Betlarar, og f.l.

 Ég ætla nú að byrja á því að  dásama einu sinni enn það frábæra frammtak sem þú Matthildur og þitt fólk áorkuðu með  atorku, áræðni og  skemmtileg-heitum  í óbeislaðri fegurð, svo ég tali nú ekki um peningana sem renna til góðs og þarflegs málefnis. til hamingju öll sömun.

Þetta með betlarana. Það er synd og skömm að þurfa að horfa upp á þetta í henni Reykjavík, ég var stödd í borginni um daginn var stopp á ljósum á horni Snorrabrautar og Laugavegs var þá ekki kona að borða upp úr ruslafötu  (svona sem er föst á ljósastaur) mér dauðbrá hafði ekki séð þetta áður. Síðar sá ég konu með innkaupakörfu fulla af pokum, hún var eins og pokak. í N.Y. þetta er óviðunandi ástand. 

Þetta með pólitíkina: Já mér fynnst það frekar leiðinlegt að blogga um hana svona út í loftið, það  sem maður segir er oftast mistúlkað.  Ég virði skoðanir frá öllu fólki  þótt maður tilheyri einum flokk á maður ekki að vera blyndur á skoðanir hans. Stundum vildi ég óska að maður gæti valið um fólk til að stjórna, en það er ekki svo vel. Það eru allir að reyna sitt besta þótt okkur  hugnist það ekki alltaf. Af hverju hugnast manni það ekki? Jú af því að maður hefur ekki sömu skoðun og hinir. Æ Æ nú er ég búin að vera  þrautleyðinleg maður dettur stundum niður í eitthvað svona, en ég er nú orðin það gömul, að ég man  margar kosningar og þær voru alltaf æðislega skemmtilegar, höfum bara gaman.