Flott hjá norðmönnum.

þetta eru frábærar fréttir, vonandi verða engir eftirmálar,
af þessu máli hvorki fyrir stúlkuna eða Norðmenn.

En þessi dómur er afar sterkur til að sýna mönnum fram
á að ef fólk kís að flytja til annarra landa, þá ber þeim að
fara eftir þessa lands lögum sem það flytur til.

þetta gefur kannski líka öðrum stúlkum, sem búa við
þetta ofbeldi kjark til að biðja um hjálp ef á að neyða þær
til einhvers sem þær ekki vilja.

Fjögurra ára fangelsi fyrir að neyða dóttur sína í hjónaband

Fyrir svefninn.

Í dag er bara búið að vera gaman að vanda er snúllurnar
eru hjá okkur. Við vöknuðum að vanda í morgun og gerðum
þessi hefðbundnu morgunverk, síðan vöktum við snúllurnar
þær voru að fara í klippingu og litun, því þó þær séu nú heimsins
mestu nördar, hafa þær áhuga á því að vera fínar.
Og hvað haldið þið, þær komu heim með bleikt hár sko undir
hrikalega flottar styttur í hárinu og nokkrar fjólubláar strípur.
Milla frænka tók þær og málaði, svo beint í myndatöku.
Núna sitjum við hér saman, ég í tölvunni, Viktoría Ósk að sauma
sér litla tösku og Guðrún Emilía að sauma æðislegt pils á
Pullip dúkkuna sína, Sigrún Lea er að prjóna stuttbuxnasamfesting,
á sína dúkku.
Á morgun förum við til Akureyrar, Dóra mín er að fara í sneiðmyndatöku,
svo verður að vanda farið í búðir og eitthvað skemmtilegt.
                        --------------------------------------------

Jóhanna heyrði einhvern tíma, að ljósmóðir hreppsins
hefði látið í ljós mikla hneykslun yfir ýmsum slúðursögum,
sem gengu manna á milli,
og voru höfð eftir henni þau ummæli, að hún skildi hreint ekkert í því,
hvar svona sögur fæddust.
Þá sagði  Jóhanna:
,, Ég hélt nú, að engar fæðingar í þorpinu færu fram hjá ljósmóðurinni."

              Hvort viltu heldur vera vera ær eða kýr?

                        Kúna ég kysi mér núna
                        kollótta, feita og brúna
                        og síst er til tjóns
                        ef Sigvaldi Jóns
                        mjúkhentur mjólkaði kúna.

Eftir hana Ósk.                    Góða nótt.

Kannski verður hann bara hermaður, hver veit.

Hefðu nú varla farið að kosta öllu þessu til, ef hann
ætlaði sér ekki að verða herramaður, ekkert er að því.
En ef ekki þá er þetta svolítið dýrt sport,
Fljúga yfir landareign ömmu og afa, Steggjapartý,
til að mæta í brúðkaup, og að sjálfsögðu til að hitta kærustuna,
skildi hún ekki hafa verið ánægð með þessa yfirborðsmennsku?

Í Bretlandi er mikil fátækt, eða mikið af fólki sem hefur frekar lág laun
það hefði nú verið nær að nota þessa peninga í annað en
sýndarmennsku leikaraskap fyrir prinsinn.
En er þetta ekki sama sagan allstaðar?

Ferðir prinsins kostuðu átta milljónir

Hamingja eða Óhamingja á Hólmavík.

Frétt af mbl.is

„Óhamingja“ á Hólmavík
Innlent | Morgunblaðið | 29.6.2008 | 5:30
Mikil ölvun var á Hamingjudögum á Hólmavík aðfaranótt laugardags.
Lögreglan hafði í nógu að snúast og nokkuð var um slagsmál.
Lögreglan þurfti meðal annars að hafa afskipti af unglingasamkvæmi
þar sem ungmenni undir aldri höfðu áfengi um hönd.
               ------------------------
Þetta ritar Morgunblaðið í gær 29/6 2008.
En eftir hverjum er svona frétt höfð?
Ég spyr vegna þess að blogg mitt um þessa hátíð,
Hamingja á Hólmavík, vakti upp þörf hjá fólki til að upplýsa mig um
sannleikann í málinu. Vitaskuld.

Síðan kemur þessi frétt sem mér hugnast öllu betur.

Innlent |mbl.is | 29.6.2008 | 15:36

Vel heppnuð hátíð á Hólmavík.

