Að treysta á.

Sporðdreki:
Þú þarft að berjast fyrir sjálfstæði þínu bæði heima fyrir
og í vinnunni.
Gættu þess bara að fæla aðra ekki frá sem treysta á þig

Þegar ég var stelpa gat ég ætíð treyst á pabba minn, er ég óx úr grasi lærði ég jafnframt að treysta bara á sjálfan mig, nú þegar börnin mín fæddust og uxu úr grasi treystu þau á mig, ég var  bara heima
eins og sagt var og taldi ég það vera forréttindi, ég var heima, en ef það gerðist að ég var ekki heima er þau komu úr skólanum þá sögðu þau iðulega, mamma hvar varstu, ég svaraði ætíð að ég hefði skroppið til Kína, og geri reyndar enn.

Stjörnuspáin mín segir hér að ofan að ég eigi að passa að fæla ekki þá frá sem treysta á mig, aldrei mundi ég gera það viljandi, en maður þarf einnig að vita hverjir það eru sem treysta á mig, það er nefnilega þannig að þó maður læri að treysta á sjálfan sig, þarf maður stundum að treysta á einhvern annan.

Þetta með sjálfstæðið, ég tel mig vera ágætlega sjálfstæða, en auðvitað blandast sjálfstæðið oft saman við þarfir þeirra sem eru í kringum mann, maður gerir ekki bara það sem maður vil án þess að taka tillit, eða það er mín skoðun.

Mér finnst það vera heiður ef einhver treystir á mig og vonandi er ég traustsins verð og geti liðsinnt þeim sem til mín leita.

Hér skrifa ég bara um það sem mér er alveg sama þó fólk smjatti á, misskilji eða fatti ekki hæðnina eða grínið, er nefnilega upp úr því vaxin að elta ólar við vitleysuna.

Í dag treysti ég á afar fáa, treysti á fjölskyldu mína, marga af mínum vinum, en maður þarf heldur ekki að treysta á alla.

Það segir sig sjálft að ég treysti ekki ríkisstjórninni, ekki bankakerfinu, enda held ég mig bara við litla sæta bankann minn hér í sveit, ef ég fer í búð skoða ég vel hvað hluturinn kostar og hvar í búðinni hann er ódýrastur því pallaverðið er ekki alltaf ódýrast nú ef mér líkar ekki verðið þá bara kaupi ég ekki hlutinn. USS er bara hætt þessu þvaðri.

Kærleik í daginn
Milla í yndislegu veðri á Húsavík

Ég elska bleika svínið

Og er ekki að grínast.

Til hamingju Jóhannes í Bónus og aðrir eigendur Haga. Ætla ekki að segja ykkur hvað ég var á móti Bónus er fyrsta búðin var sett á laggirnar, en er dóttir mín var búin að koma mér þangað inn nokkur skipti breyttist álit mitt á búð þessari sem síðan breyttist í búðir og varð stórveldi.

Hagar eiga flottar búðir, akkúrat þær búðir sem ég fataði mig og fjölskylduna upp í er ég fór erlendis að versla, nú þarf fólk ekki að fara erlendis, nema til að skemmta sér.

Vissulega gerðust hlutir í kringum allt á Íslandi er hrunið varð, ekki er ég ánægð með það allt frekar en aðrir landsmenn, en hef ætíð haldið því fram að Jóhannes í Bónus sé heiðarlegur og flottur maður, af hverju ætti svo sem að taka Haga frá honum bara til að færa öðrum það á silfurfati eins og gert hefur verið í gegnum árin.

Nú er ég bara að tala um Haga, en gæti tekið mörg önnur dæmi sem ekki eru falleg eins og það er verið að taka fyrirtæki sem eru bara í vandræðum vegna hrunsins og færa það öðrum fyrir skít á priki í staðin fyrir að gera eitthvað  fyrir þá sem eiga fyrirtækið og hafa ætíð rekið það með sóma.

Ég kaupi inn til heimilisins í Bónus á Akureyri og líkar það afar vel, fæ yfirleitt allt sem mig vantar, starfsfólkið með afbrygðum yndislegt, takk fyrir mig kæra starfsfól.

Óvissu um framtíð Haga eytt

Vakti mig til umhugsunar.

Jóhanna Magnúsdóttir, sú vitra bloggvinkona mín skrifaði um tilgang lífsins hér um daginn, eins og ævilega vakti hún hjá mér spurningar, en ég svaraði henni eiginlega bara með tilgangi mínum í dag, þann tilgang sem ég hef þroskast upp í að finna mig best í.

Spurningarnar sem vöknuðu fóru með mig aftur í barnæsku og svara ég sjálfri mér hér og nú.

Ég fæddist í þennan heim 2 nóvember 1942 að Hringbraut 32, ég var eina litla barnið í þessu 3 hæða húsi og kepptust allir við að hafa mig sem drollu í húsinu, tilgangur minn er ég gat farið að opna hurðir var að læðast á milli hæða til að fá það sem ég vildi og fékk það ósvart, þetta var gleðitími.

Tel að ég hafi valið mér þessa foreldra sökum þess hvað þau voru ólík, pabbi var algjört gæðablóð og föðuramma og afi voru yndislegar manneskjur, þau ólu mig upp í góðum siðum, allir væru jafnir ogég ætti að vera góð við alla.

