Örugglefa ekki á lúxus klósetti.

 Örugglega ekki við svona klósett.
 Eða hvað?

Maður hefur verið dæmdur til sex mánaða skilorðsbundinnar fangelsisvistar,
í Kansas í Bandaríkjunum fyrir að koma ekki fatlaðri unnustu sinni til aðstoðar.
Líkami konunnar gréri fastur við klósettsetu á heimili þeirra í febrúar á þessu ári. 

Æ.Æ. Konan bað honum vægðar, svo dómurinn  var mildaður, hún taldi hann
ekki bera ábyrgð á ástandi sínu.

Aumingja maðurinn bar enga ábyrgð,
hann hringdi nú samt ræfillinn er hún hafði ekki viljað koma út úr baðherberginu
í tvö ár, af hverju var hann ekki búin að hringja fyrr?
kom þetta ástand hennar honum vel á einhvern hátt?
Maður hugsar nú ýmislegt.

McFarren var einnig fundinn sekur um ósæmilegt afhæfi gagnvart unglingi í mars
á þessu ári.

Á þessi maður þá ekki að vera innilokaður?
Hann hlýtur að vera geðveikur og algjörlega siðlaus.

Vanrækti konuna á klósettinu

Fyrir svefninn.

Það sem gerðist hjá mér í dag var svolítið skrítið,
en alveg bráðnauðsynlegt. var að glugga og hitti á
smá grein sem hitti beint í mark með það að nú yrði
ég að fara að gera eitthvað í mínum málum.
Síðan áðan las ég blogg hjá vinu minni henni Heidi Strand
um að talað væri um að fólk færi að borga fituskatt,
hitti svo sannarlega í mark, "FITUSKATT"  Halló!!

Hver vill vera svo feitur að hann þurfi að borga fituskatt?
Hver vill missa heilsuna vegna ofáts?
Hver vill láta benda, og tala um fituna á manni?
Hver vill ætíð vera í vandræðum að fá flott föt?

Endalaust gæti ég haldið áfram, en læt staðar numið að sinni,
en meira mun fylgja í kjölfarið, Heidi á heiðurinn af þessu.
Takk fyrir mig Heidi verð eigi í felum lengur.

Smá frá henni Ósk til að lífga upp pistil minn.

           Eitt sinn las ég í dagblaði þá niðurstöðu
           úr könnun um kynlíf kvenna að þær yrðu
           þurftarfrekari með aldrinum.

               Í fjölmiðla skrumi og skvaldri
               er skrafað um ástir og fleira
               og bent á með batnandi aldri
               biðjum við sífellt um meira.

               Þær lífrænu leikandi konur
               er líða hér yfir sviðið,
               og heimta að hraustur sonur
               af hetjuskap geti ........aflað matarpeninga
               með góðu móti

                                          Góða nótt

Gullmolarnir í lífi mínu.

Í morgun las ég sögu hjá henni Lindu Linnet sem fékk mig til
að rifja upp ýmislegt, sem gefur lífi mínu lit alla daga.
Til dæmis er ég sit hér við mitt rándýra skrifborð er á því
kassi nokkur sem Milla mín handgerði á honum eru myndir af
Ljósálfinum mínum henni Viktoríu Ósk, í honum eru afmæliskort
sem ég hef fengið og eru mér kær, nú svo er leirkrús sem
tvíburarnir mínir gerðu og gáfu okkur afa, í krúsinni eru pennar
og ýmislegt dót, nokkrar bækur myndir af þeim sem ég elska
sem hanga í ramma sem er eins og órói, þar hangir einnig mynd
og bréf frá henni Róslín minni, í glugganum er járndós með englamyndum
þar í geymi ég líka lítil afmæliskort, skoðum við þau stundum saman við
litla ljósið og ég. Áveggnum fyrir ofan mig hangir olíumálverk að bátnum
sem pabbi hans Gísla átti, það er málað af Villa Valla Rakara, tónlistarmanni
og listmálara á Ísafirði, skápur með bókum á bak við mig.

Á ísskápnum hanga myndir af þeim sem eru mér kærir á vegg er pappaspjald
sem er fyrsta myndin sem litla ljósið gerði á því eru límd laufblöð og svona út
um allt eru myndir og rammar sem þau hafa gefið ömmu sinni, allir þessir munir
eru mér meira virði en dýru fínu hlutirnir sem ég á.

Í fyrra voru þau hérna bróðir minn og mágkona þau búa á Litlu Borg í
Húnavatnssýslu. Nonni bróðir braut vasa fyrir mér sem var úti í glugga, bara
rak sig í hann, þetta var sía vasi sem Engillinn minn hafði gefið mér, ég sagði
því í fjandanum gastu ekki frekar brotið vasann við hliðina á, kristalinn sagði þá
Svava mín, já fjandans kristalinn er nú sama um hann, þetta þótti skrítið.

Svona er þetta bara ég elska þessa litlu gullmola sem gefa allavega mér
líf og gleði alla daga. Einnig elska ég allt þetta gamla sem ég á því það
kemur frá ömmu og afa að mestu leiti.
Sumum finnst þetta óttalegt drasl en ekki mér.
Knús til ykkar allra
Milla.

Allt samráðsferli er meingallað, í landi voru.

Á nú bara ekki til eitt einasta orð, ætla samt að ropa einhverju
út úr mér um þetta mál.
Árið ca. 1967 fór ég mína fyrstu ferð upp með jökulsánni vestan
megin, einungis var jeppafært þá og afar seinfært, í gegnum
það svæði sem nú er kallaður þjóðgarður fórum við á
Landrofver. þessi leið er stórkostleg eins og allt þetta svæði.

Er nokkur furða að maður sé yfir sig hneykslaður á því árið
2008 sé ekki búið að koma sér saman um hvar vegurinn eigi
að koma, er ekki möguleiki að leggja þennan veg þannig að
allir geti verið sáttir.
Ég tel sjálf að það megi alls ekki raska fegurð þjóðgarðsins
með malbiki sem má aka á 90 km. hraða eftir.

En þetta er allt svona fyrir norðaustur landi, háborin skömm
að ennþá skuli ekki vera búið að leggja endanlegan veg
yfir Öxarfjarðarheiði, annað hvort hefur maður þurft að aka
moldarveginn sem er í boði yfir hana eða fara sléttuna sem
kölluð er, drottinn minn sæll og góður, ekki hefur það verið
vegur að mínu áliti, ja nema til að dóla og njóta.

Held að samráðsferlið ætti að komast á hið bráðasta til að
ljúka þessum framkvæmdum öllum sem komin eru á borðið.

Segir samráðsferli meingallað

Fyrir svefninn.

Það eru nú allir sammála því eð veðrið á landinu er búið
að vera vægast sagt óvenjulegt, í sumar.
Hér sit ég að kvöldi dags og það er blankalogn og hitinn
er 22 stig á mælirinn hjá okkur, í skugga.

En hugsið ykkur, þið sem eruð nú eldri en tvævetur hvernig
það var hér áður og fyrr er matarbúrin hjá okkur og okkur
eldri konum voru full af mat, tunnur fullar að súrmat,
og út úr kistunum flóði nýmetið.

Var nefnilega að lesa grein þar sem innanhúsarkitekt talar
um að matarbúr væru liðin tíð, það er rétt hjá konunni,
nema á afskektum bæjum þar sem snjór
og ófærð tefur kaupstaðarferðir hjá fólki, en held að það sé
nú ekki aðallega það, því ófærð er nú afar sjaldgæf núorðið,
Allt er rutt nema um iðulausa stórhríð sé að ræða.

Nei það er það að fólk vill eiga nógan mat bæði til bæja og sveita.
Til hvers spyr Borgarfólkið?
Hvað haldið þið sem undrið ykkur á þessu rausi í mér, hvað þið sparið
ykkur mikinn tíma með því að fara bara í búð einu sinni í viku, þann tíma
er til dæmis hægt að nota með börnunum, eða í eitthvað annað sem til
fellur.

                    Mánasigling.

           Mjöllin um miðnættið tindrar
           og máninn er kominn hátt.
           Á silfurfleyginn sinn
           hann siglir í vestur átt.