Hátíðin Hamingjudagar sem haldin er á Hólmavík núna um helgina
hefur gengið mjög vel, segir framkvæmdastjórinn,
og voru gestir alls um eitt þúsund.
Að loknum dansleik í gær var allt með kyrrum kjörum, og fengu
skipuleggjendur hátíðarinnar hrós frá lögreglunni fyrir öfluga gæslu.
Flytja þurfti dagskrána undir þak í gær vegna veðurs,
en það kom ekki að sök.

Dansleikur var haldinn í gærkvöldi og fram á nótt,
en að honum loknum fóru gestir til síns heima og 
allt datt í dúnalogn í bænum,
segir Brynja Bjarnfjörð Magnúsdóttir, framkvæmdastjóri hátíðarinnar.
Hún segir ennfremur að gæsla hafi verið ströng
„og við gerðum ráð fyrir að geta gripið inn í ef eitthvað færi úrskeiðis.“

Ég spyr hvað er rétt og satt í þessu máli?
Ef að fyrri fréttin er röng, á þá ekki að leiðrétta hana?
Eigum við lesarar hins virta blaðs Morgunblaðsins
ekki að geta treyst því sem þar stendur?

Síðan bið ég alla þá sem komu að þessari hátíð, "Afsökunar"
ég veit að þessi fyrri frétt kom illa við heimamenn og aðra.
Ekki var það meining mín að særa neinn, ég hef notið
gestrisni þeirra í áraraðir, því iðulega kom maður við á
Hólmavík til að borða á leið suður eða heim.
Vona að ég fái svör við þessu öllu.
Ég fékk vinsamleg tilmæli um að taka ekki mark á svona fréttum,
ég
                                 Eigið góðan dag í dag                                       
                                 og alla daga.                                                     
                                 Milla                                                                  

Fyrir svefninn.

Gísli Jónsson hreppsstjóri á Eystri- Loftsstöðum
var orðhvatur og hnyttinn.
Einu sinni var nágranni hans að járna hest.
Þá ber Gísla þar að, og segir hann:
,, Öðru vísi járnar þú en ég."
,, Hvernig þá?" spyr maðurinn.
,, Ég slæ alltaf á hausinn á naglanum," svaraði Gísli,
,, En það gerir þú aldrei."

           Er Íslensk erfðagreining þörf?

           Eflaust væri gott að geyma
           genin okkar hagyrðinga.
           Og aldrei má um eilíf- gleyma
           arfi vorra Þingeying.

           Hvað gleður þig met?

           Það að yrkja allra best.
           Aldrei verða smeykur.
           En gamla konu gleður mest
           góður ástarleikur.

           Hvaða hæfileika vildirðu fá í viðbót?

           Hlaut ég flest sem hugur má
           af himnaföður panta.
           Ég kem ei núna auga á 
           eitthvað sem mun vanta.

Eftir hana Ósk.
                                  Góða nótt.

Hver þremillinn!

Fjandinn hafi það er ekki hægt að hafa hamingjudaga
í friði fyrir brennivíns-ofdrykkju? Hvað er að ykkur kæru
landsmenn, haldið þið virkilega að brennivín sé ætlað til
skemmtunar?
Ef þið haldið það er það hinn mesti misskilningur.

Brennivín er til vansa fyrir alla þá sem ekki kunna að
umgangast það með vitsmunina í lagi.

Hvenær ætlið þið, slána, kjána, bjánar þessa lands að
skilja að þið eruð að skemmaleggja fyrir öllum þeim sem
vilja bara hafa gaman og njóta lífsins í faðmi fjölskyldunnar
Grilla, leika sér og hlusta á góða tónlist.

„Óhamingja“ á Hólmavík

Baugsmenn og Baugsmenn.

þegar loka dómur féll í Hæstarétti í Baugsmálinu svokallaða,
Óskaði ég Jóni Ásgeiri og hans mönnum til hamingju með
lokin á sex ára fjanda.
Þá var ég svo meinlokuð að mér datt ekki í hug að hann þyrfti
að víkja úr stjórnum sinna fyrirtækja.
Taldi það bara gott fyrir þeirra hönd að málinu skildi lokið,
en eigi var það svo.

Þetta ógeð er búið að taka 6 ár, ekki ætla ég að fara að rekja
allt sem var ákært fyrir, en ef baugsmenn hefðu gert eitthvað
saknæmt, væri þá ekki löngu búið að ljúka þessu máli?
Til að gera sig ekki að enn þá meira fífli en þeir voru þegar
búnir að gera," það er að segja ákæruvaldið" þá urðu þeir að
finna eitthvað.
Það var byrjað að grafa og grafa og grafa þar til þeir þóttust vera
búnir að finna nóg, en ekki reyndist það vera nægilegt,
það var ekki sá feiti biti sem menn héldu að þeir væru að bíta í.
Endirinn er sá að þeir gerðu sig endanlega að atlægi fyrir framan
alþjóð og þótt víða væri leitað.
Og ég undrast það afar, að æðsta dómsvald landsins skildi taka
þátt í þessari aðför að einni fjölskyldu hér á landi.

þetta er búið að taka mikið á í lífi þessa fólks, það er engin vafi.
Það á að fara með þetta mál til mannréttindadómsstólsins,
ekki að það sé farið svo mikið eftir hvað hann segir, en þessir
frábæru baugsmenn fá þá kannski uppreisn æru, ekki að það
þurfi að sannfæra okkur fólkið í landinu um heilindin, nei nei,
heldur þá sem hófu þetta mál,
en að sjálfsögðu eru ætíð til hrokagikkir sem engu trúa nema
sinni eigin málastefnu.

Svona kemur þetta fyrir augu leikmannsins, eins og mér.

Heyr fyrir ykkur Baugsmenn og gangi ykkur vel með allt sem
þið takið ykkur fyrir hendur.
                                                   Góðar stundir.

Mun flytja einhver félög Baugs til annarra landa

Fyrir svefninn.

Í morgun er við gamla settið vorum búin að fara í bað og snyrta
okkur að vanda fyrir hvort annað, hringdi dyrabjallan, varð hissa,
engillinn fór til dyra og heyrði ég eitthvað gleðital um að sýna mér
eitthvað,
ég stökk upp, skildi nú ekki hvernig ég gat það ,
er víst svo hægfara, allavega fæ ég að heyra það á stundum. 
sína mér hvað?
Þá heyrðist í ljósálfa-rödd, nýa hjólið mitt, hvað segirðu, 
ert þú búin að fá hjólið?
Já sagði svo glöð og hamingjusöm rödd og hún var á nýa
gírahjólinu sínu.
Það var nefnilega þannig að hún átti að safna fyrir hjólinu,
samdi við ömmu sína um að vinna hjá henni í garðinum,
Óda amma á nefnilega stóran garð.
Allir vissu að hún yrði lengi að vinna fyrir 25.000 kr hjóli.
Þó hún ætti 9000. kr. Alli besti frændi ákvað að gefa henni smá
og Óda amma borgaði rest.
Svo sagði litla ljósið, ég vill líka nýtt hjól, en hún á nýtt hjól.
Ídag er búið að vera ekta letiveður og hefur maður hagað
sér samkvæmt því.
                     -------------------------------------------
Hér kemur smá til að hlæja að.

Guðrún Gísladóttir á Hæli var einu sinni spurð að því,
hvernig henni litist á mannsefni stúlku einnar,
sem þótti mjög myndarleg, en pilturinn var álitinn lítt af manni.
Guðrún svaraði:
,, Ef hann væri vetlingur og ég hefði prjónað hann,
þá mundi ég rekja hann upp."

Kommúnisti, er var í framboði í Rangárþingi,
kom á bæ einn í Fljótshlíð og snæddi þar miðdegisverð.
Hann spurði húsfreyjuna,
hvort hún keypti ekki Þjóðviljann.
,, nei, við notum klósettpappír," svaraði hún.

         Hvernig á að lynda við ráðríkar konur?

         Kvartaðu aldrei um kröfur né vos,
         hvettu þær ávallt til dáða.
         Leitaðu uppi þitt ljúfasta bros
         og leifðu þeim bara að ráða.

         Hvernig eiga karlar að sinna um konur?

         Ég held að ég geti ef ég hugsa mig um
         þér heilræði gefið.
         teldu ei víst að hún tilbiðji þig
         né taktu í nefið.

Að sjálfsögðu eftir hana Ósk.
                                                    Góða nótt.

Ósanngirni skilnaðar.Koma nú konur og menn.

