Hlakka til að sjá frá þessu í sjónvarpinu.

Svona mót sem er lagt mikið í eru augnayndi.
hlakka ég mikið til er verður sýnt frá þessu móti.

Sannkallaðir íshestar í Berlín

Ég missi, hökuna á hverjum degi.

Ja hérna það þykir víst fréttnæmt, að samlokurnar
"Croque Monsieur," með skinku og osti,
held þær séu einnig með frönsku sinnepi, finnst þær
eru að frönskum hætti, séu góðar,
brauðið er ótrúlegt segir leikkonan Jessica Alba.
Hún er í París og er ólétt.
Hvað kemur okkur þetta við?.

Sumir mundu nú segja: ,, Þú þarft ekki að lesa fréttina,
en ég meina það, hún er á forsíðu Morgunblaðsins,
Er ekki eitthvað bitastæðara sem getur komið þar."

Það er heldur engin frétt að þessi samloka sé góð,
veit ekki betur en maður sé búin að útbúa sér franskar 
samlokur í mörg ár.
                                          Góðar stundir.

Hakkar í sig skinkusamlokur

Fyrir svefninn.

Pálmi Pálsson menntaskólakennari var fjárhaldsmaður
minn á skólaárum, og þurfti ég oft að kvabba á honum
og fékk ávallt úrlausn.
Ég bað hann oftar en einu sinni um peninga fyrir buxum
sama veturinn. En þegar ég tilfærði sömu ástæðu í
þriðja sinn, sagði Pálmi:
,, Væri ekki heppilegra fyrir þig að breyta eitthvað til?
þetta er í þriðja sinn sem þú færð peninga hjá mér
fyrir buxum, en ég sé, að þú gengur alltaf í þeim sömu".

Um dótturson Bólu Hjálmars.

                              Sé ég nú að satt er það,
                              sem að forðum skáldið kvað:
                              það gefur ei dvergnum gildi manns,
                              þótt Golíat sé afi hans.
                                                    Þorsteinn Sölvason.

Sr. Magnús BL. Jónsson byggði upp
prestssetrið í Vallarnesi.
Þá kvað Jóhannes á Skjögrastöðum:

                             vellríkur er sagt að sé
                             sá, sem byggir þarna.
                             Honum verður flest að fé,
                             fjandanum þeim arna.

Tilkynningaskyldan segir frá.

Er ekki annars tilkynningaskylda?, hélt það.
Við gamla settið erum að fara að Laugum,
Í gærkveldi vorum við í pepparóní pasta og hvítlauksbrauði
að sjálfsögðu frá bakaríinu við brúnna á Akureyri,
Það er besta brauð norðan heiða, það buðu þau upp á
Milla mín og Ingimar.
í kvöld verðum við öll saman í svínakjöts, einhverju hjá
Dóru og snúllunum og ef ég þekki það rétt verður það
ekki af verri endanum.

Annars var ég að vakna sofnaði smá eftir matinn og var
ekki einu sinni búin að fara í sturtu, en varð aðeins að sinna
uppáhaldinu mínu blogginu og vinum mínum þar.
Elska ykkur öll kærleikskveðjur Milla.

Foreldrum kennt -- ekki kennt um.

Las Ágæta upplýsinga grein um fjölskylduráðgjöf, 
barnauppeldi og foreldrakennslu í Fréttablaðinu í gær.
Þar er talað um meðal annars að það sé búið að bjóða
á Vesturlöndum, leiðsögn í listinni að vera gott foreldri
í eitt hundrað ár í dag.

Íslendingar voru nú trúlega ekki komnir út úr moldarkofunum
er ég átti mitt fyrsta barn, því eigi man ég eftir því að manni 
væri boðið upp á slíka þjónustu er maður var að ala upp börnin sín,
enda datt manni ekki í hug að það væri eitthvað sem væri
nauðsynlegt, það gekk bara vel að ala upp börnin, maður
notaðist við það sem maður var sjálfur alin upp í og hrærði
fullt af kærleika og þolinmæði í pottinn.
Ekki segi ég að maður hafi verið fullkomin, en gert var eins og
maður kunni í hvert skipti fyrir sig.

