Bloggfærslur mánaðarins, ágúst 2008
Fagna breytingum.
14.8.2008 | 09:07
hvernig sumir eru búnir að fara með orðspor sitt,
bara til þess að komast til valda.
Maður spyr, til hvers eru menn kosnir til borgarstjórnar, er
það til að leika sér í sandkassaleik og kasta í hvern annan
sandi eins og óþekkir krakkar.
Eða eins og ég tel að þeir séu kosnir til, það er að stjórna
borginni af skynsemi og alúð.
Fjandinn hafi það þetta fólk allt upp til hópa er búið að eyðileggja
þennan tíma sem liðin er af tímabilinu þeirra, það átti að taka í
taumana strax, ekki leggjast í leikrit, valdatafl og yfirhylmingar.
Mér er annt um borgina sem ég fæddist og ólst upp í, en núa
finnst mér hún vera eitt flakandi sár.
![]() |
Samstarfið á endastað" |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (4)
Fyrir svefninn. Smá um heilsu.
13.8.2008 | 19:48
Þegar ég var að alast upp var eigi mikið um tal um heilsumat.
maður varð bara að borða allt sem lagt var á borð fyrir mann.
Ef maður ekki borðaði súpuna á sunnudögum, fékk maður ekki
steik og ef maður ekki borðaði steik fékk maður ekki desert.
En maður var í ballett, síðan í fimleikum, skautum, skíðum og
bara alltaf á fullu man aldrei eftir að talað væri um matarræði.
Ég var fram að tvítugu vel grönn og man aldrei eftir því að ég
hafi sparað við mig hvorki sælgæti eða mat.
Öldin hefur verið önnur nú í tuga ára, sem betur fer.
Því hvort sem okkur líkar betur eða ver, verðum við að fylgja
vissum heilbrigðisreglum alla okkar ævi.
Góð heilsa er nauðsyn til að ná þeim markmiðum sem við setjum
okkur í lífinu.
Án góðrar heilsu getum við ekki notið okkar til fulls,
neyðist maður til að varpa akkerum vegna tíðra sjúkdóma eða
langvarandi heilsuleysis og horfa á samferðamennina fara fram
úr sér er ekki af hinu góða ef það er okkur sjálfum að kenna.
Við þurfum að vera meðvituð um er heilsubresturinn ber að garði,
líkaminn lætur vita hann hefur innbyggt aðvörunarkerfi ef við hlustum
eftir því.
Oft veit fólk ekki hvað er að, það er bara of feitt, en skírir ekki þreytuna,
slappleikann og eða annað það sem hrjáir það.
þá er gott að fara í heilsufarsskoðun.
Góð ráð.
Kalíumskortur:
Orsakar þreytu, kláða, doða, hand og fótkulda, svefnleysi,
svo fátt eitt sé nefnt.
Hunang er allra meina bót.
Það ertir ekki meltingarveginn.
Það er auðmelt.
Það bætir fljótt úr orkuþörf.
Það auðveldar manni að jafna sig fljótt eftir áreynslu.
Það reynir minnst á nýrun allra sykurtegunda.
Það hefur þægilega örvandi áhrif á meltinguna.
Það hefur sefandi áhrif.
Það þarf að kaupa gott hunang og fæst það yfirleitt í heilsubúðum
og þar fær maður líka ráðleggingar.
Láta fylgja vísu úr safni.
Hún Rabbbara fór og hirti
hún lét mig vita að,
hún sett´an, hefði í frysti
hún áður skar´ann í spað.
kemur ein góð eftir hana Ósk.
það besta í heimi.
Það besta í heimi er brosandi sveinn,
blíðlyndur, grannur og fróður,
andlitið fagurt, um axlirnar beinn
og undirvöxturinn góður.
Góða nótt
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (11)
Dóðan daginn kæru landsmenn og konur.