Það er ýmislegt sem gerist er fólk skilur. hver ósanngirnin
á fætur annarri dúkkar upp.
Sorgin, hatrið, reiðin, sjálfsvorkunnin og bara allur pakkinn
kemur í öldum yfir fólk, en hver tapar eða græðir á svoleiðis
framkomu, engin græðir, allir tapa og þá mest börnin.

Ég tala nú ekki um tengda-fjölskyldurnar, sem vilja leggja orð
í belg, með, hverjum var um að kenna, það er náttúrlega aldrei
þeirra eigin börnum að kenna.
Skítkastið byrjar á báða bóga, og hver skildi fara verst út úr því
þegar fullorðið fólk hagar sér eins og óvitar og vanþroska fólk.
Jú það eru börnin þeim þykir vænt um mömmu og pabba,
og vilja ekki hlusta á svona skítkast, og hvert eiga þau að leita
þegar ömmur og afar taka líka þátt í skítkastinu og jafnvel tala
um það við börnin og spyrja þau stórum.

Að mínu mati er málið það, ef fólk vill skilja þá gerir það rétt í að
framkvæma það fljótt og vel. það kemur engum það við nema
hjónunum sem eru að skilja og börnum þeirra.
Tengdafólk á að taka sig saman um að styðja við bakið á þeim
ef þau biðja um það, "takið eftir" ef þau biðja um það.
Og hlú að börnunum eins og hægt er.

Hefur einhver eitthvað um þetta að segja?

GOTT AÐ EKKI FÓR VER.

Eins og ég hef oft sagt áður, þá verðuð mér afar brugðið
er ég heyri eða les um bruna.
Auðvitað gerist ætíð eitthvað slæmt, við bruna, oftar en
ekki er það reykurinn og hitinn sem skemma mest,
það er að segja þegar eldur er ekki mikill.
Margir munir glatast sem ekki er hægt að bæta.
Í þessu tilfelli er ég að meina,
þau listaverk sem nemendur hafa unnið að í langan tíma,
ekki er möguleiki að bæta þau nema
endurvinna verkin sem er oft ekki auðvelt.
Það er nefnilega afar erfitt og jafnvel illmögulegt að ná
reyklyktinni úr til dæmis efnum og garni.

En það sem allir þakka fyrir er að engin skyldi slasast
eða deyja.
Gangi ykkur vel að byggja upp það sem aflaga fór.
                              Góðar stundir.

Bruni í Myndlistarskólanum á Akureyri

Fyrir svefninn.

Bóndi einn í Borgarfirði var að koma úr réttunum og var
drukkinn mjög.
hann ætlaði að verða samferða nokkrum kunningjum sínum,
varð viðskilja við þá, en hesturinn skilaði honum heim.
Hann bindur nú hest sinn og ber að dyrum.
Heimamaður kemur til dyra. Honum þykja kynlegar aðfarir
húsbóndans, en gengur inn og bóndi á eftir.
hann sest nú niður og segir: ,,Get ég fengið að borða?"
Honum er færður skyrhræringur með útáláti.
Þá segir bóndi:
,, Þetta er alveg sama gutlið og heima,
hræringur og undanrenna."

Kona ein sagði við mann sinn: ,, Ég fór til spákonu í gær,
og nú veit ég, að ég verð gömul".
,, Þú hefðir nú ekki þurft að fara til spákonu til þess að
vita það," svaraði bóndi hennar.
,, Þú hefðir ekki þurft annað en að líta í spegil."

                 Er nekt synd?

           Er synd við súlur að kela
           og seðlana plokka af "dela"?
           Í vafa er sett
           hvort valdi ég rétt
           að geymana, gefa og fela.

              Hver velur þær sem fá
              að dansa á súlum.

          Oft ég reyni að öðlast hól
          en aldrei valin.
          þó undir mínum auma kjól
          sé auðlind falin.

              Ferðu í óvissuferðir?

          Sárt er að vita en svo er gerð
          sjaldan er til í slaginn.
          Utan þá heilla- og háska ferð
          er hóf ég á brúðkaupsdaginn.

Þessar orti hún Ósk.

                              Góða nótt.

 

Minkabanar til sölu.

Gætum kannski alið upp urriða til minkadráps,
þó þeir mundu ekki éta nema minkahvolpanna væri það til bóta,
smá saman mundu minkarnir hverfa.
Skapar atvinnu, það er urriða eldið, og svo væri hægt að selja um land allt.
Vá! það er komin mengunarlaus atvinna, fyrir nokkra menn.
Ekki amalegt það.

Urriði át mink

Hvað er það með konur sem skilja?

Hef verið að hugleiða þetta afar lengi, horft upp á konur
vera á tánum ef sá fyrrverandi er að koma, til dæmis til að
ná í börnin, koma í afmæli eða að hún hafi boðið honum í mat,
svona bara fyrir börnin.
Þær gera í því að gera sig sætar og fínar, en það voru þær sem
skildu og mundu ekki vilja þá aftur, eða hvað?
Halda þær virkilega að það sé hægt að gera tvö fúlegg að nýjum?

þekki nýlegt dæmi, það er nú bara hlægilegt er hún sú fyrrverandi
er að vorkenna honum, Æ, hann greyið þetta og hitt og svo blótar
hún honum þess á milli.
Allt eru blessuð börnin látin hlusta á og þá kem ég að því,
hvað gerir þetta börnunum?

Ef fólk skilur geta þau þá ekki bara verið vinir, barnanna vegna?

Eitt sem ég hef lengi ætlað að tala um. Inn á allar síður koma
bloggarar og ekki bloggarar, þeir kommenta einhverju,
sem er þeirra skoðun, en svo koma þeir bara ekki meir.
Er þetta fólk spéhrætt, er það hrætt við mótkommentið. 
eða þarf það bara að hreyta einhverju úr sér,
og er jafnvel alveg sama um umræðuna?
Hvað hefur fólk út úr því.?

Það er nú ekki einleikið, svo mikið er víst.

      Karlmenn á sextugsaldri ölvaðir í umferðinni.

Já blessaðir þeir eru ölvaðir í umferðinni, tveir teknir,
og meira að segja próflausir, ekki er tekið fram hvort
þeir hafi nokkurn tíman haft fyrir því að fá sér próf
eða verið búnir að missa það.
En haus fréttarinnar, fannst mér benda til þess að
menn á sextugs aldri væru í meirihluta, 
þeirra sem eru drukknir í umferðinni.
                 ----------------------------

       Svo eru það blessuð samgöngumálin.

Ríkisendurskoðun vill breytingar í samgöngumálum.
Þeir vilja skipta þessu niður í þrjú svið.
Eigi er ég hissa á því, þeir valda þessu ekki eins og er,
en hvernig er það þarf þá ekki stærra húsnæði og fleiri
silkihúfur til starfa.
Kemur mér ekki á óvart að það þurfi að þróa reglur og
aðgerðir sem stuðla að nákvæmari og árangursríkari
framkvæmdum.
Er nú ekki undrandi á því að stofnunin sé ávallt innan
fjárlagaramma.
Held að fjármagnið fari mest í ringulreiðina,
allir vilja ráða og þetta er nú betri leið heldur en þessi
vill meina og lítið hægt að framkvæma.
Talandi um að samgönguáætlunum sé oft breytt,
Það er nú kannski ekkert skrítið, þegar allir vilja ráða.
                      --------------------------------
                 
         Nú má ekki skoða kerið í Grímsnesi.

Ekki má lengur fara með hópa að kerinu í Grímsnesi
vegna náttúruspjalla sem komið hafa undanfarin ár.
Ekki er ég nú undrandi á því og auðvitað þarf að vernda
kerið, þangað hefur maður komið síðan maður var bara smá
man ég ávallt eftir því er mamma kallaði, ekki fara of nálægt!
mér fannst þetta vera undur veraldar og finnst það ennþá.
Auðvitað eftir að maður er búin í áraraðir að ferðast um landið
hafa margir staðir bæst við sem eru stórkostleg náttúruundur.
Væri ekki hægt að setja merkta göngustíga við kerið?
Allir ferðamenn mundu virða það, nema Íslendingar.
Því miður þá kunna þeir ekki að umgangast landið sitt með virðingu.
En margar eru þó undantekningarnar.

                                 Eigið góðan dag.
                                    Milla.

Fyrir svefninn.

Bóndi var að koma heim úr skreiðarferð og kom með þorskhausa,
eins og gerðist í þá daga.
Þegar húsfreyjan sá þorskhausana, leist henni ekki vel á þá,
þótti þeir ekki vel verkaðir og varð að orði:
,, Þér var nær að koma hauslaus en að koma með þetta."