Þessi námskeið sem umræðir eru að mínu mati frábær og er það
Ólafur Grétar Gunnarsson fjölskyldu-ráðgjafi hjá ÓB ráðgjöf ehf.
sem deilir með okkur fróðleik þessum.
Hjartanlega er ég sammála honum um nauðsyn þess að betra sé
fyrir foreldra að vera í stakk búin til að takast á við hlutverkið
"Foreldri". Í Keflavík þekki ég til þessara mála og hefur þetta gefið
góða raun.

Svo er það önnur saga að margir foreldrar vilja ekki fara á svona
námskeið, halda að það sé verið að tala um að þau séu vanhæf,
en það er alls ekki raunin. Allir þurfa að fá fræðslu.

Vona ég að allir sjái sér fært að halda svona starfi áfram,
því hér fyrir nokkrum árum var þetta ekki í boði.
hvorki fyrir börn eða foreldra þó brýn nauðsyn væri á,
og víða er pottur brotinn í velferðar og samvinnumálum
að betra lífi fyrir fólk og börn.
                                                      Góðar stundir.

Löngu tímabært.

Jón Steinar Gunnlaugsson hæstaréttardómari telur
að dómarar megi tjá sig meira um dómarastörf þeirra.
Gamla hugmyndin um þögn dómara og fjarlægð
skapi traust og virðingu sé misskilningur.

Sammála er ég þessu og löngu tímabært er að opna
þessa þögn.
Hef samt áhyggjur, "mjög svo miklar", af þeim dómurum,
sem helst vilja segja allan sannleikann og hafa allt opið,
því að á stundum geta þeir það ekki, þeim er meinað það,
eða að það er ógnun tilhanda þeim, ef þeir segja
sannleikann og eru heiðarlegi.
Eru þeir ekki aumkunarverðir, eða eru heilasellurnar í mínum
flotta heila ekki að virka í dag?.
                                                          Góðar stundir.

Dómarar tjái sig opinberlega

Fyrir svefninn.

Pálmi hafði gaman af því, eftir að knennfólk fór að sækja skólann,
að færa talið í kenslustundunum að klámkendum orðum,
þó hann gætti að vísu alls hófs í því.
Einu sinni var hann að láta stúlku beygja orðið tittur.
Loks segir Pálmi: ,, Þekkið þér nokkuð smækkunarorð af því?"
,, Já," segir stúlkan, ,,tittlingur. Það er heiti á algengum spörfugli".
,, rétt", segir Pálmi, ,,og svo er það líka til í ennþá algengari
merkingu, sem allir þekkja".
Stúlkan roðnaði og svaraði engu.
,, Jæja", segir þá Pálmi. ,, Við sleppum því þá núna.
Þér kannist betur við það seinna".

Gústaf A Jónasson frá Sólheimatungu sendi Helga Jónassyni,
lækni á Stórólfshvoli, þessa vísu á sextugsafmæli hans í vor,
sem leið:
                               
                                 Sextíu ár er ekki hár
                                 aldur á voru landi.
                                 Helgi er klár í hundrað ár,
                                 ef hann fær tár af Brandi.

Eitthvað má að öllu finna.

                                 Málgar konur, brekótt börn
                                 bændur gera feiga.
                                 þó er nóttin þrautagjörn
                                 þeim sem hvorugt eiga.
                                                 Guðm. Friðjónsson.

                                                            Góða nótt.

Miðinn kostar 70 þúsund og engin fær frítt.

Vikuna 1.- 8. mars hefur Fiðrildavikan staðið yfir,
en henni var hrint af stað til að vekja athygli á
ofbeldi gegn konum í Þróunarlöndum og stríðshrjáðum
svæðum.
Unifem á Íslandi á heiðurinn af vikunni og lýkur henni
í kvöld með gala kvöldverði sem verður í Frímúrarahöllinni.
Miðinn kostar heilar 70 þúsund krónur, og það er uppselt
en salurinn tekur 800. manns í sæti við borð.
Klæðnaður á að vera hvítur, og munu þær bera eitthvað
sem minnir á fiðrildi, markmiðið er blaka vængjum og
og skapa ævintýralega stemmingu.
Á Fiðrildahátíðinni verður uppboð á ýmsum munum,
til að afla meira fjár í málefnið.

Gestastjarna kvöldsins verður Utanríkisráðherra Líberíu.
Margir frábærir listamenn munu skemmta konunum.

Aðalskipuleggandi að hátíðinni er Elínrós Lindal blaðamaður,
en Kristín Ólafsdóttir kvikmyndagerðarkona er verndari
samtakana.

Frábær endir á góðri viku, við erum bara að verða eins og í
Ameríkunni, og gott að við skulum eiga svona ríkar og góðar konur.
Það væri nú gott ef þær mundu vilja huga að fátæktinni
hér heima. Bara smá hugleiðing.
                         Gangi þeim allt í haginn.

Erum við í 1001 nótt, eða hvað.

Ef maður vissi ekki betur, hvað er annars að vita betur?
Það er spurningin: ,, Erum við í 1001 nótt,
eða í því sem við teljum raunveruleika?"

Winehouse tekur Vodka í nefið, hægan! rennur það ekki
sömu leið og í gegnum munn?
Kannski hefur það ekki sömu áhrif, já gæti verið.

Vændi á netsíðu, ekkert hægt að gera nema ef þriðji
aðili hefur gróða af vændinu, eða hvað, skil ekki alveg,
enda ekki von, trúlega alveg græn í siðferði nútímans.

Vill nefna soninn nafni eftirlætis-Bjórnum,
Það er náttúrlega ekki í lagi með sellurnar í þessu fólki,
eða eru það kannski mínar sellur sem þurfa viðgerðar við.

Clinton og Obama, saman í framboð tjáir Clinton okkur,
Obama segir ekki orð.
Verður spennandi að sjá hvað gerist.

Hver á svo að segja til um hvort er réttara,
raunveruleikinn eða 1001 nótt.
Það er kannski best að fara milliveg, þá er maður
viðræðuhæfur á öllum vígstöðum.

Fyrir svefninn.

Púlli gerði einu sinni út bát í félagi við tvo
Vestmannaeyingja.
Þeir stunduðu róðra, en hann sá um bókhaldið.
Einu sinni fór báturinn með aflann til sölun í Reykjavík.
Landsbankinn, sem hafði lánað til útgerðarinnar, krafðist
reiknisskila fyrir þessa ferð. Púlli fer nú til annars félaga
sins og tjáir honum þetta.
,, Ég get engin reikningsskil gert á því", svaraði félagi hans.
,, Ég skrifaði aflamagnið bara á fjöl".
,, Við sendum þá Landsbankanum fjölina", segir Púlli
og það gerði hann.

Um Brúðhjón.

                             Hlýtur byrði hreppurinn,
                             --hrellir firða grandið,
                             ef að hirðir anskotinn
                             ekki spyrðubandið.

Fjöllyndi.

                            Mörg er vist og víða gist,
                            varir þyrstar, dans og læti.
                            Ein er kysst og óðar misst,
                            önnur flyst í hennar sæti.
                                             Þormóður Ísfeld Pálsson.

                                                                Góða nótt.

Bloggarar taka sig saman og vilja ,,bjarga Vestfjörðum".

Kæru Vestfirðingar, allar götur síðan ég man eftir mér,
hafa Reykvíkingar haft horn í síðu Vestfjarða.
Afi minn tjáði mér að það væri vegna þess að þeir öfluðu
þjóðarskútunni það vel, að sunnan-menn urðu afbrýðissamir.
Afa hló í kampinn og taldi þetta gott á sunnan-menn.
Sjálfur var hann vestfirðingur þó af suðurfjörðum væri.

Mikið vatn er runnið til sjávar síðan þetta var, oft hefur verið þörf,
en nú er nauðsyn.
Sumir telja að þarna búi bara sérvitringar sem sjá bara
gamaldags atvinnuvegi eins og sjósókn og fiskvinnslu.
Ja hérna er það nú orðið gamaldags atvinnuvegur?

Kæru bloggvinir í fyrstu var ég afar hrifin af þessari hugmynd um
olíuhreinsi-stöð fyrir vestfjarðarsvæðið,
en eftir að hafa séð mynd af einni slíkri,
setta inn í landslag við einn fjörð fyrir vestan, já þá fór ég nú að hugsa,
þetta leit hræðilega út, en atvinnu verður fólk að hafa,
og hún þarf að koma strax.

Ég bjó á Ísafirði í 9 ár og aldrei sá ég nú þessa sérvitringa sem
um er talað, en mörgum frekju þverhausum kynntist ég,
en eigi er það löstur að mínu mati,
því á þvermóðskunni, heiðarleikanum frekjunni og
eljuseminni hafa þeir fleytt sér áfram undanfarin ár.
Það þarf meiri frekju, hörkufrekju og endalausa frekju
til að ná einhverjum árangri.

Þessi hópur mun hafa allt þetta í gena-veganesti, 
fyrir bættum atvinnuháttum í byggðum Vestfjarða.
Óska ég þeim alls hins besta og vona að þeim gangi betur
heldur en fyrirrennurum sínum í þeirri baráttu.
                     Góðar stundir.

Bloggarar taka sig saman og vilja „bjarga Vestfjörðum"

Flest málin sifjaspellsmál.

Á síðasta ári leituðu 527 einstaklingar til Stígamóta,
og þar af voru ný mál 277 talsins, en alls var fjöldi
ofbeldismanna 418 og hafa þeir ekki verið jafn margir
síðan 1994, samkvæmt ársskýrslu Stígamóta.
Flestir sem leituðu til Stígamóta höfðu orðið fyrir sifjaspellum.


Er nokkuð óhugnanlegra til en að sjá þetta svona svart á hvítu,
og að mínu mati er þetta bara brot af óhugnaðinum sem gerist
í kringum okkur.

Við verðum að vakna til vitundar, allir, kennarar, leikskólakennarar,
umsjónarmenn af öllu tagi, foreldrar, ættingjar og allt fólk.
Ef við erum ekki vakandi yfir börnunum, og meðvituð um ef
þeim líður ekki vel, þá  fær þetta endalaust fram að ganga.

Unga fólkið okkar þessar elskur, ekki segja Æ,
þetta eru bara unglingastælar,
ef þau breyta hegðun sinni á einhvern hátt.
leitið í huganum að ástæðu fyrir breytingunum. Ekkert ungt fólk
umturnast bara við að fara á einhvern unglinga aldur,
eins og fullorðna fólkið kallar það.
Tökum okkur á og gerum eitthvað í málunum NÚNA.
                        Góðar stundir.

Flest málin sifjaspellsmál

Maður hefur nú ætíð vitað þetta.

Allar götur hefur maður nú vitað það að hamingjan
er ekki föl fyrir peninga.
Að erfa hana að svo miklu leiti sem það er hægt,
það tel ég vera nokkuð rétt því að sumar fjölskyldur eru alltaf kátar
aðrar, svona stífar eins og maður segir, en undantekningar eru til
allstaðar hvar sem þú lýtur.
Genin erfast, en þau geta erfst svo langt aftur í ættir, að engin
kannast við þau.
Þá er sagt hvaðan kemur þetta barn eiginlega?
Rannsókn þessi er til að finna út af hverju sumir eru
hamingjusamir, en aðrir óhamingjusamir. Mér er spurn.
Geta þeir breytt einhverju? og þá hvernig?
                            Góðar stundir.

Hamingjan er arfgeng

Góðan daginn ættingar og vinir um allt land.

Er það ekki einhvernvegin þannig sem kveðjurnar hljóma
á Þorláksmessu?, en núna datt mér nú bara í hug
að smella þessu út í daginn.
Það getur hver lesið, sem vill, það er það góða við bloggið
að maður þarf ekki að lesa frekar en maður vill.
Þykir mér það skondið að lesa, að sumir ráðamenn,
séu að skíta í bloggið, sem er jú besti sveitasími, allar tíma.

Á Húsavík er ágætisveður, en það er samt mistur yfir bænum
í morgunsárið.
Fórum í mat til Millu og co. í gærkveldi, vorum mætt í fyrra fallinu,
Höfðum gaman, með ljósálfinum og litla ljósinu,
það er ekki mjög erfitt, við erum sko vinir þeirra segir sú litla.
Milla var með gamaldags buff og spælegg og að sjálfsögðu
var rauðkál. gr. baunir og rabbarasulta.
Allir sögðu af hverju er maður ekki oftar með þennan mat
hann er svo góður, en svona er þetta.
Yfir matnum var ýmislegt rætt, allt ruglið í þessu blessaða landi okkar, 
og að báturinn, hjá þeim feðgum væri að verða tilbúin,
það er búið að taka tíma sinn eins og ævilega er keyptur er nýr
bátur, fyrst fer hann í slipp ýmislegt þarf að gera, síðan heim að bryggju
og dyttað að honum þar til allt er tilbúið og nú vantar bara gæftir.
Það var aðeins rætt um páskana.
Fyrirhyggjan og stjórnsemin er víst rík í mömmu gömlu,
en þau verða bara að þola það, því ég þoli ekki að allt sé skipulagt
á síðustu stundu, Bingó.

