Bloggfærslur mánaðarins, nóvember 2014

Hugleiðing Xll

Sko þið þarna sem málið varðar, takið bara eftir ég er búin að fá hundleið á endalausum pistlum sem varða okkur lálauna og lífeyrisþega pakkið sem eiga bara að halda kj.
Ég er orðin 72 ára svo ég man vel aftur í tímann, þegar afi minn fór á ellilífeyrir þá þurfti maður að að mig minnir að sækja peningana en afi hafði nó fyrir sig og sótti ekki peningana, það var hringt og hann spurður hvort hann ætlaði ekki að sækja peningana sína, hann spurði hvort það væri ekki hægt að gefa fátækum þá nei það var ekki hægt, hann tók þá peningana og gaf þá fátækum.

Það eru margir í dag sem eiga fullt af peningum og gætu gefið fátækum sinn lífeyrir en nei það gengur ekki því ef þú átt peninga þá færðu ekki lífeyririnn ( fer eftir hvað þú átt mikið af peningum)

Nú fór ég aðeins út af strikinu var að tala um pistlanna sem eru búnir að duna á okkur í áratugi háttsettir menn (að þeirra mati ) tala um hvað ríkisstjórnin fari illa með lálauna og lífeyrisþega það kemur pistill eftir pistil en ekkert gerist, þessir menn / konur þenja sig endalaust, til hvers eiginlega
, er það til að fylla út í dagblöðin varla heldur þetta fólk að einhver hlusti eða lesi pistla sem eru búnir að ganga í tuga ára hvað þá að þeir gangi í augun á okkur lesendum,því það er ekkert að gerast.

Ég tel að snobbliðið á Íslandi ætti að hætta að lifa á okkar peningum því við borgum þeim launin sem þau fá en þeir ákveða hversu há þau eru, svo er alveg upplagt að þetta lið fari að vinna fyrir laununum sínum, koma á því jafnvægi að laun og kaupgeta haldist í hendur þannig að allir geti lifað mannsæmandi lífi.
Þarna er ég að sjálfsögðu að tala um ríkisstjórnina og aðra ráðamenn í landinu.

Ef jafnvægi kemst á þá eru til nægilega miklir peningar til að byggja Landspítalann, elliheimilin, leigumarkaðinn og bara allt sem þörf er á
.

Það hugnast mér eigi svo að leggjast inn á
sjúkrahús og vakna upp við ógeðslegar
bjöllur skríðandi á mér.
Smá öfgar í gangi


Já ég veit að þetta er úr einu í annað,
og í eitt annað enn, ég og margir aðrir
eru í þeim sporum að eiga ekki fyrir mat
eftir 10 hvers mánaðar, en þið hunsið það
ráðamenn, ykkur er alveg sama bara ef þið
getið legið á meltunni.

Kærleik til allra líka þeirra sem ég er að
argast út í, ekki veitir þeim af.

 


Hugleiðing Xl

Hef verið að pæla undanfarið í því er maður verður gamall í árum en ekki í anda.

Um tvítugt var ég gift og búin að eignast Dóru mína, fjórum árum síðar (með öðrum manni) eignaðist ég Íris, sex árum síðar kom Milla mín og rúmu ári síðar kom prinsinn hann Fúsi minn.
Ég elskaði börnin mín afar mikið og gerði allt fyrir þau sem ég mögulega gat, lífið mitt snérist bara um þau og gerir enn.

Börnin vaxa úr grasi og barnabörnin fóru að koma inn í mitt líf og aðra eins sælu hef ég ekki upplifað, var svo lánsöm að fá að vera viðstödd fæðingu fimm af þeim tíu sem ég á, að eignast barnabörn og fá að vera þeim samtíða gerir mann unga í annað sinn, það eru 23 ár síðan fyrstu komu, svo koll af kolli og sem betur fer er ég ennþá samtíða þeim og á alveg óendanlega skemmtilegar stundir með þeim.

Nú á meðan lífið rann ljúft áframm varð ég eldri og eldri komin á áttræðisaldurinn með alla mögulega kvilla sem hugsast getur, en ég er ekki að kvarta undan því heldur að nú er ég komin í yndislega íbúð fyrir 55 ára og eldri, luxusíbúð í alla staði, það fer vel um mig en er ég sátt, nei ég er ekki sátt, ég á ekki heima hérna, finn mér allt til að setja út á sem ég hef engan rétt til að gera því ég tók þessa ákvörðun sjálf, get eigi kennt neinum um þó ég gjarnan vildi.

