Eru þetta kannski ríkra manna börn?

Manni dettur í hug hvort þessi börn séu búin að fá
allt, og hafi bara fengið að giftast,
til að það væri hægt að gefa þeim eitthvað, sko í búið.
Hvað skildu annars brúðhjón í Sádí Arabíu fá í brúðagjafir.

Þetta virkar nú eins og leikur, drengurinn hefur
ekki tíma til að innsigla hjónabandið,
því hann er svo upptekinn við að senda út boðskort,
þetta hlýtur að verða mörg þúsund manna veisla.
Og hvað með stúlkubarnið?
Nei að því að það er talað um að þetta hjálpi honum
við námið, skyldi hún ekki mega læra, nei örugglega ekki.

En blessaður skólastjórinn, telur hjónabandið óviðeigandi,
en óskar þeim samt til hamingju.

Ég tel þetta vera afar óviðeigandi,
en eins og með svo margt annað þá skil ég ekki þessa siði.

11 ára strákur kvæntist 10 ára frænku sinni

Fyrir svefninn.

Helga Brynjólfsdóttir frá Selalæk, elsta kona landsins,
er hagmælt. Í æsku hennar var maddama Sigríður Guðmundsdóttir,
móðir sr.Ísleifs í Arnarbæli, húskona á Selalæk.
Hún bauð helgu einu sinni í graut, en sagði,
að hann væri víst bæði sangur og hrár.
Þá kvað helga:

                       Sangur, hrár, með sótbragði,
                       saltlaus, grár af vatnsburði,
                       þunnur, árans óhræsi,
                       eykur sára vindstrengi.

Heimilisbragur.

                      Héðan burt ég held á rás,
                      hér er margur fauti.
                      Konan líkust belju á bás,
                      bóndinn mýldu nauti.

Fyrirbæn.

                     Blessaður, vertu vinur minn,
                     verði þér flest til ráða.
                     Guð og enda andskotinn
                     okkur styrkir báða.

Dagurinn í dag.

Um hádegisbil var byrjað að snurfusa húsið,
allar hurðar, karmar, listar, skápar og rafmagnsdósir
allt var þvegið og pússað.
Engillinn fór með háþrýstidæluna út að framanverðu,
þar er engin krani úti (verður sko settur í sumar) svo það
þarf að leiða slönguna inn á bað,
allt í einu sprakk allt niður og vatnið út um allt, sem betur
fer voru þær hér dætur mínar og gátu þurrkað allt upp,
míó míó var ekki par ánægð.
svo fór allt liðið sumir heim aðrir í búðarráp, en litla ljósið
kom til ömmu sinnar.
Vorum síðan öll í Tacko hjá Írisi.
bara yndislegur dagur þrátt fyrir vatnsflóð á baðinu.


                       
Má ekki gleyma að segja frá blómunum sem við fengum
frá barnabörnunum þau eru yndisleg.
Síðan fékk ég pakka frá Dóru minni 8 st. fylgidiska
svona hvíta ferkantaða ein og ég var búin að sverma fyrir
lengi. þær eru alltaf að gefa mér eitthvað þessar elskur.

  Takk fyrir mig, elska ykkur öll englarnir mínir.

Alltaf endurtekur sagan sig.

Datt í hug, er ég heyrði eina góða um daginn, dag sanna.
Maður nokkur hitti konu, sem spurði hvað er títt?
hann leit á hana sorgmæddum augum og sagði:
,, Hún er farin frá mér", Hvað segir þú, ertu að meina konuna þína?.
já hún bara fór, sagði að hún væri búin að kaupa sér íbúð,
tók síðan allt það innbú sem henni hugnaðist, og ég sit eftir
með sárt ennið. "Þvílíkt væl"

Síðan fór að heyrast í hverfinu, haldið ekki að helvítis kerlingin hafi
bara farið og skilið karl greyið eftir með tvær hendur tómar.
hvers eiga þeir að gjalda þessir góðu menn.

Ég gat nú ekki annað en hlegið, góður maður, við hvern?. Sjálfan sig.
Sko ég spyr alltaf, af hverju fór konan, af hverju fékk hún nóg eða
varð leið.

Hver veit sannleikann í málum annarra? engin nema sá aðili sem
ákveður að skilja,
ekki einu sinni makinn því sá sem eftir er vill aldrei sjá  hvað
í raun og veru gerðist.

Eitt er alveg á tæru frá minni hendi að undirlægjur, skælur og fólk sem
kennir alltaf öðrum um ófarir sínar eru bara að mínu mati óþolandi
væluskjóður.

Ætlaði nú bara að tala um fólk sem veit alltaf betur en fólkið sem lendir í
svona málum.
Einnig um fólk sem ekki getur staðið með sér og sínum í einu og öllu.

Skal tekið fram að skoðun mín á við um bæði kynin,
þó sagan hafi verið í upphafi um vælið í karlinum.

Æ,æ, ræfilstuskan, hann á svo bágt.