           Á lognöldum ljósrar nætur
           hann líður um höfin sín,
           uns loksins hann berst út í blámann
           og bliknar, er morgunn skín.

           Og morgundraumarnir mínir
           með honum taka far.
           þeir sigla á silfurfleygi,
           er sekkur í dagsins mar.

Gullfallegt er þetta ljóð, eftir hann Magnús Ásgeirsson.

Eru engin takmörk fyrir hrokanum?

Ég er nú kannski svo grunnhyggin, að vita ekki, að Borgarstjóri
getur bara hagað sér að vild, en ég taldi þó víst að ef einhverjum
væri vikið frá störfum þá ætti varamaður að taka við.
Hefur það ekki verið gangur mála, svona yfirleitt?

Reyndar er maður svo undrandi dag eftir dag,
já hvernig er hægt að láta þessa vitleysu viðgangast.
Ólafur F. Magnússon tjáði Ólöfu Guðnýu Valdimarsdóttur að hún
nyti ekki lengur stuðnings hans sem fulltrúi F-lista og óháðra í
skipulagsráði og jafnframt að hann ætlaði að skipa
Magnús Skúlason í hennar stað á næsta fundi borgarráðs.

Ólöf Guðný hélt áfram í skipulagsráði eftir að hún lét af störfum
aðstoðarmanns með vilja og stuðningi borgarstjóra og annarra
borgarfulltrúa. Hvernig var þetta eiginlega, vildi  hann ekki hafa
hana sem aðstoðarmann, eða var hún búin að fá nóg?

Allavega er þetta afar skrítið allt saman,
þessi maður hagar sér eins og einræðisherra og er bara látin
komast upp með það.
Hvers vegna er hann látinn vaða uppi þó að hann sé borgarstjóri?
Er fólk ekkert orðið þreytt á því að láta skipa sér út og suður,
og ekki eru ástæðurnar rökstuddar á neinn handa máta.

 

Borgarstjóri skiptir um varaformann skipulagsráðs

Ergjustuð og munnræpa.

Stundum: , sjaldan, afar sjaldan" er ég barasta örg, já það er von
að einhver spyrji, af hverju? þeir sem spyrja hafa ekkert að hugsa
um nema sjálfan sig og fara létt með það,
þeir eru ekki blankir, lasnir,verkjaðir, niðurlægðir bæði af þeim sem
síst skyldi og öðrum þeim sem er alveg sama um okkur peðin.
þeir eru ekki vondir við sjálfan sig, borða ekki of mikið, þrasa ekki
við neinn, þola sólina og hitan með stæl og eru aldrei ósanngjarnir.

þetta allt á við mig á mínum ergju stundum, en eins og ég sagði
áðan þá er það afar sjaldan, svo sjaldan að það tekur því varla að
minnast á það, að ég held, hef nú ekki spurt engilinn hvað er satt
í þessu hjá mér, "Mun kannski ekki þola svarið",
en þar sem þið eruð nú þarna til þess að hlusta á
ergjuna í mér, það er ef þið nennið, þá eys ég þessu yfir ykkur og
sko mér er strax farið að lýða betur.

Hef nú kannski ekki yfir miklu að kvarta, á meðan ég eys úr mér
er engillinn búin að þvo allan þvottinn sem kom um helgina sem
er nú ekkert smá er maður fær fullt hús af ljósum, sko nú er ég
búin að taka gleði mína aftur bara við að minnast á fólkið mitt
sem var hér um helgina, því hvað á maður dýrmætara en fólkið sitt.
þó sumir kunni nú ekki að meta það.
Það er seinni tíma saga.

Takk kæru bloggvinir og aðrir þeir sem hér inn líta, fyrir að hlusta
á ergjuna í mér, en munnræpan kom mér í gott skap.
Knús kveðjur til ykkar allra.
Milla.guys.

Morgunræpa um tillitsleysi og dónaskap.

Tillitsleysið í umferðinni er alltaf að sannast betur og betur,
hjóla fólk er bara ekki inn í myndinni hjá mörgum bílstjórum.
Ég hef margoft horft upp á svona uppákomur sem lýsir í frétt
þessari þó eigi hafi slys hlotist af að mér ásjáandi.