Held að ég þurfi bara að venjast því að vera orðin gömul í árum þó ég sé ekki gömul í anda.

Eitt enn, það er alltaf verið að tala um leigumarkaðinn og að það vanti að koma upp góðum leigumarkaði hér á landi og er það mikið rétt einnig er talað um að það vanti sjúkraheimili fyrir þá sem eigi geta bjargað sér lengur og er það einnig mikið rétt, en hvað með leiguíbúðir fyrir 55 ára og eldri, þurfum við ekki líka huggulegar íbúðir á leiguverði í samræmi við launin okkar?
Ég er í leiguíbúð og borga 156.500 á mán. Íbúðalánasjóður á íbúðirnar í þessu húsi, síðan fæ ég húsaleigubætur upp á 22.000, við þurfum ekkert að ræða launin okkar allir vita að þau duga ekki fyrir hvorki einu né neinu allavega ekki hjá mér, ég borga leigu, tryggingar, hita og rafmagn, fjarskipti, bensín á góða bílinn minn sem er orðin átta ára, LYF, vitamín, sjúkraþjálfun, þegar ég er búin að borga þetta allt þá á ég varla nokkuð eftir til að kaupa mat tala nú ekki um ef eitthvað kemur uppá eins og að þurfa á sjúkrahús, aukin lyf eða þannig.

Ég drekk ekki. reyki ekki, hætt að gefa jólagjafir (segir sig sjálft) fer aldrei neitt enda í mínu tilfelli hef ég lítin áhuga á að fara eitthvað nema ég mundi þyggja að fara á tónleika svona fyrir jólin, en það er ekki hægt.

Ef ég væri í leiguíbúð sem væri svona 80.000 þá væri sæmilegt að lifa ekki meir, en það er svo hrikalega siðlaust liðið sem stjórnar þessu landi að það hálva væri nóg.

Þið sem lesið þetta og eruð í sömu stöðu og ég: " hvað finnst ykkur"?


það eru ófreskjur sem beita konur ofbeldi

Það væri kannski í lagi að setja í lög allt upp í 16 ára fangelsi fyrir að beita konur ofbeldi.

Konur og börn ná sér oftast ekki eftir að hafa alist upp í svona umhverfi, sem sagt kæra ríkisstjórn þið græðið á að setja þessar ófreskjur í fangelsi frekar en að borga konunum örorkulífeyrir og hafa börnin hjá sálfræðingum sem hjálpar ekki mikið.
Það er harkalegt að tala svona en þið skiljið ekkert nema að maður tali um að þið getið sparað.


Það verða skemmtileg jól hjá þessum fjölskyldum.
mbl.is Óvinnufærar vegna heimilisofbeldis
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég er svo sár og reið.

Ekki í fyrsta sinn sem ég tapa mér hér alein heima, þessi mannvonska er ekki að byrja í dag það vita allir.
 Hvað eru sambýlin, heimilin fyrir fatlaða, heimilin fyrir geðfatlaða og sjúkradeildir eldri borgara að ógleymdum sjúkrahúsunum mörg á öllum þessum stöðum vinnur fjöldin allur af fólki sem er ráðið til vinnu án þess að faglærður maður tali við þetta fólk ja eins og sálfræðingur ég tel að það sé nauðsynlegt til að meta fólk eins vel og hægt er, sumir eru náttúrlega snillingar í að fela sitt rétta eðli.

Ég hef sjálf orðið fyrir andlegu ofbeldi á sjúkrahúsi kærði viðkomandi hún var látin byðja mig afsökunar og vinnur svo bara eftir sem áður á þessu sjúkrahúsi eins og ekkert hafi gerst.

Ég á fatlaða ættingja og vini og tala við þau eins og allt annað fólk annað væri dónaskapur á háu stigi.

Fólk með ADHD og aðrar skerðingar er oftast úti í þjóðfélaginu skólum eða vinnu og ber okkur að hjálpa þessu fólki með því að tala við það af virðingu.

Gæti haldið áfram í allan dag en læt þetta duga
og vona að fólk lesi þessa úttekt.


mbl.is Í lagi að gera grín að fötluðum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband