Miðinn kostar 70 þúsund og engin fær frítt.

Vikuna 1.- 8. mars hefur Fiðrildavikan staðið yfir,
en henni var hrint af stað til að vekja athygli á
ofbeldi gegn konum í Þróunarlöndum og stríðshrjáðum
svæðum.
Unifem á Íslandi á heiðurinn af vikunni og lýkur henni
í kvöld með gala kvöldverði sem verður í Frímúrarahöllinni.
Miðinn kostar heilar 70 þúsund krónur, og það er uppselt
en salurinn tekur 800. manns í sæti við borð.
Klæðnaður á að vera hvítur, og munu þær bera eitthvað
sem minnir á fiðrildi, markmiðið er blaka vængjum og
og skapa ævintýralega stemmingu.
Á Fiðrildahátíðinni verður uppboð á ýmsum munum,
til að afla meira fjár í málefnið.

Gestastjarna kvöldsins verður Utanríkisráðherra Líberíu.
Margir frábærir listamenn munu skemmta konunum.

Aðalskipuleggandi að hátíðinni er Elínrós Lindal blaðamaður,
en Kristín Ólafsdóttir kvikmyndagerðarkona er verndari
samtakana.

Frábær endir á góðri viku, við erum bara að verða eins og í
Ameríkunni, og gott að við skulum eiga svona ríkar og góðar konur.
Það væri nú gott ef þær mundu vilja huga að fátæktinni
hér heima. Bara smá hugleiðing.
                         Gangi þeim allt í haginn.

Erum við í 1001 nótt, eða hvað.

Ef maður vissi ekki betur, hvað er annars að vita betur?
Það er spurningin: ,, Erum við í 1001 nótt,
eða í því sem við teljum raunveruleika?"

Winehouse tekur Vodka í nefið, hægan! rennur það ekki
sömu leið og í gegnum munn?
Kannski hefur það ekki sömu áhrif, já gæti verið.

Vændi á netsíðu, ekkert hægt að gera nema ef þriðji
aðili hefur gróða af vændinu, eða hvað, skil ekki alveg,
enda ekki von, trúlega alveg græn í siðferði nútímans.

Vill nefna soninn nafni eftirlætis-Bjórnum,
Það er náttúrlega ekki í lagi með sellurnar í þessu fólki,
eða eru það kannski mínar sellur sem þurfa viðgerðar við.

Clinton og Obama, saman í framboð tjáir Clinton okkur,
Obama segir ekki orð.
Verður spennandi að sjá hvað gerist.

Hver á svo að segja til um hvort er réttara,
raunveruleikinn eða 1001 nótt.
Það er kannski best að fara milliveg, þá er maður
viðræðuhæfur á öllum vígstöðum.

Fyrir svefninn.

Púlli gerði einu sinni út bát í félagi við tvo
Vestmannaeyingja.
Þeir stunduðu róðra, en hann sá um bókhaldið.
Einu sinni fór báturinn með aflann til sölun í Reykjavík.
Landsbankinn, sem hafði lánað til útgerðarinnar, krafðist
reiknisskila fyrir þessa ferð. Púlli fer nú til annars félaga
sins og tjáir honum þetta.
,, Ég get engin reikningsskil gert á því", svaraði félagi hans.
,, Ég skrifaði aflamagnið bara á fjöl".
,, Við sendum þá Landsbankanum fjölina", segir Púlli
og það gerði hann.

Um Brúðhjón.

                             Hlýtur byrði hreppurinn,
                             --hrellir firða grandið,
                             ef að hirðir anskotinn
                             ekki spyrðubandið.

Fjöllyndi.

                            Mörg er vist og víða gist,
                            varir þyrstar, dans og læti.
                            Ein er kysst og óðar misst,
                            önnur flyst í hennar sæti.
                                             Þormóður Ísfeld Pálsson.

                                                                Góða nótt.

Bloggarar taka sig saman og vilja ,,bjarga Vestfjörðum".

Kæru Vestfirðingar, allar götur síðan ég man eftir mér,
hafa Reykvíkingar haft horn í síðu Vestfjarða.
Afi minn tjáði mér að það væri vegna þess að þeir öfluðu
þjóðarskútunni það vel, að sunnan-menn urðu afbrýðissamir.
Afa hló í kampinn og taldi þetta gott á sunnan-menn.
Sjálfur var hann vestfirðingur þó af suðurfjörðum væri.

Mikið vatn er runnið til sjávar síðan þetta var, oft hefur verið þörf,
en nú er nauðsyn.
Sumir telja að þarna búi bara sérvitringar sem sjá bara
gamaldags atvinnuvegi eins og sjósókn og fiskvinnslu.
Ja hérna er það nú orðið gamaldags atvinnuvegur?

Kæru bloggvinir í fyrstu var ég afar hrifin af þessari hugmynd um
olíuhreinsi-stöð fyrir vestfjarðarsvæðið,
en eftir að hafa séð mynd af einni slíkri,
setta inn í landslag við einn fjörð fyrir vestan, já þá fór ég nú að hugsa,
þetta leit hræðilega út, en atvinnu verður fólk að hafa,
og hún þarf að koma strax.