Ég ferðast mikið hér á milli Akureyrar og Húsavíkur og einnig
til Reykjavíkur, það eru margir sem kunna að taka tillit, en
flestir halda að vegir landsins séu bara til fyrir þá og ef maður
vogar sér að segja eitthvað við þessa menn til dæmis í næstu
vegasjoppu, þá fær maður bara fokk-merki eða skítkast sem eigi
er hafandi eftir hér.

Enn um þverbak keyrir þó er til Reykjavíkur kemur, þar finnast
allar gerðir af ökulagi allt frá öldungum sem aka á 30 km. og
þessar elskur, skilja ekkert þetta flaut sem á þeim dynur, og upp í
töffarana sem senda manni fokk merkið ef maður vogar sér að vera
fyrir þeim, að þeirra mati.

Ég gæti farið að telja upp, reykingarnar, símanotkunina, börnin laus,
en held að ég sé búin að gera það áður, svo hefur það enga þýðingu.
Umferðarmenning eða tillitsemi er ekki til á Íslandi.
               Farið varlega í umferðinni

Keyrði út af til að forðast árekstur

Fyrir svefninn.

Sá mesti leti og átdagur í langan tíma, Ingimar kom um
hádegisbil, þá voru allar snúllurnar mættar til ömmu, eins
og ég var búin að tjá ykkur sváfu tvíburarnir hér með vinkonur
sínar tvíburana frá Þverá í Öxarfirði, síðan komu þær ljósálfurinn
og litla ljósið allir fengu sér það sem þeim langaði í, það var
brauð, kökur, is, kex og bara nefniði það.
þegar allir fóru út og suður skreið ég inn í rúmið mitt og lagði mig,
vaknaði klukkan fimm, en við vorum öll boðin í mat til Dóru minnar,
sem fékk aðstöðu til að elda hjá Millu systir og Ingimar.
Það var að sjálfsögðu grill, bakaðar, salat, grjón og sósur.
Rúsínan í pylsuendanum var svo eftirrétturinn; hann Ingimar minn
útbjó hann, en það voru pönnukökur með steiktum eplum í kanilsykri,
is og rjóma mokkakaffi með.
Sko ef einhver heldur því fram að maður geti ekki etið á sig gat af
svona mat, þá skrökvar sá hinn sami, en ég held að engin geri það.

                  Svo kemur hér smá frá henni Ósk.

                 Á þeim tíma sem mest var hneykslast
                 á launahækkunum embættismanna,
                 eftirlauna og starfslokasamningum.
    
                  Mér sýnist þetta sanngjörn krafa
                  þó sumum finnist raun.
                  Mér finnst allir mega hafa
                  mannsæmandi laun.

                  Þó að ég beri buddu tóma
                  og básúni mína hörðu raun.
                  Þá hefur enginn sýnt þann sóma
                  að semja við mig um eftirlaun

                  Húsbændur mína vorkunn vantar
                  vísast til líka djöfuls fantar,
                  yfirmaðurinn ekkert sér.
                  Ég er í vinnu hjá sjálfri mér.

                                        Góða nótt.
                  
                          

Mega flott hátíð, allir mæra sig að vild.

Satt er það að mærudagar á Húsavík hafa farið afar vel fram.
Hér er blíðskaparveður og svo margt um að vera að fólk kemst
ekki einu sinni yfir allt sem í boði er.

Hátíðin hófst í raun með undirbúningi íbúa á skreytingum og
skapaðist mikil samstaða og gleði í þeim málum, og hefur það
staðið síðan.

Aldrei er það svo að sumir gárungar þurfi ekki að sleppa sér í
gleðinni og súpa of mikið, slást og ergjast, en tel að það hafi verið
með allra minnsta móti miðað við fjölda fólksins sem hér var.
                 Þökkum góða helgi.

Svamlað í Húsavíkurhöfn

Ljótt að sjá.

Ekki er ég hissa á því að fyrrverandi íbúar Dísarlands
forðist götuna, öllum þykir sárt að horfa á eftir þeim
heimilum sem þau búið hafa,
ég tala nú ekki um þegar bara er kveikt í þeim.

