað þvílík ósmekklegheit, já en ef þú vilt ekki, ég sagði það ekki mér finnst þetta bara forljótt.
Þær eru nú orðnar svo smekklegar í dag, "jæja þá prófa ég þær" Glætan.

Hringdi síminn hér áðan, var það ekki hann Atli frá Össur, hann sagðist vera að koma á Eyrina á morgunn, hvort ég gæti komið og hitt hann, en nei ég er að fá gesti hvort ég mætti þiggja að hitta hann næst er hann kæmi norður, jú jú það var ekkert mál, enda ræð ég, ekki allt búið en, hann byrjaði að spjalla við mig um hvernig ég væri og svoleiðis og sagði jafnframt að ég gæti bara verið með spelkurnar utan yfir legging buxurnar það væri bara töff, ertu ekki að grínast í mér spurði ég, nei nei sagði hann. Hann ætlar að senda mér spelkur til að prufa og ég á að segja til um hvort þær séu að gera eitthvað fyrir mig, auðvitað munu þær ekki gera það ef ég þekki snobbið í mér rétt, en svo er ég náttúrlega ekkert smart á hækjunni heldur.

Hann bað mig að fara í spegil þar sem ég gæti séð göngulagið mitt núna og svo með spelkunni.
Held ég sleppi að vita af þeirri hörmung sem það mun sýna mér.

Sko að hitta tvo svona frábæra stráka á tveim dögum er tær snilld, Bjarki svona mannlegur og skemmtilegur í gær og svo Atli í dag, enda er hann að vestan og við örugglega skyld þau gerast enn undrin og stórmerkin.

Ég lofa að láta taka mynd er ég fæ þessar nýtísku spelkur
mun setja þær inn og þá vil ég fá vorkunn og aftur vorkunn
Því auðvitað er mér vorkunn að þakka bara ekki fyrir að ég
þarf ekki að fara í hjólastólinn, allavega ekki strax.

Kærleik á línuna
Milla

Frábær dagur að kveldi kominn

Fórum í bítið í morgun á Eyrina, tókum með okkur Aþenu Marey sóttum Dóru fram í Lauga, brunuðum svo af stað, byrjuðum í bókabúðinni síðan í blómabúðina að kaupa krydd sem þar er til og heitir Nomu, besta krydd ever. Glerártorgið var næst á dagskrá, en svo var komið hádegi og fórum við þá á Greifan í súpu, salat og brauð þetta er besti salatbar sem ég hef smakkað, hittum Ernu, Siggu og Unni Maríu og það var glatt á hjalla að vanda.

Nú það var komin tími á bæklunarlæknin, ekki sagði hann mikið sem ég ekki vissi, það sem er aðallega að hrjá mig núna er pirringur í taugaendum, eða eitthvað sem veldur frekar leiðinlegri rótarbólgu-verkjum, ef þið hafið fengið svoleiðis nokkuð, ef ekki þá er þetta afar hvumleitt.

Hann ráðleggur, verkjasprautur inn að mænu, ef þær virka þá að sprauta á sömu staði bólgu og verkjastillandi sterasprautum, og þetta er ekki gott, en ég ætla nú samt að þyggja þessar verkjasprautur bara til að vita hvort þær virki, sé svo til með framhaldið þegar þessi hörmung er afstaðin.

Varð nú bara að segja að það var afar gott að tala við Bjarka og svo hefur hann húmor og það hefur sko mikið að segja, en hann sagði mér bara sannleikann var ekkert að fela neitt og mér líkar það vel.

Fórum svo aftur á Glerártorg þar voru þær Dóra og Aþena Marey á meðan við vorum upp á spítala.
Fórum í rúmfó, Haldið ekki að það sé allt að fyllast af jóladóti, mér fannst það ekkert jólalegt.
Fengum okkur svo kaffi áður en við fórum heim, fyrst með Dóru knúsuðum aðeins englana mína á Laugum, en þær eru að koma á morgun og verða í 6 daga, það er yndislegt, ég yngist um mörg ár við samveruna með þessum stelpum mínum. Skiluðum svo þreyttri lítilli snót heim til mömmu og pabba.

Verð bara að viðurkenna það að ég kvíði strax vel fyrir sprautunum, en ég verð að vera dugleg annað er bara skömm, ég er nú einu sinni fullorðin.