Honum finnst nú örugglega að hann eigi bágt,
oj, oj, litli maðurinn, ræfilstuskan,
allir eiga nú trúlega að vorkenna honum, en það er nú ekki hægt.
hvað með stúlkuna sem hann er að kaupa til að fá að káfa á
auðvitað var þetta óviljaverk,
með hverju á hún að borga honum skaðabætur?
Kannski með meiri kjöltudans +++++++.

Krefst skaðabóta eftir kjöltudans

Varð honum svona mikið um, Eða?

Hafði aldrei gerst áður,
þess vegna varð honum svona mikið um.
Baðvörður brást ókvæða við og rétti Kristínu
stuttermabol og sagði henni að hylja sig annars yrði hún
rekin upp úr, ef þetta er rétt sagt frá þá brást baðvörðurinn
ekki rétt við, hefur hann aldrei séð ber brjóst,
ef að það eru lög fyrir því að ekki megi fara berbrjósta
á sundstaði á Íslandi
átti hann að bregðast við með kurteisi,
nú ef hún mundi ekki fara eftir settum reglum,
Þá gæti hann vísað henni upp úr.
Ég er ekki hlynnt því að fólk fari berbrjósta í sund,
en ef það má þá ræður fólk því vitanlega sjálft.

Bannað að bera brjóstin í Hveró

Hvers áttu þau að gjalda?

Tvö börn tveggja og fjögra ára stungin til bana
og móðir þeirra með alvarlega áverka.
Hvernig er hægt að drepa tvö saklaus lítil börn,
bara svona með köldu blóði?
Maður fyllist óhugnaði.
Guð veri með þeim.

Tvö börn stungin til bana

Fyrir svefninn.

Laufey Valdimarsdóttir var eitt sinn á ferð í bíl
með nokkrum kveinréttindakonum.
Þær töluðu margt um sín áhugamál,
og þótti bílstjóranum þær halla allmjög á karlmennina.
Hann sagði því:
,, en guð skapaði þó Adam á undan Evu".
,, Já", svaraði laufey, ,, en það var bara að því að
hann var að æfa sig".


Kona ein sem var skapvond og nöldursöm, sá mann
sinn vera að hreinsa pípuna sína. Hún sagði þá:
,, þú unir þér vel að dunda pípuna þína.
það mætti halda að þér þætti vænna um hana en mig".
,, Það er hvert mál, sem það er virt", svaraði maður hennar.
,, það er þó alltaf hægt að skrúfa af henni munnstykkið,
þegar hún verður súr".


Drykkfeldur maður hætti allt í einu að drekka.
Kunningi hans spurði, hverju það sætti.
,, Ja, ég skal segja þér", svaraði hann.
,, Ég var farinn að sjá tvær tengdamæður".

Stundum er bara allt svo undarlegt.

Í morgunn vaknaði ég frekar seint eða um 8 leitið
var komin aðeins að tölvunni að verða nýu,
las smá svaraði nokkrum kommentum, og þá varð
allt svo undarlegt, ég fylltist ofsa þreytu og doða
svo ég drattaðist inn í rúm aftur, fékk vatn að drekka
og stumrað smá yfir mér, en ég vildi bara fara að sofa,
svaf síðan til 12, er sko ekki eðlilegt fyrir mig,
en það er víst svona að vera lasin.
Fengum okkur kaffi og brauð, ákvað svo að versla svolítið,
fórum aðeins i nýja húsið hjá Írisi, þá lenti engillinn minn í vinnu
við að brjóta niður vegg til að breyta tveim herbergjum í eitt stórt.
Lætin og óloftið var slíkt að ég tók Neró minn og fór bara heim,
tvíburarnir voru hérna með ljósið okkar.
Hér var eldaður matur, Hreindýrabollur með pasta og Ticka masala,
það var æðislega gott.
En þetta er slökunarstundin mín fyrir svefninn.
           Kveðjur ykkar Milla.

Fyrir svefninn.

Bergur hét karl einn á Eyrarbakka og var
kallaður dati. Hann var drykkjumaður mikill og drakk
eingöngu lampaspritt.
Einu sinni fór kona ein að vanda um við Berg fyrir
drykkjuskap hans, en svo stóð á, að maður hennar
drakk líka lampaspritt og hafði þá nýlega fótbrotnað.
Bergur sagði þá við konuna:
,, Þú þarft ekki að vera að skamma mig.
Það vilja nú stundum detta lappir undan prímusum".


Hermann Jónsson bóndi í Firði var orðlagður kvennamaður.
Einu sinni kom Magnús bóndi á Hofi í Mjóafirði að
Hermanni í einni sæng með konu hans.
Hermann lét sér ekki bilt við verða, en sagði:
,, Ég er nú líklegast fyrir þér, Magnús minn".


Guðrún var í heimsókn hjá Ástu, vinkonu sinni.
,, Hugsaðu þér!" sagði Ásta. ,, Hann Bjarni Guðmundsson
var að fara héðan út, og hann var að biðja mín".
,, Þessu get ég trúað", sagði Guðrún. ,, Ég sá,
að það var talsvert í honum".

                                         Góða nótt.