Jæja ætli mér veiti af að fara hafa mig í sturtu og snyrtingu,
er að fara í þjálfun kl. átta, þá kíki ég á fréttirnar.
              Kærleikskveðjur til ykkar allra
              og hafið góðan dag.
                    Milla.

Fyrir svefninn.

Hjörleifur á Gilsbakka var á skemmtisamkomu.
Maður frá Keldulandi bauð heimasætu einni upp
og dansaði við hana.
Þá kvað Hjörleifur:

                      Gleði veldur, lund fær létt,
                      lifnar heldur grínið;
                      Hryssu geldri á harðasprett
                      hleypir keldusvínið.

Fyrirheit.

                     Þó að núna þér sé kalt,
                     þú skalt engu kvíða.
                     Þér mun hitna þúsundfalt,
                     þegar tímar líða.

Graðfolinn og Presturinn.

                     Brúnn af flestum fákum ber,
                     fýsinn sezt til mera.
                     En stóðmesta hestinn hér
                     hygg ég prestinn vera.

                                               Góða nótt.

Saga af vanvirðingu við fólk.

Má til að segja ykkur söguna af því þegar ég var yngri.
Fór ég sem selskapsdama til hefðarfrúar einnar,
ferðinni var heitið til London,meiningin var að læra enskuna vel.

Er út var komið og ég búin að koma mér fyrir í mínu
stóra og ágæta herbergi, sýndi frúin mér hvað ég ætti að gera.
Átti ég að búa um rúmið hennar og hugsa um hennar föt og
bursta skóna.
Á morgnana átti ég að færa henni te og ristað kex í rúmið,
og þvílíkt rúm sko það var allt í aldar gömlum knipplingum
og dúlleríi og rúmteppið var að detta í sundur af elli,
engin var maðurinn svo það voru aldrei nein læti í rúminu.
Fyrsta daginn fór hún með mig í matvörubúðirnar,
ég átti líka að versla inn.
Hún kynnti mig fyrir kaupmönnum og lét þá vita að þeir
ættu að koma vel fram við mig. ég hugsaði í hverju er ég að lenda
eiginlega? "Bíðið við átti eftir að versna", er heim var komið
bættist við að ég átti að hugsa um hundana þrjá, sem ætluðu að éta mig
í margar vikur eftir að ég kom út, en við urðum svo vinir.
Einn ræfillinn var blindur og hinn lítið sá, eða þannig.
Ég er nú hundakona og ég hefði látið aflífa tvo af þeim,
en það mátti ekki frúin var katólsk.

Ástæðan fyrir því að ég átti að gera þessa hluti,
var að vinnukonurnar tvær voru ekki nógu fínar til að sjá um þessa hluti
Þá komum við að þessu með vinnukonurnar og virðingaleysið.
þær mættu á morgnana og beint niður á fyrstu hæð,
þangað kom hún og sagði fyrir verkum,
hún átti það líka til að hringja heim og biðja mig  að segja þeim til.
þær máttu ekki þvælast uppi fyrr en hún var farin á skrifstofuna
hún var faseignasali. Rjúsinan í pylsuendanum var,
ég mátti ekki hafa neitt samband við þær, það sæmdi ekki ungri stúlku eins og mér.
Svona rugli átti ég ekki að venjast, og lá við að ég skellti upp úr trekk í trekk.
en ég átti eftir að komast að því hvernig hún talaði við þær,
eins og þær væru skíturinn undir fótum hennar.
Auðvitað drakk ég alltaf te með þeim á morgnana,
þær voru svo skemmtilegar.

Það sem varð til þess að ég hætti var að Kristín vinkona mín var í
London að taka þátt í Miss Word
og var hún búin að biðja mig um að geyma skautbúninginn að
lokinni keppni, ég var búin að segja frúnni frá þessu,
þegar Kristín kom var ég veik, og frúin tók á móti töskunni,
en bauð ekki Kristínu inn. Ég missti coolið eins og Jenný segir,
að því að hún sagði að ég mætti ekki umgangast svona konur
sem iðkuðu svona störf, það væri ekki viðeigandi.
Hún fékk nokkur vel valin daginn eftir fór ég.
Þetta var eiginlega fyrsta reynsla mín af niðurlægingu af verstu
gerð gagnvart fólki.