Við fluttum síðan á Víðimel og svo inn í laugarnes ég eignaðist 4 yndislega bræður og var það tilgangur minn að fylgja mömmu eftir og fara annað slagið og vitja um tvo af mínum eldri bræðrum sem voru frekar fyrirferðarmiklir, nú það kom náttúrlega fyrir að þeir voru búnir að gera eitthvað sem ekki var hægt að hilma yfir, þá var fjandinn laus. Mamma var valdasjúk það var ekki nóg fyrir hana að hafa 1-2 vinnukonur heldur þurfti hún valdið yfir mér líka, besti tíminn var þegar pabbi og móðurafi voru komnir heim og svo var móðurbróðir minn einnig á heimilinu, en amma dó er ég var um 2 ára og þá sameinuðust allir um að hugsa um hvort annað, eða það var tilgangur mömmu.

Síðar giftist afi aftur og frændi náði sér í yndislega konu, mamma taldi náttúrlega að það væri hennar tilgangur að stjórnast í þessum heimilum, en þar hitti skrattinn ömmu sína, þetta voru sterkar konur.

Merkilegt að er veislur voru heima, sem var afar oft þá var allt henni að þakka þó hún hefði vinnukonur til hjálpar, pabba og okkur eftir því sem við náðum aldri til, nema pabbi fékk alltaf heiðurinn af sósugerðinni, enda snillingur í sósum.

Eitt sem mér fannst afburða heimskulegt, er við fórum í búðir saman þá mátti ég ekki kalla hana mömmu því þá virkaði hún svo gömul, sem sagt allt átti að vera svo fullkomið, en það var það bara ekki, ekkert er fullkomið.

Vegna alls þessa valdi ég hana sem móður, til að þroskast sjálf, en elsku mamma mín er enn þá sama drollan, elska hana samt.

Eitt sem er alveg á tæru að stjórnsemi er ekki tilgangur neins, hann getur verið til vansa fyrir þann sem notar stjórnsemina eigi rétt. Stundum veit fólk ekki af því að það sé stjórnsamt eða finnst það bara allt í lagi, ég hef hér í mínu bloggi talað um hvað ég þroskaðist í mínu lífi og sér í lagi vaknaði ég til lífsins er ég veiktist um daginn og var nærri dauð, bara að því að ég ætlaði ekki á sjúkrahús.
Sá svo hvað ég var að gera fólkinu mínu, það var ekki minn tilgangur að hræða þau.

Ég talaði um að tilgangur væri teygjanlegur og það er hann, því ég gæti tekið óendanlega úr sarpinum eitthvað sem ég taldi vera bráðnauðsynlegan tilgang, reyndist síðan vera bara vitleysa, en þá er svo erfitt að bakka.

Eins og ég hef sagt áður þá er tilgangur minn núna, ég sjálf, börnin mín og barnabörn, þau eru lífið mitt á meðan ég er til staðar og á meðan þau þurfa á mér að halda, tilgangurinn er nefnilega ekki sá að ríghalda í fólkið sitt svo það fái samviskubit yfir að fara frá manni.

Þau eiga að fá að fljúga eins og fegursta fiðrildi um loftin blá, blómaakra og skóglendi.

Kærleik til ykkar allra
Milla

Komin tími til, sko að viðurkenna

Sporðdreki: Það þarf mikinn kjark að viðurkenna að eitthvað
sé ekki á manns færi. Skemmtu þér ærlega ef þú getur.

Ég viðurkenni svo sannarlega hér fyrir fjölskyldu minni fyrst og fremst og bara öllum að ekki allt er á mínu færi, mikið hef ég verið vitlaus, lokuð, eigingjörn og bara nefnið það. Vitið að stjörnuspárnar mínar undanfarna daga hafa smellpassað við drolluna Millu, sko mig.

En ég held að allir þurfi sinn tíma til að þroskast upp í að vita þetta og hef svo sannarlega komist að því að höndla get ég eigi allt sem gerist.

En það er svo skemmtilegt að etja við aðra um hin ýmsu málefni og mun gera það áfram, en krúsirnar mínar ekki hvað varðar mína eigin heilsu, á því sviði verð ég eins og móðursjúk kerling, vælandi í læknunum það sem eftir er. Skemmtilegt fyrir þá þessar elskur.

Mátti til að koma þessu frá mér er ég las stjörnuspánna.

Kærleik í daginn
Milla

23/01 kom hún í heiminn

Ég eignaðist barnabarn no 10 þann 23-01 og það var eins og vitað var lítil prinsessa, amma var á sjúkrahúsinu er hún kom í heiminn, en Inga amma tók sér bara vetrarfrí og var á staðnum, það þarf nefnilega að hugsa um fjögur börn, set inn nokkrar myndir


Maður er sko bleikur, enda er ég stelpa



Snudda prófuð og líkaði vel



Maður er sko flottur



Kamilla Sól mín heldur á litlu systir, þær eru flottar saman



Sölvi Steinn montinn litli bróðir, hann er bara 2 ára, Fúsi minn
passar að hann kreisti nú ekki of fast, hann vil vera svo góður



Og þetta er sko flottasti prinsinn hennar ömmu, Viktor Máni með
litlu systir

Flottar saman Inga amma og litla snúllan

Koma örugglega fleiri myndir síðar.

Kærleik í daginn
Milla

Ferðasaga.

Alveg stórkostlegt þetta líf og hvað maður lætur blekkjast, bara að því það hentar manni. Eins og ég hef sagt frá veiktist ég í nóvember, "þvagfærasýking", fékk mig góða, en var lögð inn með stöðusvima nokkru seinna, var nú bara daginn í það skiptið. Fór í sterasprautur með bakið í byrjun desember og allt gekk afar vel átti síðan yndislegan jólamánuð, eftir áramót fór ég að slappast taldi það nú bara vera þreytu, flensu-slen, þó ég væri ekki með neina flensu, en ég er snillingur í að skýra hlutina bara mér í hag.