13.8.2008 | 09:32
Ég er nú svo ánægð með lífið, sit hérna með fjöllin
og hafið allt um kring, þvílík fegurð, sólarlaust, en hvað
með það, eins og með ríkisstjórnina, er svo hamingjusöm
með hana sko hún er alltaf við-tæk tilbúin að taka þátt í öllu
okkar rausi og er að standa við allt sem þeir lofuðu fyrir
kosningar, hva þó þeir séu aldrei sammála um neitt þá er
það nú bara smámál, Nei ekki úr mjólk, heldur úr ríkisstjórninni,
enda er hún sólarlaus, en á ekki að birta upp um síðir?
Jú en því ráðum við.
Hneyksli! var nærri búin að gleyma Borgarstjórn,
er svo glöð með hana.
Sumir segja að landsbyggðarpakk, eigi ekki að vera að ybba sig
um borgarmálin, en ég tel að við eigum fullan rétt á því,
Þetta er höfuðborg Íslands.
Sorgin er nú að Gísli Marteinn sé að hætta í borgarráði,
skildi hann ætla að hætta alveg í pólitíkinni???
Svo er ég svo glöð með öll stríðin, morðin, olíuna, valdabaráttuna,
hrokann, og ofbeldið bæði andlegt og líkamlegt.
Allt hlýtur þetta að leiða til friðs í heiminum, er svo glöð,
þá verða mannréttindi virt og allir verða jafnir.
Er ég kannski orðin of glöð og farin að rugla rugluna, líklegast.
En mér líður samt afar vel í dag því ég breyti eigi heiminum.
Knús til ykkar allra, verið góð við hvort annað.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (10)
Fyrir svefninn. Smá um offitu.
12.8.2008 | 20:52
Í tilefni þess sem upphófst hjá mér í gær, "lífstílsbreytingin"
þá læt ég bara vita að mér líður mjög vel, held matarbók,
og sé að eina breytingin sem er að gerast hjá mér núna er
ég borða morgunmat á morgnanna, í staðin fyrir Pepsí og tekex
hræðilegt ekki satt, en það var það sem ég borðaði á hverjum
morgni, Pepsi, tekex með létt og lagott + ost + meðölin mín.
Nú svo er ég hætt að borða eftir kvöldmat, sem var aðal veikleiki
minn.
Ég mun láta vita af mér og hvernig mér gengur svona vikulega.
Endilega ef einhver vill ræða þessa hluti þá að vekja máls á því,
stelpur mínar og strákar ég er búin að prófa allann pakkann,
svo ég veit nú ýmislegt.
Ég er ekki á neinum megrunarlyfjum og ætla mér það ekki.
Góð ráð sem duga mörgum sem ég þekki.
Kalk dregur úr sykurþörf líkamans,
kaupið kalkið í apótekinu og fáið ráðgjöf með magn.
2 teskeiðar af eplasafaediki út í glas af vatni með hverri
máltíð.
Eplasafaedikið sér um að brenna fitu.
Ein góð frá henni Ósk.
Einu sinni var verið að brigsla okkur
konum um náttúruleysi í vísnagerð.
Aumt er að geðjast öllum
ábúðarfullum köllum.
Hafi ég helling að segja
hollast mér væri að þegja.
Svona er lífsins saga
sumum alltaf til baga.
Meðalhófs giftu gata
er grýtt og torvelt að rata.
Góða nótt.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (31)
Hjálpa þeim sem minna mega sín.
12.8.2008 | 18:15
Í öllum bæjarfélögum er fólk sem minna má sín, við bara
tökum mismikið eftir því fólki, eða viljum mismikið vita
af því.
Ætíð þar sem við höfum búið hefur allt farið í rauða krossinn
sem til hefur fallið frá okkur.
Núna búum við á Húsavík og gefum við allt í verslun sem
rekin er niður í bæ og heitir kynlegir kvistir,
þar getur þú keypt allt milli himins og jarðar, "næstum"
konurnar vinna allar að þessu í sjálfboðavinnu og fer ágóðinn
til góðra mála,
eins og til Setursins sem er staður sem allir eru velkomnir á
sem hafa áhuga á mannrækt og skemmtilegu fólki.
Hef komið í þessa frábæru búð það er sama sagan þar, það er svo
gaman hjá þeim og öllum sem inn koma að eigi vill maður heim fara.
Sem betur fer er til fólk alstaðar sem vill vinna gott starf, en það
þarf líka að koma stuðningur utan frá.
Það er það sem er verið að fara fram á, ekki hend neinu,
gefið ykkur tíma til að færa það þeim sem þurfa á því að halda.
Tökum höndum saman, gerum átak og framfylgjum því vel.
Það eru bráðum jól.
Beiðni frá Ásdísi.
Vinkona mín á Selfossi hún Ásdís Sigurðardóttir
er að hjálpa þeim sem minna mega sín.
Hún safnar saman fötum og öllu því sem fólk þarf og
sem hægt er að fá, fer með þetta til hjálpræðishersins
að Eyjaslóð í Reykjavík.
Vantar hana þess vegna fólk sem vill hjálpa henni að
hjálpa öðrum, slóðin hennar er www://asdisomar.blog.is
Það er eitthvað að hjá mér hérna svo linkurinn kemur ekki.
Ef þið viljið kinna ykkur þetta betur þá endilega farið inn á
slóðina hennar.
Takk fyrir okkur og góðar kveðjur.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (5)
Þeir unnu, unnu, unnu.
12.8.2008 | 14:22
Strákarnir okkar unnu.
Er farin að hlusta á viðtal við þjálfara og kannski leikmenn.
Húrra, húrra, húrra þeir unnu þjóðverja.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (10)
Átti að vera komið fyrir mörgum árum.
12.8.2008 | 08:39
Merkilegt núna rjúka allir upp til handa og fóta, vilja
breyta og bæta, þetta átti að gerast fyrir margt löngu.
Það átti fyrir löngu að vera búið að sinna þessu máli,
sem allir hafa hummað fram af sér, af hverju, jú vegna þess
að engin trúir, "hugsa", þetta lagast, þau hafa verið að rífast,
hún hefur ógnað honum og börnin pirrað hann, maturinn ekki
tilbúin, enda ætíð óætur, allt í drasli hjá kerlingunni, hún sjálf
drusluleg ljót og ógeðsleg, það vill hana engin.
Hún hefur ekki staðið sig nógu vel og þess vegna er í lagi að
berja hana til óbóta, nauðga henni, selja og mynda.
Komin tími til að skilja það að kona og börn eiga ætíð að njóta vafans.
Bara burt með karlskrímslið sama hvað hann segir,
Konan segir sjaldnast nokkuð því hún þorir því ekki.
Lögreglan verður að hafa það vald að fjarlægja skrímsli af heimilum.
Fyrir mörgum árum gerðist það, lögreglan var kölluð heim á heimili
vegna ofbeldis af hendi mannsins, er að var komið var maðurinn
farinn að róast, hann grét, sagðist bara ekkert skilja hvað hefði gerst
hann hafði aldrei gert svona lagað áður, hann elskaði konuna sína og
börn tók þau í fangið, lögreglan fór, konan sagði ekki neitt.
Ekki löngu seinna var hann nærri búin að drepa hana.
börnin orðin stórskemmd og konan nær sér aldrei alveg.
Svo heyrir maður hjá fólki, Æ aumingja maðurinn að lenda í þessu,
hann er nú svo góður maður, FJANDINN HAFI ÞAÐ. Hvar eru gæðin.
Kona og börn sem lenda svona út úr lífinu verða fyrir einelti, þau
eru sett niður á allan handa máta, henni er ekki hjálpað nóg
til að hún geti bjargað sér, börnin verða fyrir niðurlægingu í
skólanum, engin kann að hugsa rétt og hjálpa.