Maður nokkur sagði frá matarvist, þar sem hann hafði dvalist við sjó,
og var lýsing hans á þessa leið:
,,það var brytjuð mygluð harðgrásleppa ofan í vatnsgrautinn,
og svo var þetta kallað rauðmagasúpa."

Þessi orð hennar Önnu Signýu Magnúsdóttur á Laugum
sitja í mér.
það er mikill boðskapur í þessum línum hjá henni.
Þess vegna birti ég ykkur þau aftur.

                  Við erum eitt, við erum fleiri
                  við erum öllum stöðum frá
                  Frá norðri og suðri, austri og vestri
                  stolt við komum heiman frá.

                          Við heyrum fréttir frá þessum
                          stöðum.
                          Um framkvæmdir hér og þar
                          Stífla fyrir austan, olía fyrir vestan
                          hvað gerist svo?

                  Stíflan brestur fólkið drukknar
                  olían brennur, vistkerfið deyr.
                  Fólkið fer suður, Reykjavík springur
                  Mmmm... Of mikið fólk.

                          Við heyrum fréttir frá þessum
                          stöðum.
                          Glæpum fjölgar, fangelsin fyllast
                          Fólk fyllist örvæntingu
                          um leið leggst kreppa yfir
                          hvað gerist svo?

                 Það er ei hægt að gera meira
                 sem gæti rústað lífinu hér
                 Er til heimsenda kemur
                 Bið ég að heilsa í
                        í næsta líf.
                                                   Góða nótt

Álver á Bakka við Húsavík.

Get nú ekki orðabundist svona í lok dagsins, það er búið að
framlengja viljayfirlýsingu um rannsóknir og hagkvæmni þess að Álver
rísi á Bakka við Húsavík.
Þetta er hið besta mál og vona ég að allt gangi eins og þurfa þykir.
Til hamingju Norðurþing.

Viljayfirlýsing framlengd

Hvernig lífið breytist.

Við fæðumst í þennan heim sem nýr meðlimur inn í
fjölskyldu, sem verða misstórar, en ætíð er minnst er á þær,
þá kallast þær stórfjölskyldur þegar talað er um alla meðlimi
hennar.
Við vöxum upp, yfirleitt, sem hamingjusöm og áhyggjulaus börn
í faðmi þeirra, sem elska og bera hag okkar fyrir brjósti.
Til dæmis er ég var að alast upp var ekkert sjónvarp eða gsm,
engar tölvur og lítið um leikföng, en mér leiddist aldrei og hefur
reyndar aldrei leiðst í lífinu, en við krakkarnir vorum að basla í
einu og öðru allan daginn.
Svo voru allskonar boð hjá vinum og vandamönnum, á veturna
var farið á skíði og skauta, og mamma hafði tíma fyrir okkur.
Og það var alltaf svo gaman.

Nú árin líða eins og lög gera ráð fyrir, það er skólinn, síðan
unglingsárin og los kemur á samskipti við hina eldri.

Sérkennilegt, og þó, er maður kemur aftur frá þessum tíma
er stórfjölskyldan eiginlega horfin, eða hefur nóg að gera
í að sinna sínu.
Maður giftir sig og eignast börn og heimili,
og kemst að því að maður hefur nóg að gera. Sjónvarpið kemur
með öllu sínu umróti á líf fólks, hef nú bara aldrei kynnst öðru eins.
Á fimmtudögum var ekkert sjónvarp, og var hann notaður fyrir fundi,
saumaklúbba, spilakvöld og aðrar upp á komur sem til féllu.

Nú á ég sjálf fjölskyldu, en hitti stórfjölskylduna ekki mjög oft,
gamli góði tíminn þegar allir höfðu tíma til að hittast, spjalla og
leika sér við börnin, er liðin, held að hann komi ekki aftur
nema hjá einstökum fjölskyldum.

Ég sakna gamla tímans, þó að ég þurfi ekki að kvarta yfir
mínum afkomendum.
Söknuðurinn snýst ekki um það, heldur er bara svo allt öðruvísi í dag.
                                 Góðar stundir.

Það gerist eitthvað sem betur fer.

Það væri nú ekki mikið um fréttir, ef ekki upp kæmi, svona tilfelli,
miltisbrandur er stórhættulegur sjúkdómur og þarf að gæta fyllsta
öryggis er grafið er á svæði þar sem grunur leikur á að smit sé.
menn eru klæddir í sóttvarnarbúninga og er það til að hlífa þeim.