Þetta endaði með því að Gísli minn þurfti að fá hjálp dætra minna til að koma mér á sjúkrahús, ekki ætlaði ég þangað þetta væri bara einhver pest, þó ég væri með bullandi hita, hætt að geta borðað og komst ekki á WC hjálparlaus, gerði mér enga grein fyrir neinu hvað þá að ég væri að gera útaf við Gísla minn, sjáið ekki í anda hjálparhelluna mína berandi mig 113 kg á WC, og ég var alltaf á WC.

Nú Milla mín kom og hringdi strax upp á spítala sendur var bíll með sætum strákum til að sækja þvermóðskuna, sem stóð ekki undir sjálfri sér komin með óráð og ég veit ekki hvað, en það hvarflaði að mér nokkrum dögum seinna að þær þessar elskur eru ætíð að tala um að mamma sé svo stjórnsöm, en þær eru alveg eins enda dætur mínar.

Þegar ég var búin að vera upp á bráðavaktinni í 3 daga kom yfirlæknirinn inn og tjáði mér að ég hefði ekki mátt koma degi seinna, ég væri afar veik, Ertu ekki að djóka sagði ég og hló, nei ég er ekki að djóka, ég var sem sagt með þvagfærasýkingu sem var orðin af blóðeitrun,mín limpaðist niður og þegar hann var farinn út þá fór ég bara að gráta. Sko krúsirnar mínar, ég er búin að komast að því að ég hef bara ekkert leifi til að haga mér svona, ég sem er alltaf að tala um að ég elski fjölskylduna mína hef ekki leifi til að bjóða þeim upp á þá hræðslu sem kom upp hjá þeim, englarnir mínir grétu stórum er þær sáu mig, litla ljósið vildi ekki knúsa þessa skrýtnu konu sem lá þarna í rúminu og ljósálfurinn minn knúsaði ömmu, en var sko ekki sama.

Þetta lagaðist allt er ég var búin að vera 7 daga á Bráðavaktinni þá var ég flutt á almenna stofu og þau gátu bara komið er þau vildu, eins gott að ég hresstist, hefði nú ekki afborið að missa af handboltanum. Hahaha

Og vitið hvað ég er hrikalega egóisk, rétt eftir áramót fór ég niður í apótek sko neglurnar á mér hrundu bara og voru eins og gatasikti, vildi ég náttúrlega kenna nagla herðir um það, en Abba sagði við mig að þetta færi oft svona er maður væri veikur, ég sagði, en ég hef aldrei verið betri!!!
Hún sagði bara að ég skildi hvíla mig á þessu naglastandi, haldið þið að maður sé ekki svolítið skrýtin og í algjörri afneitun.

Þetta er sem sagt sjúkraferðasagan mín, nú er á dagskrá að efla kraftinn með smá aukningu á hreyfingu dags daglega borða hollan mat og drekka mikið vatn og það er engin hætta á að maður geri svona aftur, verð í eftirliti í marga mánuði og á að koma um leið og ég finn að ég er eitthvað öðruvísi en eðlilegt er.

Elsku börnin mín og barnabörn takk fyrir að vera til fyrir ömmu, amma mun vera til fyrir ykkur eins lengi og guð lofar, ég elska ykkur svo mikið.

Einu en vil ég koma á framfæri, Sjúkrahúsið okkar er gullmoli, við eigum stórkostlega lækna, hjúkrunarfólk og allt annað starfsfólk er bara yndislegt, takk fyrir mig elskurnar, og munið að þið eruð æði

Kærleik á línuna
Milla

Frábært að fá svona styrk.

Reykjavíkurborg hlaut nýverið tæplega 2,5 milljóna króna styrk úr Progress, jafnréttis- og vinnumálaáætlun Evrópusambandsins, sem eyrnamerktur er því að vinna gegn kynbundnu ofbeldi á og við skemmtistaði.

Svona vinna er alveg nauðsynleg, gott verður að lesa eftir ár um færri tilfelli kynferðisofbeldis á eða við skemmtistaði.

Velti samt fyrir mér hvað með öll hin tilfellin, sem gerast í húsasundum, bílum, heimahúsum já og bara hvar sem er. Mér finnist besta forvörnin vera sú að byrja er börn eru 6 ára, segja þeim frá að það sé í lagi að segja nei og að líkami þeirra sé ekki leikfang fyrir aðra, síðar á skólagöngu mætti sýna þeim myndir af fólki sem er svínfullt og veit ekkert hvað það er að gera, eða þaðan af síður ræður við að andmæla ofbeldinu.

Ég er ekki fanatísk á vín, en það þarf að innprenta börnum að víndrykkja er bara ekki inn, heldur ekki dóp, það er nú bara asnalegt.

Þetta er spurning, bara svona upp á framtíðina að vera með forvarnir er þau eru nógu ung, eigi getum við bjargað heiminum með forvörnum, en mörgum og það er það sem telur.

Að sögn Önnu Kristinsdóttur, mannréttindastjóra Reykjavíkurborgar, er ætlunin að útfæra, í samvinnu við veitingahúseigendur, lögregluna og Lýðheilsustöð, þær hugmyndir sem kynntar voru til úrbóta í skýrslu starfshóps á vegum mannréttindaráðs árið 2008.