Ég skil, svo sem vel að slökkviliðsmenn þurfi að æva sig,
en meira að segja ég fæ í mig hroll við að horfa á þessar
myndir hvað þá íbúarnir.

Því í fjandanum var leift að byggja þarna í upphafi?,
voru menn ekkert að huga að hvar snjóflóð hefðu
fallið í gegnum tíðina, nei nei það höfðu engin fallið
í x mörg ár og þá væru þau örugglega hætt við að falla
oftar á þessum stað.

Það sama á við um margar aðrar byggingar sem leifðar voru
þarna fyrir vestan, allir vita um þær.
          Eigið hugljúfan dag

Dísarlandið brennur

Fyrir svefninn.

Dagurinn í dag er búin að vera frábær, afi sótti þær kl þrjú í dag,
vinkonur þeirra aðrir tvíburar komu heiman frá sér til að vera með
þeim á skemmtuninni í kvöld, litla ljósið kom aðeins í heimsókn
og við púsluðum smá í tölvunni.
Allir ætluðu síðan í bæinn, hringir síminn og er það vinur minn sem
ég hafði ekki séð í 20 ár eða svo hann sagðist vera staddur fyrir
utan hjá mér, ég út á stétt kemur þá ekki Dóra mín labbandi
með þau hjón, það var bara yndislegt að sjá þau og skiptast á
upplýsingum um börn og buru.
Rétt er þau voru að fara út úr dyrunum hringdi síminn aftur alltaf
svaraði engillinn, í þetta sinn var það bloggvinkona mín hún
Anna Guðný og kom hún stuttu seinna að húsinu með sitt fólk.
Það var bara yndislegt að kynnast þeim öllum, en við kvensur
höfðum hist áður síðan fóru þau að leifa krökkunum að klára
að horfa á skemmtunina niðri á bryggju.
Núna erum við gamli ein í kotinu, sko þar til tvennir tvíburar
ryðjast inn með með sínum hlátrasköllum þær ætla að gista
saman hjá mér, en Dóra verður hjá Millu systir.

Smá undir svefninn frá henni Ósk.

          Í D.V. var sagt frá því að vændi væri
          stundað hér á landi og hefðu sumar
          konur góð laun í þessu starfi.

                Auðlind mína illa ræki
                aulabárðum lík.
                Ég sit á mínu sómatæki
                seint verð af því rík.

          Rætt var um lokun súlustaða á
          Akureyri og hvað væri til ráða.

                Kreppir að hjá klámbúllum,
                karlar góðu vanir.
                Sameinaðir sækið um
                súluívilnanir.
               
                             Góða nótt.

Það hlaut að koma að því.

 Neyðin kennir naktri konu að spinna, segir máltækið,
en neiðin kennir líka svöngum börnum að stela.
Þau gera það bæði fyrir sjálfan sig og sína og einnig út af
þrælsóttanum sem þau bera fyrir þeim sem yfir þeim ráða.
Allar götur hafa börn verið notuð til glæpa af þessu tagi
og ekki fer það batnandi.

Nú eru þau send út og suður til að ná og sendast með eiturlyf.

Hvað hefur þetta allt í för með sér? Jú þau eru handtekin og
dæmd í fangelsi, maður skildi þá ætla að reisa þyrfti barnafangelsi,
en, nei þess gerist ekki þörf þetta eru jú bara börn,
öllum er alveg sama hvort sem er.

Maður héllt nú kannski að mannkynið mundi  þroskast og að fullorðnir
mundu eigi bara huga að sínum hag, en nei þetta fer bara versnandi.

 

Þrjú börn dæmd í þriggja ára fangelsi

Leiðrétting.Það er svona að vera, já hvað?

Biðst forláts, en gleymdi að taka fram höfundinn af
Óhræsisnefndinni í gærkveldi en að sjálfsögðu er hún
eftir hana Ósk Þorkelsdóttur, hagyrðing af guðs náð.
                   **********************

Geimverur eða hvað!