Ég veit að það eru undantekningar á öllum málum.
Vill taka það fram að ég er eigi að vanþakka það sem þingheimur
er að fara að gera, bara gerið það strax.
![]() |
Vill nálgunarbann án dóms |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (8)
Fyrir svefninn.
11.8.2008 | 22:16
Árni Jónsson var lengi verslunarstjóri við Ásgeirsverslun
á Ísafirði.
Maður nokkur starfaði lengi við verslunina sem var bæði
þjófóttur og drykkfeldur, en Árni fyrirgaf honum,
af því að hann var duglegur starfsmaður.
Einu sinni, seint um kvöld, verður Árni var við, að náungi
þessi er að bisa við að velta brennivínstunnu heim til sín
frá versluninni.
Þá segir Árni:
,, Já annars!" ---Það var orðtak hans. --- Er þetta ekki
fullmikið --- í einu?"
Handverk-ur.
Í hannyrðabúð fór ég heima
nú handverkið skildi reyna.
Ég keypti mér forláta klukkustreng þar
af kappsemi byrjað nú var.
Ég byrjaði blómin að sauma
með bjartsýna fegurðardrauma.
En mánuðum seinna af mér móðurinn rann
svo mamma mín kláraði hann.
Að prjóna er prýðileg iðja
peysur á smávaxna niðja.
En þá kemur æðandi grimmlynd og grá
giktin í herðarnar þá.
Að skera út skrautlega muni
mun skapinu bjarga frá hruni.
Með blæðandi fingur og bitlítil tól
þar birkið í höndum mér kól.
Frá henni Ósk.
Ekki veit ég hvort hún er að yrkja um sjálfan sig,
en veit ég vel, að snillingur hún er við saumavélina
og eigi síðri við prjónaskapinn.
Góða nótt.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (11)
Hjálpi mér allir!!! Hugsar fólk ekki neitt?
11.8.2008 | 15:04
með hjálp þeirra sem þar starfa, sem er yndislegt fólk í alla
staði getur það þá ekki bara haldið áfram er út kemur með hjálp
og stuðning frá þjálfurum og og öðru því fólki sem vill styðja við það.
Ég held nefnilega að þeir sem bíða eftir að komast á Reykjalund,
borði bara að vild á meðan það bíður, það hugsar, skiptir ekki máli
ég fæ hvort sem er hjálp bráðum.
Kolröng hugsun, það skiptir nefnilega máli og það höfum við fengið
að heyra frá þeim sem hafa byrjað farið síðan á Reykjalund og endað
með því að fara aldrei í aðgerð.
Og það þýðir ekkert fyrir neinn að segja, að ég geti svo sem blaðrað út
í loftið vitandi bara ekki neitt um það hvernig þeim líður.
Það skjáflast ykkur, ég veit allt um þetta viðkvæma mál,
veit allt um feluleikinn, afneitunina, matarsýkina og bara nefnið það.
Fór nefnilega í garnastyttingu 1974 þá 130 kg. var sjúklingur í 6 ár,
léttist um 65 kg. á einu ári, var stöðugt í vítamínssprautum og
ætíð veik, leit út eins og gangandi grámygluleg afturganga.
Árin eftir styttinguna voru víti, miðað við árin áður,
Þá var nú ekki verið að hjálpa fólki með innlögnum a Reykjalund eða
einhverju öðru sem gæti komið að gagni.
Fyrirgefið mér en ég er bara öskureið, það þarf engin að fara í aðgerð,
aðgerð sem fólk heldur að bjargi öllu.
Það er til fólk sem er veikt og þarf á aðgerð að halda, en allflest
okkar tilheyra ekki þeim hópi.
Ég fór til læknis í dag, er nefnilega búin að þyngjast um 40 kg. á 5 árum,
bað um stuðning, fæ hann, en það þíðir ekkert að væla og skæla
ég vill ekki fá megrunarpillur ekki fara í aðgerð og þá verð ég að nota
viljastyrkinn og almenna skynsemi.