Það væri nú gaman að fá  að lesa þær hugmyndir sem kynntar voru til úrbóta árið 2008.

Borgin fær styrk til að ráðast gegn kynferðisofbeldi

Hittingur á Greifanum.

Við gamla settið á þessum bæ þurftum með bílinn í viðgerð hjá Brimborg á Akureyri í morgun, vorum mætt með hann kl 10 fengum bíl á meðan og fórum að búðast.

Dóra og tvíburarnir voru með og var ákveðin hittingur á Greifanum kl. 12, fengum sér herbergi svo við gátum hlegið og látið öllum illum látum að vild, 5 af okkur fengu sér kaloríubombu, það er sko nautakjöt, sveppir laukur borið fram í hamborgarabrauði með bernes og frönskum, hin fengu sér súpu og salat sem er það besta sem ég hef fengið, en í dag fengum við okkur bombuna og hún svíkur aldrei. Þeir sem komu voru Erna Einis, Anna Guðný, Unnur María frænka mín, Huld og Halli, við gamla settið og Dóra og tvíburarnir.

Hér eru nokkrar myndir



Englarnir mínir Guðrún Emilía og Sigrún Lea

Við frænkurnar Unna Mæja og ég



Gísli ekki búin að fá matinn sinn, Halli á kafi í salatinu, og
Anna guðný býður líka

Við gamla settið og Halli



Dóra, Erna og Huld. flottar saman

Rósin á borðinu.

Nú við fórum svo eftir matinn í Bónus, það er nú uppáhaldsbúðin
mín hér norðan heiða. fórum svo á Glerártorg aftur og eyddum
tímanum þar til bíllinn var tilbúinn.
Á heimleiðinni hringdi Ingimar minn og bauð okkur í Gullach vorum
nú fljót að þiggja það, enda vart hægt að segja að maður hafi
borðað nema smáræði allan daginn



Mín afar upptekin við að borða smákökur með kaffinu á eftir
Gullachinu, gat nú ekki stilt mig þetta voru gyðingakökur og piparkökur.

Nú svo fórum við heim að ganga frá úr bílnum, eða aðallega Gísli, svo
er ekkert múður með það að byrja í fráhaldi á fullu.

Kærleik á línuna

Lifa við, eigi það sama og sætta sig við.

Sporðdreki:
Það er eitt og annað að gerast í kring um þig.
Þú ferð með sigur af hólmi í þrætumáli.
Næsta vika verður annasöm, nýttu helgina til að hvíla þig.

Veit ég vel að mikið er að gerast í kringum mig, ég er nú að
reyna að takast á við það sem þegar er byrjað að koma fram,
á öðru tek ég á, svona bara er ég veit um þau.

Fer með sigur í þrætumáli, veit nú ekkert um það,
allavega ekki komið upp enn þá.

Einnig á eftir að koma fram hversu annasöm vikan verður.

Hef oft hugsað og spurt, til hvers er ég hér og hvað er mér ætlað, jú mér er ætlað vist hlutverk síðan hef ég val í svo mörgu. Mesta hamingjan í mínu lífi eru börnin mín, tengdabörn á ég yndisleg, gæti ekki hafa fengið betri og barnabörnin eru það sem ég elska mest, Þau eru ástin í mínu lífi,það hafa nú allir heyrt, tala varla um annað.

Hvað ástina á karlmönnum varðar þá hef ég ekki fundið hana ennþá, þá meina ég sanna ást, með virðingu og öllu sem fylgir henni, en trúlega er hún ekki til, allavega ekki fullkomin, gott samband getur maður átt, en svo er spurningin, hvort vinskapurinn, tillitsemin og gleðin sé til staðar.
Get samt sagt með sanni að ég á svona vini og ættingja sem ég finn fyrir þessu hjá, sannann vinskap og það er ómetanlegt.

Hef mikið verið að hugsa um undanfarið, að lifa við, er eigi það sama og að sætta sig við, sko ég hef lifað í þeirri meinloku að allir væru frískir fram í rauðan dauðann, eða þannig, en nei búin að komast að því að svo er ekki, en það er eins með ellisjúkdóma og ofbeldið  sem ég kom inn á í færslunni á undan, maður þarf að viðurkenna veikleika sinn og að það sé eitthvað að, ef sá sem á í hlut gerir það ekki  þá endar allt í upplausn.

Veit um fullt af eldra fólki þar sem annar aðilinn hefur mátt þola ýmislegt vegna ellisjúkdóma makans, fólk er að þráast við, leitar ekki eftir hjálp, sem það getur fengið, umhverfið hefur áhrif, börnin, oft á tíðum, skilja ekki hvað er að gerast og vinirnir ekki heldur oft heyrist sagt, hann/hún hefur nú verið þér svo góð/góður, eða þú getur nú ekki sett hann/hana á elliheimili, svona dynja setningar á eldri mönnum/konum, samviskubitið vaknar og allt endar í volæði.

Ég þakka guði mínum fyrir á meðan ég fæ ekki svona sjúkdóma, en maður veit aldrei hver er næstur. Ég bið góðan guð á hverjum degi að taka frá mér pirringinn á því sem ég er ekki að breyta þó ég hafi val, en það er bara svo erfitt eins og hjá öllum hinum.

Kærleik og gleði
Milla

Andlegt ofbeldi, erfitt að sanna

Frakkar ætla að setja lög sem banna andlegt ofbeldi í hjónabandi, það er sko af hinu góð, en það verður erfitt að sanna það, nema að makinn hafi vit til að taka upp ofbeldið.

Mín skoðun er sú að að ef eigi gengur að tala við þann sem beitir ofbeldinu, fara fram á að sá aðili leiti sér hjálpar, ef sá er eigi tilbúin að gera slíkt þá að mínu mati er eina lausnin að skilja, en það getur nú tekið tíma sinn fyrir fólk að skilja það, eða það vil reyna til hlítar, en það endar ætíð á skilnaði.

Ofbeldi af hvaða toga sem er hættir aldrei ef ekkert er að gert.

Rétt er hjá lögfræðingnum Laurent Hincker, sem styður frumvarpið, að andlegt ofbeldi sé eigi eini glæpurinn sem erfitt sé að sanna, en ef það séu til lög um þessi mál þá er auðveldara fyrir fólk að ná fram sýnum rétti.

Ég hef upplifað ofbeldi bæði hjá mér og öðrum og það er ekki fallegt og svo merkilegt að ef fólk rís upp og gerir eitthvað í málinu þannig að ofbeldis-fólkið sér að það kemst ekki lengra þá snýr það við blaðinu og á svo hræðilega bágt því makinn hafi verið svo vondur, þetta eru náttúrlega fársjúkar manneskjur.

Þeir sem eru á móti frumvarpinu í Frakklandi telja að yfirvöld eigi ekki að skipta sér af heimiliserjum og telja að erfitt sé að skilgreina ofbeldi, það tel ég ekki vera og hver á að grípa inn í ef ekki yfirvöld.

Stuðlum öll að ofbeldislausu Íslandi
bæði á börnum, mönnum og konum.

Kærleik og gleði á línuna
Milla

Ætla að banna andlegt ofbeldi gegn maka

Að stökkva af stað gæti reynst misráðið

Sporðdreki:
Hugsanir eru til alls fyrstar og því verðum
við að gæta vel að þeim.
Að stökkva af stað gæti reynst misráðið.

Já rétt er það að hugsanir eru til als fyrstar, en ekki hef ég nú hugsað mér að stökkva með þær hvorki eitt eða neitt, það er svo merkilegt, ef að er gáð, hvað lífið gengur í bylgjum eða karma tengt á einhvern hátt, þetta vita allir sem vilja sjá það sem er að gerast í kringum sig, þá meina ég ekki hörmungarnar í landinu, sem eru að sjálfsögðu og vægast sagt ömurlegar, sorglegar og óásættanlegar ætla samt að minna fólk á að við Íslendingar höfum haft það verra á allan hátt, en hófum okkur upp úr þeim vanda.

Það sem ég er að tala um núna eru mínar eigin hugsanir, um hvert líf mitt stefnir á þessu ári, mikið verður um að vera nú það var giftingin á nýársdag, sem var alveg yndisleg síðan fæ ég litla prinsessu í endann janúar það er gjöf frá Fúsa mínum og Sollu, eitthvað verður nú stússast í kringum hana og hennar skírn.

Tvíburarnir mínir útskrifast  22-05 í vor og þann dag eiga þær afmæli og verða 19 ára, þær munu svo fara í Háskóla Íslands næsta haust svo breytingarnar verða miklar hjá ömmu hvernig sem allt verður. Nú litla ljósið mitt byrjar í skóla í haust, ótrúlegt en satt, tíminn er svo fljótur að líða, en einu hef ég komist að þessi ár síðan ég hætti að vinna að ef maður er aldrei að flýta sér heldur nýtur hverra stundar þá verður tíminn óendanlegur, yndislegur og maður nýtur alls þess sem er að gerast í kringum mann, maturinn þarf ekki að vera tilbúin á réttum tíma, ef einhver kallar og segir amma viltu spila eða viltu koma og sjá hvað ég var að gera þá lækkar maður bara undir pottunum og fer að sinna þeim, ég elska svona stundir.

Nú er ég komin út fyrir rammann sem er af hinu góða því rammar eru það versta sem ég veit, sko nú til dag, var ekki svoleiðis, ekki þegar tuskan var á lofti og ekki mátti skeika um millimetri í handklæðabunkanum, sem betur fer er sá tími löngu liðin.

Hugsanir og að stökkva með þær í framkvæmd  er ekki á borðinu hjá mér núna, heldur fæ ég sérfræðihjálp við að ákveða hvernig og hvað ber að gera í því sem er að berjast í mínum huga akkúrat núna, það liggur ekkert á, góðir hlutir gerast hægt og einnig stórir hlutir, en kannski verður allt óbreytt þetta árið, fer eftir ýmsu.

Ég er samt afar glöð með allt mitt líf, en það gerðist er ég uppgötvaði að ég yrði bara að vinna út frá sjálfri mér, því ég lifi ekki lífinu fyrir aðra, aðrir verða að bera ábyrgð á sínu lífi og ef þeir ekki gera það, eru þeir ekki í mínu lífi, kannski hart að segja svona, en bara sannleikur sem allir ættu að þora að skilja og viðurkenna.

Gleði ég sendi ykkur öllum, því skoðið vel
að þetta snýst allt um gleðina.
Milla

Brúðkaupið!!!

