Fyrir nokkuð mörgum árum síðan, notaði ég þessa síðu til afléttingar á sálartetrinu mínu, eins og svo margir aðrir, en síðan minnkaði stöðugt áhuginn, vegna stöðugra mótmæla við minni skoðun, eða því sem ég var að tala um, fólk sem segir sínar skoðanir á kostnað þess að ég og allir aðrir þurfi nú endilega að breyta okkar, OMG! Hvað er eiginlega að fólki?
Veit reyndar að margur maðurinn lifir og hrærist á og í útásetningum á allt og alla. 
Þetta aumingjans fólk byrjar daginn á röfli um eitthvað sem er í morgunfréttunum ( ef það hlustar yfirleitt á fréttir) heldur  síðan út í daginn, í útásetningastuði, öllum til ama, kemur svo heim til sín, ég mundi þá ætla að þörfin væri önnur, en nei, ég held að makinn meigi þakka fyrir ef ekki útásetningar-eðlið heldur sínu striki, og skemmir ástarlífið, og allt hitt í leiðinni.
Ég hef stundum kallað okkur íslendinga, ömurlegustu útásetningarþjóðina sem fyrirfinnst.
Í alvöru kæru landsmenn, hvernig væri að snúa við blaðinu, hafa gaman, bera virðingu fyrir hvort öðru.
Lífið er núna. Verum til í gleðinni.

Góðan daginn kæra fólk.

Svei mér þá, ef ekki margir séu enn hellisbúar, hverskonar rök eru þetta eiginlega hjá ÁTVR.
Hvert sem við íslendingar ferðumst er hægt að kaupa allt beinnt af bónda og þar á meðal bjór og léttvín.
OMG! það á að skeðra hina rótgrónu einkasölu ÁTVR, er ekki kominn tími til breytinga, mundi segja að það væri löngu tímabært.

Í um­sögn ÁTVR er líka m.a. bent á að Evr­ópu­rétt­ur setji rík­is­einka­söl­um strang­ar skorður sem gæta þurfi að. Lík­legt sé að laga­breyt­ing­ar um und­anþágu frá einka­rétti rík­is­ins til smá­sölu áfeng­is þyrfti að til­kynna til Eft­ir­lits­stofn­un­ar EFTA, „enda má ætla að opn­un nýrr­ar leiðar til smá­sölu áfeng­is sem aðeins næði til inn­lendr­ar fram­leiðslu hefði nei­kvæð áhrif á frjálst vöruflæði og viðskipti milli aðild­ar­ríkja EES – því meiri eft­ir því sem um­fang und­anþág­unn­ar frá einka­söl­unni væri“.

Og hvað með það? Auðvitað verður þetta gert eftir öllum þeim lögum og reglum sem gilda.
Veit bara ef við ætlum að komast út úr hellisbúa-hugsunarhættinum þurfum við breytingar, ekki bara á þessum vettvangi heldur á öllum vettvöngum landsins.

Góðar stundir.

	Segja höggvið að rekstri ÁTVR
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Er allt að verða vita vitlaust hjá okkur, taldi íslendinga vera vitiborið fólk, fólk stæði saman er eitthvað bjátaði á og ég veit að margir gera það. Á tímun hamfara í formi jarðhræringa og veiru eru mjög margir ekki að fara eftir settum reglum, margir eru með hroka og skilja ekkert í þessu veiru-rugli, veiran er að hafa áhrif á okkur öll á einhvern hátt, ættum við þá ekki að vera stilt?
Nú kirkjan er að hrinja, algjör þöggun og yfirvald, segja menn.
Fjögur ungmenni flutt á Bráðamóttöku eftir að bíll ók yfir á rauðu og voru þau öll undir lögaldri, önnur eru tekin vegna óeðlilegs ástands, önnur ráðast á einn og berja sundur og saman, aðrir verða fyrir hræðilegu einelti og þurfa að skipta um skóla sökum þess, og börnin sem lögðu í einelti hrópa húrra er þolandinn fer úr skólanum, og heimilisofbeldið geisar eins og engin sé morgudagurinn, ofbeldi er hræðilegur glæpur sem getur inniborið allan ofbeldis-skalann.
Ég segi nú bara; hvar eru foreldrarnir, hvar hafa þau verið alla tíð, hvar eru mörkin sem sérhvert barn þarf að fá,ekkert barn verður að ofbeldismanni nema eftir slæmt eða ekkert uppeldi. Þetta er foreldra vandamál, ekki barnavandamál.
Börn fá líka slæmar móttökur á hinum ýmsu stöðum sem þau jafnvel þurfa á að halda vegna veikinda eða annarra hluta.
Það vantar virðingu og skilning við börn.
Öll börn bæði þolendur og gerendur þurfa hjálp.
Börn vita ekkert í sinn haus því þau fá mis-vísandi skilaboð frá öllu þjóðfélaginu, og alveg sérstaklega frá foreldrum sínum.
Foreldrar hafa of mikið að gera eða þau setja sig í þá stöðu að þurfa að vinna of mikið og þá er þægilegt fyrir þreytta foreldra að segja já við öllu.
Nú eins og allir vita þá herjaði ofsaveður á okkur síðastliðinn vetur, síðan kom veiran með sínu óöryggi og hræðslu, fengum smá frið í sumar en nú geisar hún aftur, gamla fólkið verður fyrir barðinu eins og aldrei áður. þurfum við ekki að hlusta og það vel, tökum betur á, sýnum skinsemi, hættum að vorkenna sjálfum okkur, verið sem mest heima, en við verðum samt að lifa lífinu hafa gaman og það er svo margt hægt að gera á þess að fara í fjölmenni og vera svo skíthrædd við að hafa sitast af einhverjum. Eitt vitum við að veiran er út um allt og það eru bara við sem getum komist út úr þessu.
Gerum þetta saman og verum stolt af því.
Góða helgi.