Ég bjó á Ísafirði í 9 ár og aldrei sá ég nú þessa sérvitringa sem
um er talað, en mörgum frekju þverhausum kynntist ég,
en eigi er það löstur að mínu mati,
því á þvermóðskunni, heiðarleikanum frekjunni og
eljuseminni hafa þeir fleytt sér áfram undanfarin ár.
Það þarf meiri frekju, hörkufrekju og endalausa frekju
til að ná einhverjum árangri.

Þessi hópur mun hafa allt þetta í gena-veganesti, 
fyrir bættum atvinnuháttum í byggðum Vestfjarða.
Óska ég þeim alls hins besta og vona að þeim gangi betur
heldur en fyrirrennurum sínum í þeirri baráttu.
                     Góðar stundir.

Bloggarar taka sig saman og vilja „bjarga Vestfjörðum"

Flest málin sifjaspellsmál.

Á síðasta ári leituðu 527 einstaklingar til Stígamóta,
og þar af voru ný mál 277 talsins, en alls var fjöldi
ofbeldismanna 418 og hafa þeir ekki verið jafn margir
síðan 1994, samkvæmt ársskýrslu Stígamóta.
Flestir sem leituðu til Stígamóta höfðu orðið fyrir sifjaspellum.


Er nokkuð óhugnanlegra til en að sjá þetta svona svart á hvítu,
og að mínu mati er þetta bara brot af óhugnaðinum sem gerist
í kringum okkur.

Við verðum að vakna til vitundar, allir, kennarar, leikskólakennarar,
umsjónarmenn af öllu tagi, foreldrar, ættingjar og allt fólk.
Ef við erum ekki vakandi yfir börnunum, og meðvituð um ef
þeim líður ekki vel, þá  fær þetta endalaust fram að ganga.

Unga fólkið okkar þessar elskur, ekki segja Æ,
þetta eru bara unglingastælar,
ef þau breyta hegðun sinni á einhvern hátt.
leitið í huganum að ástæðu fyrir breytingunum. Ekkert ungt fólk
umturnast bara við að fara á einhvern unglinga aldur,
eins og fullorðna fólkið kallar það.
Tökum okkur á og gerum eitthvað í málunum NÚNA.
                        Góðar stundir.

Flest málin sifjaspellsmál

Maður hefur nú ætíð vitað þetta.

Allar götur hefur maður nú vitað það að hamingjan
er ekki föl fyrir peninga.
Að erfa hana að svo miklu leiti sem það er hægt,
það tel ég vera nokkuð rétt því að sumar fjölskyldur eru alltaf kátar
aðrar, svona stífar eins og maður segir, en undantekningar eru til
allstaðar hvar sem þú lýtur.
Genin erfast, en þau geta erfst svo langt aftur í ættir, að engin
kannast við þau.
Þá er sagt hvaðan kemur þetta barn eiginlega?
Rannsókn þessi er til að finna út af hverju sumir eru
hamingjusamir, en aðrir óhamingjusamir. Mér er spurn.
Geta þeir breytt einhverju? og þá hvernig?
                            Góðar stundir.

Hamingjan er arfgeng

Góðan daginn ættingar og vinir um allt land.

Er það ekki einhvernvegin þannig sem kveðjurnar hljóma
á Þorláksmessu?, en núna datt mér nú bara í hug
að smella þessu út í daginn.
Það getur hver lesið, sem vill, það er það góða við bloggið
að maður þarf ekki að lesa frekar en maður vill.
Þykir mér það skondið að lesa, að sumir ráðamenn,
séu að skíta í bloggið, sem er jú besti sveitasími, allar tíma.

Á Húsavík er ágætisveður, en það er samt mistur yfir bænum
í morgunsárið.
Fórum í mat til Millu og co. í gærkveldi, vorum mætt í fyrra fallinu,
Höfðum gaman, með ljósálfinum og litla ljósinu,
það er ekki mjög erfitt, við erum sko vinir þeirra segir sú litla.
Milla var með gamaldags buff og spælegg og að sjálfsögðu
var rauðkál. gr. baunir og rabbarasulta.
Allir sögðu af hverju er maður ekki oftar með þennan mat
hann er svo góður, en svona er þetta.
Yfir matnum var ýmislegt rætt, allt ruglið í þessu blessaða landi okkar, 
og að báturinn, hjá þeim feðgum væri að verða tilbúin,
það er búið að taka tíma sinn eins og ævilega er keyptur er nýr
bátur, fyrst fer hann í slipp ýmislegt þarf að gera, síðan heim að bryggju
og dyttað að honum þar til allt er tilbúið og nú vantar bara gæftir.
Það var aðeins rætt um páskana.
Fyrirhyggjan og stjórnsemin er víst rík í mömmu gömlu,
en þau verða bara að þola það, því ég þoli ekki að allt sé skipulagt
á síðustu stundu, Bingó.