Það bar óvænt að þetta yndislega brúðkaup, amma vissi nú samt að eitthvað stæði til, en ekki hvenær, fyrr heldur en að rétt fyrir jól er buðu þau í fiskisúpu á nýársdag, nú ég beið tilbúin er þau hringdu um hálf fimm leitið og hún þessi elska bað mömmu sína að gera sér greiða, eins og ævilega sagði ég já elskan hvað er það, hún svaraði hvort ég gæti komið niður í kirkju um kl. 18  og verið vottur fyrir sig, já elskan verð komin, nú eins og áður hefur komið fram þá vorum við tengdamæðurnar vottar fyrir elskurnar okkar.

Athöfnin var yndisleg, við vorum öll svo fín og glöð. Viktoría mín kom tárunum fram hjá ömmu er hún spilaði brúðarmarsinn á þverflautuna sína, hún er svo flink þessi elska.

Fórum svo heim til þeirra á eftir og fiskisúpan var draumur, hef ekki smakkar aðra eins súpu, eftirrétturinn æðislegur enda bökuð af Ingimar og skreytt af Millu.

Takk elskurnar mínar fyrir að vera það sem þið eruð, bara yndisleg og takk fyrir að færa mér ljósin mín, þær sofa hér hjá okkur, komu með búslóðina heim með okkur eftir veisluna,Dóra var að skríða í hina tölvuna mér við hlið og ég er að hugsa um að fara í sjæningu.

Lífið er svo yndislegt

Viktoría Ósk mín spilaði brúðarmarsinn á þverflautuna sína
og kom tárunum fram hjá ömmu.



Brúðarvöndurinn og sá litli fyrir þær ljósin mín.

Komin heim, en allar myndir þarna á milli urðu frekar slæmar
svo ég fæ bara hjá myndasmiðnum síðar og set inn betri myndir.



Við Óda amma og ég, Milla amma voru svaramenn, stoltar af því.



Ingimar bakaði brúðartertuna, en Milla skreytti, hún var borin fram
með berjum af öllum tegundum, cool wipp sem er amerískur
jurtarjómi og rjóma, einnig konfekti og kaffi.

Maturinn var fiskisúpa full af  humri, fiski og öllu mögulegu grænmeti
með henni var borið fram snittubrauð, súpan var himnesk enda fengið
verðlaun.



Brúðhjónin að skera tertuna.



Ljósin mín að horfa á mömmu og pabba kyssast.



Svo eru systur að kyssast, Aþena Marey stendur upp á stól
svo þetta komi betur út, en allar mundirnar sem eru með svörtum
bakgrunni á eftir að potosoppera



Bræðrabörnin Hjalti Karl og Aþena Marey, þau eru ekta vinir
og eru ákveðin í að gifta sig er fullorðin verða, yndisleg.



Ljósin mín alltaf jafn yndislegar.

Kærleikskveðjur til ykkar allra
Milla

Hugleiðing um árið sem er að líða.

Árið er liðið og hefur þetta verið gott ár, það er að segja fyrir mig. Mikið hef ég lært og þroskast af því sem ég hef upplifað og það er svo gott að hafa vitund um það sem er að gerast.

Veikindi settu mig smá út úr samgangi í byrjun árs, en það er nú ekkert til að tala um, ég á nefnilega marga vini og ættingja sem eru að berjast, við krabbamein, hjartveiki og margt annað svo við sem erum bara með smáfeila höfum ekki leifi til að kvarta.

Sorgina getum við upplifað á svo margan hátt, þegar vinir mínir hafa misst sína þá rifjaðist upp fyrir mér mín sorg yfir þeim sem ég hafði misst, það  var bara gott því ég vann mig þá betur út úr því. Það er sárt að missa og sárt að vinna sig út úr missinum, það getur tekið mörg ár, en ég veit að það er hægt að komast niður á það plan sem ásættanlegt er fyrir hvern og einn.

Sorg hef ég upplifað við að uppgötva að ég hef eitt tímanum í eitthvað sem ekki endist eða gengur ekki upp, finna vini sem reyndust svo ekki vera vinir en er búin að læra að maður ræður víst ekki öllu sínu karma og í dag er ég fljót að henda út öllu sem er óæskilegt.

Reiðin hefur ekki þjakað mig um ævina, það er afar erfitt að reita mig til reiði, en ef það gerist þá þurrka ég bara út viðkomandi persónu, fyrirtæki eða hvað sem er, en hún hefur komið ansi oft upp á árinu og undanförnum 2 árum, yfirleitt hefur það komið upp er ég er að moka út úr sálartetrinu, það hefur verið á stundum svolítið sárt, en bráðnauðsynlegt.

Ég hef aldrei átt marga vini, en fullt af kunningjum, svo er enn í dag. Fjölskylda mín eru mínir bestu vinir þar inni í eru bræður mínir elskulegu og þeirra fólk. Þegar pabbi minn lifði þá var hann besti vinur minn ég gat talað við hann um allt,og geri reyndar enn, einhvernvegin hefur það orðið þannig að Ingó bróðir hefur tekið við því hlutverki, það líður varla sá dagur að við tölum ekki saman. Hér á blogginu hef ég eignast vini fyrir lífstíð suma þekkti ég áður, aðra hef ég eignast á þessum árum síðan ég byrjaði að blogga. Ég þakka guði á hverju kvöldi fyrir fjölskyldu mína og vini.

Gleðin á stóran þátt í lífi mínu, ég er að eðlisfari léttlynd kona og vil endilega að allir séu góðir, en eigi er það svo og er það bara allt í lagi því ég stjórna ekki í lífi annarra. Á morgnanna vakna ég og teigi mig og toga Neró minn líka, svo framalega sem ég get, síðan bið ég góðan guð að gefa mér góðan dag, undantekningarlaust þá á ég góða daga, ekki er ég að segja að þeir séu allir fullkomnir, það væri nú skrítið ef svo væri, en ef maður hefur gleðina að leiðarljósi þá gengur allt miklu betur.