Viljastyrkur og stuðningur er allt sem við þurfum, ekki þýðir að fara í
sjálfsvorkunnar-ástandið það er nú til að drepa mann alveg niður.
Hver vill borða til að drepast?
Hver vill fara í hjólastólinn vegna ofáts?
Hver vill eigi geta hreyft sig vegna ofáts?
Hver vill ekki getað bara neitt vegna ofáts?
Allt sem þarf er viljastyrkur og stuðningur.
Knús og kærleik til ykkar allra.
![]() |
Metaðsókn í offitumeðferð |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (27)
Fyrir svefninn
10.8.2008 | 21:46
Eins og við vitum, ef við hugsum um það, þá er það sorg,
sem fylgir okkur frá fyrstu minnum.
þegar við erum lítil er það sorg ef einhver er vondur við mann
ef krakkarnir skemileggja fyrir manni í sandkassanum eða
ausa yfir mann sandi, svo augun fyllast, maður nuddar og nuddar
og fer svo að gráta.
Einu sinni fór pabbi minn á Landakot að gefa blóð, ég var 4 ára.
Þeir tóku of mikið blóð svo hann varð að liggja inni smátíma,
ég fann fyrir sorg. Merkilegt, er maður er barn þá er maður fljótur
að setja svona atvik í geymsluhólfið.
Allt mögulegt gerist í okkar uppvexti sem orsakar sorg, en sem betur
fer þurfum við flestöll ekki að glíma við hana lengi.
Ekki þurfti ég þess allavega, eða þannig.
Seinna meir þurfti ég þess.
það skapast ekki bara sorg við andlát einhvers, heldur líka við
skilnað alveg sama þó þú viljir skilja við manninn,
þá eru það ættingjar sem maður skilur við líka eða þeir við mann,
maður missir mörg ár úr lífi sínu, nema maður á náttúrlega
börnin sín eftir.
Maður er mörg ár að vinna úr þeirri meinsemd sem maður lét
yfir sig ganga og á meðan er sorgin mikil.
Aðallega hjá mér fyrir að hafa látið þetta ganga yfir börnin mín.
En svo lokaði ég á meinsemdina að ég hélt að þau vissu eiginlega
ekkert um þetta sem gekk á.
Hafið þið orðið vör við að þegar maður lendir í sorg, ertu bara einn,
því það skilur þig engin í raun og veru, allir finna til með þér en
vita í raun ekkert hvað er verið að tala um.
Vilja bara vera góðir, og er það þakkarvert.
Þegar einhver nákomin manni deyr, þá eru send blóm,
fólk sýnir samúð sína, en hver er eftirfylgnin, " Engin".
Á sama tíma og ég skildi þá,
missti ég mína bestu vinkonu, fyrir mörgum árum síðan,
var búin að vera með henni í hennar dauðastríði í marga
mánuði, ásamt systrum hennar, dætrum, vinum og þeim
sem í heimsókn komu, við reyndum að hafa hana eigi eina.
Það var engin sem spurði mig hvernig mér leið er hún dó
fyrir utan ein vinkona mín sem vann á Sjúkrahúsinu í Kef.
og dætur mínar.
Í hittifyrra fór ég í heimsókn til systur hennar í Sandgerði,
þá komst ég að því að sú mæta vina mín var ekki búin að
sætta sig við þetta og barðist enn þá við sorgina eins og ég
við bara föðmuðumst og táruðumst svolítið.
Síðan fer ég eigi suður öðruvísi en að fara í Sandgerði
því þau Elli og Valgerður og þeirra fólk eru sannir vinir,
hafa ætíð verið og munu ávallt vera.
Maður er stundum svolítið lengi að átta sig á því hvað maður
á eftir svona átök.
Takk fyrir mig kæru vinir.
Góða nótt.
Bloggar | Slóð | Facebook | Athugasemdir (14)