Jæja ætli mér veiti af að fara hafa mig í sturtu og snyrtingu,
er að fara í þjálfun kl. átta, þá kíki ég á fréttirnar.
              Kærleikskveðjur til ykkar allra
              og hafið góðan dag.
                    Milla.

Fyrir svefninn.

Hjörleifur á Gilsbakka var á skemmtisamkomu.
Maður frá Keldulandi bauð heimasætu einni upp
og dansaði við hana.
Þá kvað Hjörleifur:

                      Gleði veldur, lund fær létt,
                      lifnar heldur grínið;
                      Hryssu geldri á harðasprett
                      hleypir keldusvínið.

Fyrirheit.

                     Þó að núna þér sé kalt,
                     þú skalt engu kvíða.
                     Þér mun hitna þúsundfalt,
                     þegar tímar líða.

Graðfolinn og Presturinn.

                     Brúnn af flestum fákum ber,
                     fýsinn sezt til mera.
                     En stóðmesta hestinn hér
                     hygg ég prestinn vera.

                                               Góða nótt.

Saga af vanvirðingu við fólk.

Má til að segja ykkur söguna af því þegar ég var yngri.
Fór ég sem selskapsdama til hefðarfrúar einnar,
ferðinni var heitið til London,meiningin var að læra enskuna vel.

Er út var komið og ég búin að koma mér fyrir í mínu
stóra og ágæta herbergi, sýndi frúin mér hvað ég ætti að gera.
Átti ég að búa um rúmið hennar og hugsa um hennar föt og
bursta skóna.
Á morgnana átti ég að færa henni te og ristað kex í rúmið,
og þvílíkt rúm sko það var allt í aldar gömlum knipplingum
og dúlleríi og rúmteppið var að detta í sundur af elli,
engin var maðurinn svo það voru aldrei nein læti í rúminu.
Fyrsta daginn fór hún með mig í matvörubúðirnar,
ég átti líka að versla inn.
Hún kynnti mig fyrir kaupmönnum og lét þá vita að þeir
ættu að koma vel fram við mig. ég hugsaði í hverju er ég að lenda
eiginlega? "Bíðið við átti eftir að versna", er heim var komið
bættist við að ég átti að hugsa um hundana þrjá, sem ætluðu að éta mig
í margar vikur eftir að ég kom út, en við urðum svo vinir.
Einn ræfillinn var blindur og hinn lítið sá, eða þannig.
Ég er nú hundakona og ég hefði látið aflífa tvo af þeim,
en það mátti ekki frúin var katólsk.

Ástæðan fyrir því að ég átti að gera þessa hluti,
var að vinnukonurnar tvær voru ekki nógu fínar til að sjá um þessa hluti
Þá komum við að þessu með vinnukonurnar og virðingaleysið.
þær mættu á morgnana og beint niður á fyrstu hæð,
þangað kom hún og sagði fyrir verkum,
hún átti það líka til að hringja heim og biðja mig  að segja þeim til.
þær máttu ekki þvælast uppi fyrr en hún var farin á skrifstofuna
hún var faseignasali. Rjúsinan í pylsuendanum var,
ég mátti ekki hafa neitt samband við þær, það sæmdi ekki ungri stúlku eins og mér.
Svona rugli átti ég ekki að venjast, og lá við að ég skellti upp úr trekk í trekk.
en ég átti eftir að komast að því hvernig hún talaði við þær,
eins og þær væru skíturinn undir fótum hennar.
Auðvitað drakk ég alltaf te með þeim á morgnana,
þær voru svo skemmtilegar.

Það sem varð til þess að ég hætti var að Kristín vinkona mín var í
London að taka þátt í Miss Word
og var hún búin að biðja mig um að geyma skautbúninginn að
lokinni keppni, ég var búin að segja frúnni frá þessu,
þegar Kristín kom var ég veik, og frúin tók á móti töskunni,
en bauð ekki Kristínu inn. Ég missti coolið eins og Jenný segir,
að því að hún sagði að ég mætti ekki umgangast svona konur
sem iðkuðu svona störf, það væri ekki viðeigandi.
Hún fékk nokkur vel valin daginn eftir fór ég.
Þetta var eiginlega fyrsta reynsla mín af niðurlægingu af verstu
gerð gagnvart fólki.

Algjörlega til skammar.

Já það er algjörlega til skammar, að ráðnir séu til landsins
verkamenn frá öðrum löndum, og síðan komið fram við þá
eins og þræla og einhverja þurfalinga.
Er ekki komin tími til að við hegðum okkur eins og
heimsborgarar, tökum á móti vinnufólki með virðingu,
hvort sem það er að koma í verkamannavinnu eða
hálaunastörf, mér skilst að þar sé mikill munur á.
Mundum við vilja láta koma illa fram við okkur,
færum við í vinnu erlendis, ég held ekki.
                           Góðar stundir.

Greiddu 4,2 milljónir kr. í vangreidd laun