Það er eitt sem ég hef komist að, eiginlega bara undanfarið ár að ég þarf ætíð að huga bara að mér, hvað mér finnst og langar til að gera, hvernig ég vil lifa lífinu fyrir mig því ég lifi ekki lífi annarra.
Þeir sem ég elska og elska mig kom inn í mitt líf og ég elska þau öll kröfulaust, þau eru mér allt, ég er ekki uppalandi lengur, þó maður vilji stundum stjórna þá fer þeim skiptum fækkandi, sem betur fer.

Nú með sambúðarfólk hef ég það að segja fyrir mína parta: ,,Ég er öðru megin við borðið með mínar skoðanir, hann er hinum megin með sínar skoðanir, ef hægt er að mætast á miðjunni þá er það gott annars verður fólk að fara í sundur.

Það eru ekki margir sem skilja þessa útfærslu á sambandi, en þetta er bara sannleikur, hver og einn verður að fá frelsi til sinna skoðana og hugsanna, engin einn getur ráðið.

Jólin eru búin að vera mér og vonandi öllum í kringum mig yndisleg, og ég veit með sjálfri mér að áramótin verða góð þó mér hugnist eigi allar sprengingarnar og lætin um áramótin þá verður allavega nýársdagur rólegur og yndislegur, við verðum í mat hjá Millu minni, Ingimar og ljósunum mínum, Dóra mín og englarnir mínir verða einnig þar í mat.

Eftir áramót fer allt í fastar skorður, það verður nóg að gera hjá mér að taka upp þráðinn í lífstílnum, og ég hlakka til þess.

Gleðilegt nýtt ár til ykkar allra, vona
svo sannarlega að allir geti unað vel
við sitt.
Kærleikskveðja
Milla

Gleðilegt ár.

Stundum er maður bara aðeins of lengi
að fatta aðra

 Þessi orð sagði frænka mín áðan, pabbi hennar, bróðir minn, svaraði að maður þyrfti fyrst og fremst að þekkja sjálfan sig og þar er ég honum sammála, en það tekur misjafnlega langan tíma að fatta sjálfan sig, stundum tekst það aldrei, en manni verður á, allt sitt líf, svo ekki þarf hún að hafa áhyggjur, hún er svo ung.

Ég var eins og hún er yngri ég var, trúgjörn, saklaus og stundum voða sein að fatta, ég taldi að allir væru svo góðir, en þetta lærist með tímanum og þó manni verði á þá er það bara allt í lagi. Það er ekki svo ýkja langt síðan að ég gleypti við fagurgala sem ég komst svo að, að eigi var neitt mér í hag heldur bara þeim sem lagði hann fram og átti hann svo sannarlega að vera innan einhvers ramma og það þoli ég ekki, það á ekki að setja fólki skorður. Segi nú ekki meir um það.

Ekki ætlast ég til að einhver skilji mig enda eru þetta mínar hugleiðingar, en ég veit að margir skilja þetta með rammann.Stundum er fólk svo stjórnsamt að maður hrekkur í kút og skilur ekki af hverju þetta og hitt er sagt eða gert, stundum kemur það öðrum en manni sjálfum í uppnám.

Óska vinum, vandamönnum og öllum landsmönnum gleðilegs árs og friðar, legg til að fólk gefi sér tíma til að syngja saman nú árið er liðið í aldanna skaut og finna friðinn sem skapast við þá athöfn.

Ljós og gleði sendi ég öllum mínum.

Milla

Flottir dagar, alla daga

Dag eftir dag er maður í letistuði, en samt gengur allt eins og vera ber, í morgun vaknaði ég frekar seint, ekki líkt mér fór í morgunmat, tölvuna, sjæningu og þá var komið hádegi, en var ekki að skilja eitt nefnilega það að ég var svo þreytt svo ég skreið bara upp í rúm og svaf til 15.30 fékk mér að drekka og svo tókum við spil við mæðgur, þýðir ekkert fyrir mig að spila við hana hún vinnur alltaf, þessi stelpurófa mín.

Nú síðan fór hún að steikja fisk og borðuðum við með bestu list allt upp í skít, um sjö-leitið hringdi síminn það voru þá Milla og Ingimar með ljósin að spyrja hvort það væru til afgangar, auðvitað voru til afgangar og það nóg af þeim, hangikjöt, lambakjöt, kartöflur, rúgbrauð, flatbrauð, síld og margt annað, en þau voru að koma af barnaballi sem var haldið á Tjörnesinu. við fengum okkur kaffi á eftir með konfekti og smákökum.

Nú systur voru svo þreyttar að þær elskurnar skriðu upp í rúmið mitt og spjölluðu þar í lengri tíma, á meðan horfðum við hin á Kastljós og englarnir og ljósin voru í tölvu og flakkara.

Nú sitjum við mæðgur saman í tölvunum, ég að blogga og skoða myndir með Dóru af Neró hennar Aldísar frænku, þær eru á facebook, hann er algjört æði.

En er að hugsa um að fara bara í háttinn, örugglega er ég að vinna og jafna missvefninn yfir jóladaganna.



Mynd sem Guðrún Emilía teiknaði



Sigrún Lea teiknaði þessa



Guðrún Emilía teiknaði þessa



Sigrún Lea teiknaði þessa.
Þær eru snillingar í teiknun bara eins og í öllu þessir
englar mínir.
Verð að monta mig smá.