Edgar Mitcell, fyrrum geimfari og tunglgöngumaður
hjá Nasa heldur því fram að til séu geimverur og þær
hafi meira að segja heimsótt jörðina.

Hann telur þær líta nokkurn veginn svona út eins og
myndin sýnir.


Ekki ætla ég að úttala mig um útlit þeirra, en trúi og hef ætíð
trúað á verur sem búa á öðrum hnetti en við og þykir mér
afar athyglisvert að lesa umsögn frá þessum virta manni.

Hann kemur fram með þessa vissu sína 77 ára gamall, skildi
hann ekki hafa þorað því fyrr, nei trúlega ekki.

Fróðlegt væri að vita um vitneskju og trú annarra þjóða á
fólkinu sem kallaðar eru geimverur.

Það hefur nefnilega vakið undrun mína er ég augum lít
dúkkur sem tvær af barnabörnunum mínum eru að safna,
þessar dúkkur eru undurfagrar, með stór augu
og tæknilega stórkostlega útfærðar.
þessar dúkur eru söfnunargripir, keyptar á netinu, ekki til hér,
því eldri sem þær eru því meira kosta þær og þær eru ekki leikföng
nema fyrir, ja við skulum segja að þær séu svona fullorðins.

Hefur oft hvarflað að mér hvort hönnuðurinn trúi á geimverur
eða kannski er hann geimvera, Hver veit?

„Það eru til geimverur"

Fyrir svefninn.

                      Óhræsisnefndin.

                      Skemmtinefnd er fyrirbæri sem
                      segir öðrum hvað þeir eiga að gera

                      Oft er yfirnefndin
                      efnislega snauð.
                      Endaslepp er efndin
                      andagiftin dauð.
                      Blessað bjargarleysið
                      ber hún með sér núna.
                      Menn um mest allt pleisið
                      missa af þeim trúna.

                      Víst er hún á veiðum
                      vofir yfir jörð.
                      Eftir ýmsum leiðum
                      ásækir ´ún hjörð.
                      heimtar klám af krafti
                      klúra vísna nýtur.
                      Beitir klóm og kjafti
                      klórar fast og bítur.

                      Það að verjast vargi
                      virðist engin leið.
                      Undan ofurfargi
                      engin maður skreið.
                      Sagt var sverum rómi
                      semdu vísur margar.
                      Undan yfirdómi
                      engin leið til bjargar.

                      Elting ill var hafin
                      yfir gekk hún strax.
                      Tæknin vart er tafin
                      tölvur, sími og fax.
                      Eins og eldflaug þjóti
                      yfir liðið fríða.
                      Best að brosa á móti
                      beyja sig og hlýða.

                      Mæddir vísnavinir
                      voru hér um sinn.
                      landsins ljúfu synir
                      litu hérna inn.
                      Nefndin hreykin hlakkar. H
                      Hyggðu vinur góður
                      hverjum þú svo þakkar
                      þetta vísna fóður.

                      Þeir eru sjaldan sjálfir
                      sínu monti flíka
                      Auðmýkt andans þjálfir
                      aðrir finnast líka.
                      Er reisa háls og hnakka
                      hærra en augu á festir.
                      Minnst er þeim að þakka
                      er þykjast vera bestir.

Eftirmidags-raus.

Skrapp í bæinn um 2 leitið, fór með Dóru og Viktoríu Ósk hún
er einn af ljósálfunum mínum, fórum í Kaskó að versla.
Þær ætluðu svo að fara í búðir saman frænkur, en þar sem þokan
var komin með smá kul inn að landi, þá ók ég Viktoríu Ósk heim
til að klæða sig betur, svo niður í bæ til Dóru.

Bærinn okkar er yndislegur og hann er svo fullur af fólki sem er
komið til að vera á Mæru-dögum bæði brottfluttir húsvíkingar og
aðrir sem hafa kynnst þessu á undanförnum árum.
En það er samt í fyrsta skipti, sem bænum er skipt upp í liti og
hvert og eitt svæði að skreyta eftir litnum sem það fær.

Milla mín býður í mat í kvöld svo maður getur bara slappað af
eins og venjulega er þær taka stjórnina þessar elskur.