Algjörlega til skammar.

Já það er algjörlega til skammar, að ráðnir séu til landsins
verkamenn frá öðrum löndum, og síðan komið fram við þá
eins og þræla og einhverja þurfalinga.
Er ekki komin tími til að við hegðum okkur eins og
heimsborgarar, tökum á móti vinnufólki með virðingu,
hvort sem það er að koma í verkamannavinnu eða
hálaunastörf, mér skilst að þar sé mikill munur á.
Mundum við vilja láta koma illa fram við okkur,
færum við í vinnu erlendis, ég held ekki.
                           Góðar stundir.

Greiddu 4,2 milljónir kr. í vangreidd laun

Björk er sjálfri sér samkvæm.

Björk er afburða listakona, það sem mér finnst
svo gott við hana, hún skapar list sína í ljósi þess
sem hún sér og upplifir í heiminum.
Síðan syngur hún það sem hún hefur skapað  og engin
kemst hjá því að hlusta og taka eftir boðskapnum.
Declare Independence.
Er að sjálfsögðu fyrir alla sem þurfa þessa hvatningu.
Heyr fyrir þér Björk Guðmundsdóttir.

Yfirlýsing frá Björk

Fyrir svefninn.

       TVÆR SÍÐUSTU SÖGURNAR AF VILHJÁLMI
             BÓNDA Á STÓRA-HÓLMA Í LEIRU:

Vilhjálmur var eitt sinn í róðri með sonum sínum.
Á heimleiðinni fengu þeir logn og hita,
og mun Vilhjálmi hafa þótt synir sínir róa linlega.
Hann segir þá við strákana:
,, Ekkert langar mig til að eiga heima hér".

Vilhjálmur fór til Vesturheims með fjölskyldu sinni,
og kom aftur eftir tvö ár, en fjölskylda hans varð eftir vestan hafs.
Hann settist aftur að suður í Leiru. þá voru samgöngur milli
Vesturheims og Íslands ógreiðari en þær eru nú.
Einu sinni fréttist það í Leirunni, að kona Vilhjálms mundi dáin.
Kona nokkur fer til Vilhjálms og spyr,
hvort það muni vera satt.
Þá segir Vilhjálmur:
,, Ég fékk nú bréf frá henni alveg nýlega,
og ekkert gat hún um það".

                                   Góða Nótt.

Að gefnu tilefni. Svör við spurningum fólks.

Ég hef oft verið spurð að því hvort ég væri mjög trúuð.
Vegna þess að ég tala mikið um kærleikann.
Ég hef mína trú frá barnæsku,
ekki var neitt sérstaklega verið að tala um það í mínum uppvexti
að ég ætti að fara með bænir og slíkt, en maður bara gerði það.
Auðvitað fór ég eins og aðrir í sunnudagsskólann,
og svo var trúin bara þarna, mér var kennt að vera ætíð góð við aðra.
Hef ég reynt að fara eftir þessu, en þið vitið hvernig það er í lífinu.
Þegar maður er ungur og óþroskaður, er maður oft óvæginn,
og þar var ég ekkert öðruvísi en hinir, ef einhver gerði á hluta minn eða minna,
þá var ég upp eins og fjöður og varði mitt.
Ég hafði þá ekki þroska til að skilja að maður eltir ekki ólar við
ósanngirnina, eyðir ekki orku sinni í ólarnar.
Þegar ég þroskaðist upp í kærleikann, þá kenndi ég börnunum mínum,
eftir því sem ég best kunni, að elta ekki ólar við vitleysuna.
en auðvitað þurftu þau að læra og þroskast alveg eins og ég
af sínum eigin mistökum.
Þau þurftu líka að ganga í gegnum heimiliserfiðleikana með mér,
og þroskuðust mikið á því.
Ég fer aldrei í kirkju nema ég þurfi þess, en ég fer út og anda að mér
loftinu úr náttúrunni, þaðan fæ ég orkuna.
Ég trúi á að ég sé það sem ég hugsa. Ég trúi á englana, álfana,
fjöllin, jöklana, alheimskraftinn og kærleikann.
Svona hugsa ég, og þar af leiðandi lifi ég í kærleikanum,
þó ég geti orðið reið.
                                    Kveðja til ykkar allra Milla.