Mér finnst lífið alltaf yndislegt en auðvitað eru fordæmalausir tímar hjá okkur öllum og misjafnlega vel tökum við á öllu því sem er að gerast.
Við erum að upplifa eitthvað sem aldrei áður hefur gerst allavega ekki í okkar tíð og sumir hlusta ekki á þetta, kalla þetta bara rugl meðan flestir fara eftir settum ábendingum sér og öðrum til góðs.
Ég sjálf er með undirliggjandi sjúkdóm og fór í sjálfskipaða sóttkví um 7 vikna skeið, í dag er ég að passa mig en tók þá ákvörðun að lifa lífinu lifandi,fer allt það sem ég þarf að fara, til að hafa gaman fer ég í Listasmiðjuna okkar, skólann minn og hitti fólkið mitt allavega á meðan það er ekki útgöngubann hjá okkur, ég pannta allt sem ég þarf hjá Heimkaup en fer einu sinni í viku að versla grænmeti hjá Kosti í Njarðvík, Kostur í Njarðvík er besti kaupmaðurinn á landinu (allavega sem ég veit um)
að panta inn er framtíðin.
Nú greinilega eru að koma kostningar og þykir mér miður að heyra skítkastið á núverandi ríkisstjór, að mínu mati eru þau að gera eins vel og þau þekkja til hverju sinni, það er auðvitað rennt blint í mál sem aldrei hafa komið upp áður, engin vissi hvað þetta mundi vara lengi eða hversu mikið þurfti að ráðast í.
Allavega finnast mér útásetningar ekki viðeigandi, það væri gott ef okkar ágæta fólk á þingi mundi taka síg saman um að stjórna landinu saman, landsmenn þurfa ekki á skítkasti að halda á svona tímum.
Tek fram að þessi skoðun mín hefur ekkert með mína pólitísku skoðun að gera.
Njótið dagsins.

Já mér finnst lífið æðislegt, æðislegra eftir því sem ég eldist en til þess að öllum heldri borgurum finnist það æðislegt þurfa þeir að sætta sig við að: 

Eldast, fá hina ýmsu krankleika sem fylgja ellinni, jafnvel að þurfa að flytja úr sínum húsum og gefa eða henda miklu af dótinu sínu, sætta sig við nýtt umhverfi, kynnast nýju fólki, fá færri heimsóknir, jafnvel að þurfa að borða í matsal þar sem maturinn er eigi við allra hæfi, sætta sig við þá afþreyingu sem í boði er, og endilega að kvarta undan öllu sem gerist, já þið ættuð bara að vita hvernig þið látið sem hafið ekki undan neinu að kvarta, veit ég vel að margir geta ekkert og vita ekkert hvernig þeir eru og er það fyrirgefanlegt en þið hin gætuð kannski verið smá þakklát OG MÉR FINNST EIGINLEGA UNGA FÓLKIÐ VERST.