Eitt en er ég settist við tölvuna þá var bara komið nýtt stjórnborð,
Ný uppsetning og breyting á litum, maður þarf víst að venjast öllu.
                      
Knús á alla og farið varlega þið sem eruð að fara eitthvað.

Fyrir Ellu Dís.

Slóðin hennar er http://blogg.visir.is/elladis
Takk fyrir hana þessa litlu baráttusnót.

Hafið þið hugleitt undrin?

Norðurljósin okkar og bara himinhvolvið allt er eitt undur
veraldar að mínu mati.
Bara litirnir í þessari mynd eru undur.

Vísindamenn hjá NASA telja að Norðurljósin  dansi vegna
segulsviðs jarðar og hlaðinna agna frá sólvindum.
Það er mikið gott að geta rannsakað þessi mál eins
og öll önnur sem við ekki þekkjum og hafa vakið undrun
okkar í aldir.


Ég hef nú ætíð sagt að það sem við vitum um stórundur alheimsins,
eins og himins, jarðar, sjávar og ekki síst neðanjarðar og sjávar.
Er afskaplega fátæklegt.
 
Ég hef oft leitt hugann að því, er jörðin var ósnortin, nema af dýrum sem hana
byggðu, ekki viðhöfðu þau minna stríð sín á milli en maðurinn gjörir í dag.

Hvernig var þetta eiginlega er maðurinn reis upp á jörðu hér kenndu þá dýrin
honum að lifa af með því að drepa sér minni dýr til matar, eða hvað? 
Allt þróaðist þetta allt upp í það sem það er í dag, þvílíkar breytingar,
bæði illar og góðar.

Eitt hefur ekkert breyst það eru Norðurljósin, stjörnurnar og öll undur veraldar.

Fór að rifja þetta allt upp er ég sá með eigin augum drápið á Hrefnunni í
fréttunum í gær, þvílíkt skipulag og sannaðist þarna eina ferðina enn
að mæðurnar eru ætíð grimmastar í því að ala upp ungviðið og kenna þeim
allt sem þau þurfa á að halda í lífinu.

Þetta gerðist nú bara hér rétt undan heimilinu mínu, í Skjálfandaflóanum.

Merkilegast finnst mér að almenningur í flestum tilfellum hugar aldrei að
því hvað er að gerast í kringum hann, hvað þá að honum finnist það
koma honum við.

Eitt en sem ekki hefur breyst, það er græðgi mannanna, hún hefur verið
frá ónuma tíð.

Reynum að breytast ef við kunnum að hugsa að við þurfum þess,
ekki bara maðurinn við hliðina á okkur. 
Virðum hvort annað og Landið okkar.

Horfið bara á öll undur veraldar sem eru í kringum okkur
ekki bara þau sem koma í fréttum.


                 

NASA uppgötvar hvers vegna norðurljósin dansa

Fyrir svefninn.

Takið eftir hér er beiðni um hjálp í formi bæna og ljósa
til handa litlum engli, sem mörg okkar erum búin að
fylgjast með.

Ella Dís á gjörgæslu og á í erfiðleikum.

Elsku Ella okkar er kominn á gjörgæslu síðan á þriðjudag,
en þá fékk hún svona öndunarerfiðleika eins og hún hefur verið að berjast
við en þetta er greinilega aðeins of erfitt fyrir hana.

Í gær fór hún í aðgerð og var reynt að setja barkaslöngu í hana en hún hélst
ekki í og datt tvívegis út og allt í klessu.

Núna er hún í öndunarvél og er óvisst hvað verður gert,hún á að fara í frekari
rannsóknir á morgun og verður því svæfð.

Mér langar svo að biðja ykkur að kveikja á kerti fyrir hana og biðja fyrir henni
því ég hef svo miklar áhyggjur af henni.Og við vitum öll hvað mikill orka gerir
gott og kannski gerist annað kraftaverk.

Ég reyni að skrifa a morgun á láta vita hvað gerist.

knús
Ragna

Hér tendra ég kerti fyrir þig Ella Dís og ég mun líka tendra eitt hér
heima og biðja fyrir þér duglega snótin mín.




                   

                                  Góða nótt