En hvernig er þetta eiginlega? Getur miltisbrandur verið í jörðu
í tuga ára, eða hvað? vissi þetta einhvertímann, búin að gleyma,
verður að viðurkennast að minnisleysið herjar á, kannski sökum aldurs.

En skondið ef það eru ekki Ísbjarnafréttir, sem endalaust eru búnar að
herja á okkur þá er það miltisbrandurinn.
Hvað verður það næst sem kætir okkar frétta þyrsta hugarþel?

Lítil hætta á ferðum

Fyrir svefninn.

                Ímynduð frásögn sjómanns.
              
          Ég skrapp hér á barinn að kíkja á kúta
          til hvíldar og hressingar á milli holla.
          Þá renndi að kajanum rosaleg skúta
          og rifaði seglin á næsta polla.

          Hún vatt að mér stefninu, stillt eins og brúður
          og stærðin á bobbingalengjunni, maður!
          Og skuturinn gældi við pollann svo prúður
          ég pantaði kollu og skenkt'enni glaður.

          Hún leit á mig hvöss með kýraugun stóru,
          þá hvörfluðu augun að lunningu og dekki
          með sjálfstæðan vilja þá fingurnir fóru
          að fikra sig nær og stefndi að hlekki.

          En þegar að bobbinginn fingurnir földu
          fiðringur hríslaðist niður í lestar
          og bugspjótið reis á bröttustu öldu,
          þá beygði hún í stjórn og losaði festar.

          Þar með var freygátan farin og liðin
          ég fann þó í loftinu indælan þefinn.
          Hver sjómaður veit er hann siglir á miðin
          að sýnd veiði er alls ekki gefin.

þetta snilldar verk er að sjálfsögðu eftir hana Ósk.

                                     Góða nótt

Gleymdi að segja ykkur! gengur ekki.

Frá deginum í gær, lögðum af stað kl 9 í gærmorgun, vorum
að fara í Illugastaði, en þar voru þau Milla og Ingimar með
bústað og Dóra og snúllurnar mínar fóru þangað á mánudeginum.

Er við vorum komin vel út fyrir flugvöll uppgötvar engillinn að hann
hefur gleymt kortaveskinu en þar í er ökuskírteinið hans líka.
Ég ekkert smá pirruð uss ekki segja.
Snérum við, þá hringir gemsinn, mamma getur þú farið heim og náð
í myndavélina fyrir mig? ég ok. Engillinn fer inn heima, kemur út
brosandi, ég vissi það strax og ég sá svipinn á honum að hann
hafði allan tímann verið með veskið, bara lét það ekki í réttan vasa 
Fórum að ná í myndavélina og lögðum af stað aftur.
Vorum komin um 11 leitið, það kom ein lítil á móti okkur, upp í bílinn
yfir afa og í fangið á ömmu, og sagði amma mín, og svo hallar hún
sér fast að mér og ég segi Aþena mín.
Fórum inn, allir í pottinum svo maður fékk blauta kossa og smá skvett
frá ljósálfinum og snúllunum. Milla fór að sjóða egg ofan á brauð
sem er nú ekki í frásögu færandi nema vegna þess að litla ljósið hennar
ömmu fór að fikta og brenndi sig á lokinu, og það kostaði sitt, mun hún
örugglega fá ör eftir fiktið sitt, sem betur fer var til gott brunagel.
Í hádeginu fengum við svo snarl og kaffi. síðan var smá fíesta.
Þá fóru allir í fjallgöngu nema við Dóra.
Um kvöldið fengum við heilgrillað læri og lærisneiðar, kryddaðar með
lambakryddi frá nomu,
kartöflusalat sem er svo gott að maður getur bara borðað það
eitt og sér, Maísbaunir heitar með smjöri,
síðan var frukt Chutney frá sogo.
það er dásamlegt með kjöti, það þarf nú ekki að taka það fram að
við vorum afvelta þetta var svo gott.
Sósur, Chutney og krydd sem ég tala yfirleitt um er það besta sem ég
hef notað alla mína eldamennsku.
Síðan var farið að hafa sig til fyrir heimferð og komu Dóra og snúllurnar
með okkur og ókum við þeim til Lauga.
Snúllurnar áttu að fara að vinna í morgun.
Er ég vaknaði í morgun, var ég bara þreytt og er enn.
Enn Þetta var yndislegur dagur.
Takk fyrir mig elskurnar mínar.Guys.