Mér finnst lífið æðislegt ég flutti í blokk fyrir 55+ og ég viðurkenni að það voru viðbrigði en ég sætti mig við það með tímanum, ég seldi allt mitt gamla dót bæði mublur, glingur og fl.og var svo fegin að losna við þetta gamla dót sem var fullt að gömlum minningum held að fólk haldi of fast í eitthvað sem skiptir engu máli, að kynnast nýju góðu fólki eru bara forréttindi sem ég fengi ekki ef ég byggi í einbýli, ég geri minn mat sjálf en fer oftast á hverjum degi upp í matsal til að borða með vinkonum mínum og þá bara með búst og epli eða annað það sem ég borða, yndislegt í alla staði, nú svo fer ég í handavinnuna eða fer í heimsóknir, í Reykjavík að búðast og heimsækji þá einhvern í leiðinni, er í Gigtarhóp, harðangurshóp þar sem við hittumst á Dus, borðum, saumum og höfum gaman, ég kvarta ekki undan afþreyingarefninu því það er bara gott og gaman og þó mér líki ekki allt þá fer ég samt því okkur væri ekki boðið upp á neitt ef við kæmum aldrei að líta á það sem er í boði.

Þetta með að engin komi í heimsókn er að ég held afar ýkt fólkið mitt kemur alveg eins oft og það gerði áður en ég flutti í þessa blokk, ég kalla þetta blokk en sumir vilja kalla þetta fjölbýlishús, en hvað með það, þetta með heimsóknir þá er verið að tala um frá börnum og ættingum, ekki þarf ég að kvarta ég fæ allar þær heimsóknir sem eru mér kærar og það er eitt sem okkur eldri borgurum ber að hafa í huga, að skapa okkur eigið líf og hafa gaman að því, fólkið okkar skapar sér sitt líf og guði sé lof fyrir snappið, facebook, line, skype, tvitter og allt hitt sem gerir það að verkum að við höfum samband við börn, barnabörn og vini á hverjum degi, hugsið ykkur hvað þetta er yndislegt verst að ég get ekki knúsað þau öll í gegnum þessi tengslanet en aftur á móti sent miljón stikker´s og það er sko munur.

Jæja elskurnar nú er kominn tími á sjæningu og undirbúning á mat dagsins.
Ætla að njóta dagsins í botn að vanda og vona að þið gerið slíkt hið sama.

Kærleik á línuna 

Búin að skoða það sem ég set á blað hér nokkuð lengi, veit ekki hvort aðrir hafa upplifað þessi fyrirbæri eða eru kannski bara meðvirkir því.

Þegar við eignumst börn gerum við allt sem við höfum kunnáttu til svo þau fari vel gerð út í lífið.
Við kennum þeim hvað er rétt og rangt, að segja alltaf sannleikann, vera góð við alla, bera virðingu fyrir öllu fólki, umhverfi okkar í heild sinni og númer eitt sjálfum sér.

Við verndum þau eins vel og við getum, segjum aldrei neitt niðrandi um þau, upphefjum eigi sjálfan okkur á kostnað þeirra og ég gæti lengi talið.

Nú þau verða unglingar síðan fullorðin, gifta sig, eignast börn, skapa sér heimili og halda að allt sé svo fellt og slétt og sem betur fer er það í flestum tilfellum.

Ætla ekki að fara út í þá sálma hvort þau hlusta á foreldra sína því í flestum tilfellum gera þau það ekki þó það geris sem betur fer, það er leitað til foreldranna ef þeim finnst þörf á því og sum börn eru það vel að guði gerð að þau þurfa ekki hjálp.

Nú á meðan þau vaxa úr grasi eldumst við foreldrarnir en njótum að sjálfsögðu barna og barnabarna mjög mikið, allavega ætti það að vera þannig.

Þá kemur það sem ég hef orðið vör við á mörgum stöðum, af börnum, barnabörnum og öðrum fjölskyldumeðlimum að foreldrarnir eru notaðir til að upphefja sjálfan sig eða að fólkið þeirra heldur að gamla fólkið sé elliært, viti minna en ekki neitt, hlegið, kannski góðlátlega svona til að taka broddinn af því sem sagt er eða bara brosað hallærislegu brosi og allir hlæja eða brosa með gerandanum, það versta við þetta er að ég held að gerendur geri sér ekki grein fyrir hvernig þeir haga sér og hversu niðurlægjandi þeir eru.