Kærleik til ykkar allra sem lesa
Milla

Uppreisn?

Sporðdreki: Það er eitthvað innra með þér sem vill gera uppreisn. Ef þú getur ekki galdrað þá upp úr skónum með gáfum þínum, skaltu reyna að ganga fram af þeim.

Uppreisn, já auðvitað vil ég gera uppreisn, en ef það hefði eitthvað að segja að knýja fram mína löngun eða skoðun þá mundi ég reyna það, en vitið það er ekkert gaman að lifa með fólki sem væri þá komið alveg yfir á mína línu og segja bara, já og amen við öllu, mundi nú bara æla fyrir rest.

Að galdra og ganga fram af fólki er afar spennandi kostur að mínu mati, ég fæ mikið kikk út úr því, en ég verð helst að sjá viðbrögðin. Ef ég heggur aðeins of nærri einhverjum þá fæ ég sko viðbrögð.
Spennandi.

Jæja en í dag er komið að því að fara til bæklunarlæknisins á Akureyri, vona að ég hitti yndislega læknaritarann sem ég beit hausinn af um daginn, nei bara til að biðjast afsökunar, einu sinni enn.
Ég á að mæta hjá honum klukkan 14.00

Fyrst er á áætlun að fara smá í búðir, síðan ætlum við á Greifann í súpu, salat og brauð og hitta vonandi skemmtilega vini, en við reynum að hittast þau sem geta þegar sveitafólkið kemur í kaupstað, (sko við). Veit svo ekki hvað ég verð hress eftir lækninn. Dóra mín kemur með okkur.

Gef ykkur skýrslu í kvöld.
Njótið dagsins krúsidúllur
Milla

Minningar

Sporðdreki: Þú færð tækifæri til þess að hnýta lausa enda varðandi erfðamál og sameiginlegar eignir í dag.

Engan arfinn er ég að fá og ekki er eignunum fyrir að fara , nema bíl sem er á bílaláni, en ég á fullt af minningum og þegar maður er búin að henda í ruslið vondu minningunum þá er það alveg þess vert að muna hinar. Eins og gamla húsið á Skólavörustígnum sem brann í nótt, ekki að ég muni sérstaklega eftir því húsi bara öllum húsunum labbaði ekki svo sjaldan um þetta svæði, átti einu sinni heima í snobbgötunni Laufásveg og svo átti langamma heima á Þórsgötu, en það er löngu búið að rífa hennar hús. Frá þessum tíma á ég yndislegar minningar, Reykjavíkin mín var svo falleg með öllum sínum gömlu húsum alltaf voru sömu verslanir á sama stað, sömu flottu mahony innréttingarnar, man þegar fyrsta mollið kom, það var staðsett í Austurstræti með rúllustiga upp en ekki niður (að mig minnir)
En ekki fannst mér neitt flott við það, fannst Haraldarbúð flottari, en fáir muna eftir þessu í dag.

Góðar minningar á ég um er börnin mín fæddust og allt um þeirra uppeldi og líf. svo á ég einnig yndislegar minningar um barnabörnin mín, þegar elstu fæddust losaði ég mig við þá meinsemd sem ég hafði leift að grassera í mér, "of lengi" svo ég naut þeirra allra sem komin eru, elska þau öll afar heitt.

Gísli minn sem ég kynntist 1996 og erum við búin að vera saman síðan á afmæli í dag og ætlum við að halda upp á það um helgina, við eigum minningar saman, flestar góðar, líka slæmar, við eigum sitthvort barnabarnið sem hafa lent í ruglinu eins og fólk segir, finnst ykkur ekki fólk segja margt og mikið, en það hefur ekki  vit eða áhuga á því sem það er að segja vill helst ekki vita af neinu óþægilegu. Fordómarnir og snobbið er að fara með þetta þjóðfélag og er það umræðuefni í heila bók.

Sumum minningum er ekki hægt að henda í ruslið þó slæmar séu, þær þarf að muna læra af og vinna úr, og við gerum það ekki nema saman.

Við afi segjum þetta bæði: ,,Elsku stelpan okkar, þú getur þetta með guðs hjálp eins og þú sérð hann, þú skilur þessi orð mín ef þú lest þetta." Við elskum þig.

Kærleik sendi ég öllum sem þetta lesa.
Milla