Kærleik á línuna
Milla

Annar í jólum

Sko ég svaf til 10 í morgun, reyndar fór ég fram í morgunmat klukkan 7, en síðan beint upp í aftur, vorum að dúllast þar til við Dóra settum lærin í ofninn klukkan 12 á 50%, nú við borðuðum síðan klukkan 5 og var maturinn æðislegur, læri, smjörsteiktar kartöflur og einnig kartöflusalat, soðið grænmeti, maísbaunir, gr, baunir, rauðkál og hin fræga portvíns koníaks-sósa með villisveppum.
Gamaldags eftirréttur, ís af öllum sortum, íssósur, ávextir í dós, Cool Wipp og þeyttur rjómi svo þið sjáið að það var eitthvað fyrir alla.

Nú þau eru farin heim með litlu ljósin mín, Dóra farin til vinkonu sinnar og ætla þær svo á ball ásamt fullt af fólki, en við erum bara heima og englarnir okkar líka.



Tölvurnar hafa ekki kólnað um jólin.



Verið í letistuði um hádegisbil, bara eins og það á að vera.



systur búnar að taka völdin í eldhúsinu, einhver draugur að troða
sér inn á myndina





Þetta eru englarnir mínir og ljósin mín, Neró fékk að vera mem.

Bara yndislegur dagur.

Kærleik til ykkar
Milla

Jóladagur

Bara að setja inn nokkrar myndir, hjá okkur var yndislegt, maturinn
æði svo voru teknar upp gjafir og farið til Millu og Ingimars á eftir
ekki var nú minni gleði á þeim bæ, það er nefnilega svoleiðis með
þessar stelpur mínar allar að ætíð fá þær það sem þær hafa óskað sér
svo þakklátar fyrir allt.

 

 

 Tekin í rafmagnsleysinu

Hann fékk náttúrlega soðnar kjúklingalundir skreyttar með papriku



Dóra búin að opna konfektið sem hún var búin að ákveða að fá sér
á aðfangadagskvöld, við duttum í það, æði.



englarnir mínir ljóma, þær fengu módelsmíðuð hálsmen sem eru
Sakura blómið, sést nú ekki vel, en þær elska þessi blóm.
Myndin á milli þeirra er af ljósunum mínum og er hún meistaraverk
Millu minnar, enda er hún snillingur í þessu.

Neró gaf ömmu sinni poolara-trefil í jólagjöf, hann er svo góður
þessi elska, veit alveg hvað amma vill

Dóra að sýna armbandið eitt af því sem þær gáfu mömmu sinni í
jólagjöf.

Amma með englunum sínum.



Ein af okkur gamla settinu, við erum sæl með okkur.

Megið þið eiga góðan jóladag, hjá okkur er náttfatadagur, með
tilheyrandi leti og áti.

Kærleik á línuna
Milla

Gleðileg jól

Sendi öllum mínum vinum ljós og gleði á jólum.

Gleðileg jól krúsirnar mínar allar, megi þið eiga góð jól, og
þakka ég öllum þeim sem sýnt hafa mér virðingu og kærleik
á liðnu ári.
Og endilega munið eftir þeim sem minna mega sín og eiga um
sárt að binda

Milla

Fyrir margt löngu,

fæddist hún Milla mín á sjúkrahúsinu í Keflavík, kom heim með hana á aðfangadags-morgun, langþráð var hún þessi stelpa og voru systur hennar afar ánægðar að sjá hana.

Þarna er hún þessi elska með ljósunum sínum.

Daginn sem ég kom heim með hana var snarvitlaust veður eins og
núna bara miklu meiri snjór og ætluðum við aldrei að komast í
Sandgerði, en það tókst og héldum við yndisleg jól með þessari
prinsessu.
Til hamingju með daginn þinn elsku besta mín og takk fyrir að vera
það sem þú ert, sem sagt stórkostleg dóttir.

Mamma elskar þig.

Frábær fjáröflun, en

 

Vestfirskir fótboltamenn á Adamsklæðum

Fótboltalið BÍ/Bolungarvíkur hefur gripið til þess ráðs í fjáröflunarskyni að láta nokkra liðsmenn sitja nakta fyrir á ljósmyndum. Myndirnar verða síðan gefnar út sem dagatal ársins 2010.

Orðið að láta nokkra liðsmenn sitja fyrir nakta, sko
maður lætur ekki fólk gera hvorki eitt eða neitt, maður
biður um, láta er frekar skipandi orð.

„Þegar við gerðum okkur ljóst að liðsmennirnir væru ekki bara góðir í fótbolta heldur líka fjallmyndarlegir, þá datt okkur í hug að fara þessa leið," segir Hákon Hermannson, gjaldkeri félagsins

Bráðfyndið orðalag:,, Þegar við gerðum okkur ljóst að
liðsmennirnir væru ekki bara góðir í fótbolta heldur
líka fjallmyndarlegir, þá datt þeim þessi leið í hug.
Ja hérna voru þið að uppgötva hjólið eða hvað
auðvitað eru þessir strákar allir upp til hópa súper
sexí, engin spurning.

Allir fótboltamenn eru sexí og bara flottir strákar.
annars var þetta bara smá um mína skoðun á
orðalagi fréttarinnar.

Knús í daginn
Milla

Sjá nánar frétt á Bæjarins besta.

Vestfirskir fótboltamenn á Adamsklæðum