Flestir foreldrar láta sér þetta lynda, eru þræl meðvirkir með þessum yndislegu fjölskyldum sínum, hitta þau aftur og aftur til að fara heim með sár á hjarta, sárið er bara sett í sárahólfið í hjartanu þeirra og haldið áfram eins og ekkert sé.

Þessi mál hafa verið viðruð hjá fólki í kringum mig og ég segi hiklaust hættið þessarri meðvirkni, skapið ykkur ykkar eigið líf, það er fullt af skemmtilegheitum að gerast í kringum okkur öll, lifum lífinu núna.

Sumir eru svo lánsamir að eiga gott samband við fjölskyldur sínar allavega hluta af þeim og takið eftir það er ekkert til að þakka fyrir, það á að vera sjálfsagt það er að segja ef allir bera virðingu fyrir hvort öðru.

Datt svona í hug að skrifa um þetta því nýverið bar málið á góma í húsinu sem ég bý í.
Gæti sagt margar sannar sögur um þessi mál en læt það eiga sig.
Þeir sem finna sjálfan sig í þessum orðum, sem eru afar dipló, skoða kannski sitt ynnra og gera eitthvað í málunum, en það er alveg þeirra, mér kemur það allavega ekki við.

Kærleik til allra minna vina og ættingja

Held að það sé ekki til neitt sem ég pæli ekki í en eins og allir vita þá hefur hver sínar skoðanir á málum þannig að ég set einungis fram mínar skoðanir hér.

Eitt er það sem ég hugsa mikið um og það er að vita hver ég er og viðurkenna sannleikann um mig við mig.

Ég er ekki ein af þeim sem er í einhverjum ramma en ég set mér takmörk og aga í kringum mörkin og stend við þau.

Ég á afar erfitt með að þola dónaskap, einelti og að fólk setji mig í ramma sem það sjálft er í, sem er afar algengt hér á landi.

Fordómarnir á landi voru eru miklir og eiginlega veit ég ekki út í hvað því öll erum við jöfn hvernig sem við fæðumst í þennan heim.

Eitt er það stórt og mikið sem ég hef upplifað síðan ég man eftir mér og það er stjórnsemi, foreldrar byrja að móta og stjórna um leið og við höfum vit til að hlusta og bolltinn rúllar frá foreldri til barna, barna til barna og síðan kemur rússan í pulsuendanum er börnin fara að stjórna í sínum foreldrum, margir foreldrar eru orðin ein, vaxið frá hvort öðru eða misst maka sinn og langar kannski til að eignast vin/konu en þá kemur stjórnsemin frá börnunum, allt er ómögulegt og foreldrið í mörgum tilfellum þora ekki öðru en að fara eftir því sem börnin segja, OMG má ekki eldra fólkið finna smá gleði í lífinu.

Tek það framm að börnin mín hafa aldrei stjórnað svona í mér nema ef ég hef verið veik og þau þurft að grípa inn í þvermóðskuna í þeirri gömlu.

Eitt er svo skemmtilegt er fólk fer að setja út á hvernig ég er klædd, greidd og máluð en það horfir ekki á sjálfan sig og hugsar, kanski ég ætti að gera eitthvað til að líta betur út, allavega ekki að setja endalaust út á annað fólk.

Jæja kæru vinir gerið bara það sem ykkur langar til að gera ef okkur líkar það ekki þá er hægt að snúa sér að öðru.

Hætt þessu í bili
Góða nótt

Besta vinkona mín kom til mín einn daginn og tjáði mér ýmislegt sem hún var eigi að skilja að fullu, Ég spurði hana hvort ég mætti blogga um hennar mál og hún sagði já við því.

Ég mun skrifa eins og út frá sjálfri mér það er einhvernveginn léttara.

Vinkona mín sagði:

Ég hef gengið í gegnum margt og mikið um ævina, en síðan ég komst á lygnan sjó hef ég lagt mig niður við að vinna vel úr mínum málum og það hefur tekist alveg ágætlega.
Ég á yndisleg börn og barnabörn en börnin mín hafa þurft að vinna í sínum málum og vona ég svo sannarlega að þau hafi gert það þó þau hafi eigi beðið mig um hjálp í þeim efnum enda kannski eðlilegt að ég komi eigi náglægt þeirra bata en við höfum svo sem rætt þetta á stundum.
Það er einnig þannig að er vandamál koma upp þé hefur hver og einn sína skoðun á því hvað gerðist, hvað mikið þau muna og bara allt mögulegt.

Fyrir fáum árum fór ég að taka eftir því að viðhorf og framkoma fór að breytast gagnvart mér ( þeir taka þetta til sín sem eiga það ) svo langt getur þetta gengið að ófyrirgefanlegt það verði því að mínu mati hefur engin leifi til að setja út á, niðurlægja, lítillækka, hunsa eða bara hvað annað, ef ég og þeir sem eru í kringum mig geta ekki elskað mig eins og ég er, því ég elska nefnilega allt mitt fólk eins og það er, þá er best að umgangast ekki neitt.
Vinkona mín tjáði mér að svo langt væri þetta gengið að hún félli í grát oft og oft.
-----------------------------------------------------------

Frá mér:
Hvernig er þessi heimur orðin hvernig er okkar litla land orðið, hvernig vogar fólk sér að vera dónalegt við hvort annað.
SORGLEGT

HÆ ÖLL. Ég hef í mörg ár hugsað um hvernig fólk tekur því að verða heldri borgari, sem sagt 67 ára, mörgum finnst það ömurlegt, öðrum finnst ömurlegt að þurfa að hætta að vinna leggjast bara í kör og vorkenna sjálfum sér, veit eigi hvað margt er í boði fyrir okkur ef við viljum. Veit vel að margt af þessu sem er í boði kostar en það kostar ekkert að spjalla sama, segja brandara hlæja og hafa gaman saman.

Mörg okkar lifa fyrir börnin og barnabörnin, sækja, skutla,passa og  margt annað og skemmta sér svo þar fyrir utan.

Margir eru í félagsstarfinu sem gefur okkur mikið,  ég fékk mér t.d.  leiguíbúð í blokk fyrir 55 ára og eldri ( ég er sko eldri) er búin að búa hér í rúm 2 ár og er eiginlega fyrst núna að sætta mig við þessar breytingar.
Hér háttar svo til  að blokkin er áföst sameign sem er matsalur, sjúkraþjálfun, hárgreiðslustofa, snyrtistofa og æðislega flott fönduraðstaða.
Nú ég fer stundum upp í sal og fæ mér salad-bar og tek þátt í samræðum við fólk eitt finnst mér frekar ömurlegt að sumir eru ætíð að tala um að þessi og hinn sé á lausu og ég sem er til dæmis ekki með mann er verið að segja svona við mig og þá einhvern karl, (hallærislegt)( mín skoðun.)
Ég á fullt af vinum hér bæði konum og körlum en er ekkert skotinn í neinum manni eins og er verið að spyrja mig að.
Ef ég ætlaði mér að ná í mann mundi ég ekki bera það á borð fyrir mann og mús.

Skotinn í er ekki allt í lagi með húmorinn í fólki, það má alveg gantast með allt annað en svona persónulega hluti.

Tek það framm að ég er jafn kát við alla konur og karla.


Annað sem er slæmt það er þegar börnin eru að skipta sér af foreldrum sínum sem er jafnvel skotið í einhverjum og langar til að vera vinir vita þessir krakkar ekki hvað það getur verið einmannalegt að vera einn, nei þau hugsa það ekki því þau hugsa bara um eigin hag, veit um svona dæmi.

Mér finnst allavega afar gaman að lifa því lífið er dásamlegt og elskurnar mínar ef ég mundi ná mér í vin yrðu börnin mín afar glöð.

Einelti hefur löngum verið til hér áður og fyrr þorði fólk ekki að segja orð af hræðslu við að missa vinnuna, nú það komu svo góðir tímar á vinnumarkaði enn eineltið hætti ekki.

Við síðasta hrun misstu margir vinnuna sína, sjálfsmatið fór á núll, hjón höndluðu ekki stöðuna og skildu, hægt að telja lengi upp.

Aðeins að koma inn á að í þeim landshluta sem ég bý vantar stórlega fólk í flestar stöður í öllum fyrirtækjum, sem betur fer er mörg fyrirtæki og starfsmenn þeirra til fyrirmyndar en sumir undiryfirmenn eru bara ekki starfi sínu vaxnir leggja fólk í einelti og niðurlægja það út í eitt.

Þeir sem eru yfir mannauðnum ættu  að huga að því að núna þegar vinnan kemur á færibandi til fólks þá ættu þeir að  vera vakandi yfir því sem er að gerast á vinnustaðnum þeirra annars missa þeir allt fólk frá sér

Hef aldrei skilið þá sem upphefja sig á kosnað annarra.

	Hópelti á vinnustað
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt