Er konan var ekki góð húsmóðir, nema.

Sporðdreki: Þú ert augljóslega hæfileikaríkur og ert fagurkeri
sem kannt að njóta þess besta sem lífið hefur upp á að bjóða.
Draumar þínir geta ræst.

Ég viðurkenni það alveg að ég er hæfileikaríkur fagurkeri og kann svo annarlega að njóta þess besta, og draumar mínir hafa ræst, þarf nú eigi að segja frá því, allir sem mig þekkja vita það, ef svo verður ekki framvegis þá bara sætti ég mig við það, ég er afar aflögunargóð.

Ætlaði að tala um er konan var ekki góð húsmóðir, NEMA að hún gerði allt sem þurfti að gera að mati eldri kvenna, og var manni kennt óspart hvernig ætti að gera þetta og hitt.

Ein minning hér á blað. Er ég hóf minn búskap var það á óskalista að ég bakaði fyrir jólin brúna lagköku, 4 laga með hvítu kremi, smjörkremi, ekki beint minn smekkur, en lét til leiðast því allar konur gerðu slíkt, fékk uppskrift og þú átt að gera svona og svona. Hófst nú aðgerðin, tókst afar vel að baka botnana og á meðan þeir voru allir að bakast, (ekki var nú blástursofnunum fyrir að fara þá) bjó ég til smjörkremið, skellti því á botnana eftir því sem þeir komu út úr ofninum skar síðan kökuna í hæfilega bita og skildi eftir undir stiki til kólnunar, auðvitað var ekkert krem á milli það var allt bráðnar inn í kökuna, það láðist að segja mér að maður ætti að kæla botnanna áður en kremið færi á, þetta kom aldrei fyrir aftur, enda eins gott, hefði ekki fengið gæðastimpilinn.

Önnur minning, þá var ég orðin sjóuð. Var einmitt að baka til jólanna, smákökur,byrjaði á að hnoða í þær tegundir sem hnoðaðar voru og þurftu að bíða, setti deigið á diska og út í glugga, Hrært var síðan í þær tegundir sem hræring átti við, nú bakað var langt fram á kvöld með hléum til að sinna stelpunum, átti bara tvær þá, horfði yfir baukana sem ég setti á frystikistuna sem undir glugganum var, taldi og var ég komin með 10 tegundir, það dugði til að ég yrði ekki sett niður í stigaskalanum sem húsmóðir.

Var svo þreytt er ég lagðist á koddann, en sæl að vera búin með smákökurnar. Vaknaði daginn eftir og ætlaði að byrja á að taka eldhúsið í gegn, skúra og sjæna fyrir tertubakstur, fletti frá gardínunni til að opna gluggann, fékk nett sjokk, voru ekki fjórir diskar með degi bak við gardínurnar sitt hvoru megin í glugganum, þarna var ég ekki orðin 30 ára svo ekki var það að ég væri farin að kalka.
Auðvitað bakaði ég þessi deig, og var þá komin með 14 tegundir. Vitið hvað ein kona sagði er hún kom í kaffi um jólin: ,,það er aldeilis,  hefur bara ætlað að skáka okkur, nú auðvitað, komin tími til sagði é, eftir öll þessi ár í skugga ykkar flottu konur."

Svona var þetta nú er ég byrjaði að búa.

Kærleik í daginn
Milla

Fórum fram í Lauga í dag.

Vorum nú bara í leti hér gamla settið, Dóra hringdi eftir hádegið og spurði hvort ég mundu treysta mér til þeirra í heimsókn og borða með þeim um kvöldið, nú endilega mátti reyna það, við fórum um 3 leitið og ég komst með hvíldum upp stigann, hún býr á annarri hæð, er upp kom hlammaði ég mér niður í stofusófann og Dóra setti Tínu Turner á, þann nýjasta og maður sat bara dáleiddur, þvílíkur söngur, hljómlistamenn, dansarar og bakraddir, tær snilld. englarnir mínir buðu okkur svo upp á kynningu um Japan sem er verkefni sem þær eiga að skila á morgun og að sjálfsögðu að útskíra,
meiri háttar flott hjá þeim.

Nú við borðuðum svo kvöldmat um 6 leitið, þá
tók ég þessa mynd



Gísli að hella í glösin, við fengum buff og spælegg, grjón og
chillý sósu og grænmeti.

Skemmtileg mynd af Kinnafjöllunum, sem Gísli tók af pallinum hjá
okkur í dag, flott að sjá snjóinn svona í beinni línu.

Nú við drifum okkur svo heim, ekki var nú betra að fara niður orðin
eins þreytt og ég var, en hef bara gott af þessu, og þetta var
yndislegur dagur.

Kærleik til ykkar allra sem lesa hér
Milla

Það var eiginlega í gærdag.

Ekki í morgun yfir morgunmatnum, sem ég fór að hugsa um heiftina. Hún kom/kemur til mín við atburði, framkomu, talsmáta og svo dúkkar hún upp svona eins og hvirfilvindur, og ég með, oftast náði ég að stoppa vindinn og bæla niður heiftina, en það er ekki það sem ég átti að gera, auðvitað átti ég að afgreiða málið, en eigi var það gerlegt á þeim tíma, að mínu mati (Hræðsla).

Í dag kemur heiftin upp hjá mér við allskonar fréttir, framkomu, og bara margt sem ég er ekki að höndla, undantekningalaust verð ég að kryfja málið, ekki er það nú auðvelt er engin skilur eða vill skilja hvað er í gangi, ég til dæmis þoli ekki smá lygar, sögur sem eru aðeins kryddaðar eftir höfði þess sem segir frá, er fólk þykist ekki vita hvað það gerði/sagði, er dónalegt en gerir sér enga grein fyrir því, að þeirra sögn, svona fólk er veikt, og eigi er ég að setja út á það, fólk þarf bara að skilja að það er að eyðileggja hamingju sína, og þarf hjálp.

Veit ég vel að vindurinn í heiftinni  er heitari í dag, því að ég leysti ekki málin hér áður fyrr,  en hún kemur samt út af einhverju, og ég læt ekki bjóða mér þannig framkomu, svo ég segi eins og elsku besta Jóhanna bloggvinkona mín, stundum reynist það nauðsyn að vísa nemendum út, vegna framkomu. Oftast er nóg að gera það smá tíma, en stundum endar það í lífstíðar útvísun.

Ég tel að  fullorðið fólk eigi að vera það þroskar að ein viðvörun sé nægjanleg, en ef ekki þá nenni ég ekki að eyða mínum dýrmæta tíma í uppeldi, því sumir breytast ekki neitt, ALDREI!

Svo er það spurningin: ,,Hvað er heift".
Kannski frekja að vilja láta koma vel fram við sig.
Kannski sérgæska, allt er ekki eins og ég vil.
Kannski að því að ég fæ ekki að stjórna öllu ein.

Ekki að því að öðrum finnst í lagi að traðka á mér
Ekki að því að það er óþarfi að koma fram af kurteisi
Ekki af því að sérgæskan er ekki mín megin.
Ekki að því að aðrir vilja stjórna.

Ég gæti endalaust talið upp, en vita ekki allir allt um þetta?
Ekkert er svart og hvítt, það er á tæru.

Jæja búin að henda ýmsu í ruslið síðan í gær, en alt gerist
einnig í núinu, svo mikið er eftir, mun ég taka á því eftir
hendinni.

Sendi öllum ljós og gleði í daginn.
Milla

Að njóta lífsins með ró í hjarta

Ég er ein af þeim sem alt mitt líf hef verið að flýta mér, en ef ég vildi njóta einhvers, þá gerði ég það var bara búin að hagræða og forgangsraða. Til dæmis á aðfangadag vildi ég alltaf vera búin að öllu fyrir hádegi til að geta notið þess að horfa á jólaefni í sjónvarpinu með börnunum. Núorðið spilum við mæðgur og englarnir horfa á eitthvað eða lesa, þær eru nú komnar á 19 ár.

Datt í hug í morgun, þetta með biðtímann, ég fer til dæmis yfir á gulu ljósi í staðin fyrir að stoppa og hlusta á tónlistina, spjalla við þá sem eru með mér í bílnum, eða bara horfa í kringum mig brosa til næsta manns Æ,Æ komið grænt og bruna ég þá af stað með allt í botni, (þoli ekki ef sá sem er við hliðina á mér er á undan) Annars segja þau mér að ég sé óþolandi við stírið því ég haldi að bílstjórarnir allt í kring heyri til mín, mér finnst þeir allavega lélegir bílstjórar og séu upp til hópa 90 ára, þvílíkann tel ég sauðsháttinn vera. Já ég veit að ég á bágt, en hugga mig við að ég er ekki ein um þetta.

Ætlaði nú að tala um þann tíma sem ég hef látið fara til spillis í lífinu, með því að vera að bíða, og svo sem eftir hverju, jú hvernig allt mundi akta og verða, hef kannski haldið að ég gæti breytt einhverju, mesti misskylningur, ég get bara breytt sjálfum mér eins og ég hef svo oft sagt.

Litla ljósið var hjá ömmu og afa í gær, mamma hennar var að vinna seinnipart, þau borðuðu síðan hjá mér, kjúlla, kartöflur í ofni, grjón, salat og sterka sæta cillýsósu afar gott. Hún ákvað síðan að sofa, mamma hennar sagði að það væri ekki hægt því amma væri svolítið lasin, nei mamma, sagði hún, amma sagði að það væri í lagi ef þú gæfir leifi svo skreyð hún upp í fangið á mér auðvitað má hún bara gista er hún vill hún er orðin svo stór, eftir smá stund kom frá henni, eruð þið stóra ekki að fara að koma ykkur heim, hafið það þær voru bara fyrir henni. Hún fór síðan  sjálf í sturtu, blés á sér hárið, burstaði tennurnar og þegar hún var búin að því setti hún spólu í tækið og beið eftir ömmu því ég mátti ekki missa af byrjuninni, þetta var sko jólaspóla.en hún elskar jólin, er eiginlega að tala um þau allt árið.

Við kúrðum í gestarúminu með alla tiltæka kodda og sitt hvora sængina, allt í einu segir hún, held að ég setji á pásu svo förum við bara að sofa amma mín, og þar með vissi ég ekki meir, vaknaði um miðnættið skreið inn í mitt rúm, en undir morgun trítluðu litlar fætur, fyrst klappaði hún Neró sem sefur til fóta holaði sér svo niður á milli og steinsofnaði með litlu hendurnar á hálsakoti ömmu, ég sofnaði ekki strax aftur, bara naut þess að hugsa um hvað ég átti gott.

Það er einmitt það sem ég er að læra, ekki að ég eigi gott, það veit ég heldur að njóta tímans sem ég hef bæði er ég er ein, til að hvílast og hlaða batteríin og svo með þeim öllum sem ég elska svo mikið. í Janúar fæ ég litla dömu í heimin frá Sollu minni og Fúsa og þá verð ég að vera hress til að fara suður og hitta prinsana mína og ljósálfana mína í Njarðvíkunum.

Í dag eru systur að fara á Eyrina og englarnir fara með að sjálfsögðu, svo ljósið verður hér áfram, en pabbi hennar er heima svo hann kemur örugglega í hádegissnarl.
Nú er litla ljósið komin fram búin að knúsast í fangi ömmu og farin inn í gestarúm að horfa á barnaefnið með Neró sér við hlið.

Kæru vinir eins og þið sjáið þá er ég farin að nota þessa síðu meira eins og dagbók, mér finnst gott að skrifa um það sem ég er að hugsa, og ef þið hafið ekki uppgötvað það, þá gerir það kærleikann sterkari. Prófið.

Sendi ykkur öllum ljós og gleði.
Milla

Ekki öll vitleysan eins.

Þegar ég var búin í þjálfun í morgun var mér sagt að nú þyrfti ég að fara að borga 420 krónur fyrir hvern tíma, en ekki 20 fyrstu tímanna á ári og síðan frítt eftir það, nú ég varð nú svolítið hissa á þeim rökum sem heilbrigðis-ráðuneytið bar á borð sem ástæðu fyrir þessari hækkun, jú það var vegna þess að ég var með skerta tekjutryggingu, hlaut þá að hafa svo góðar tekjur annars staðar frá að ég gæti borgað þetta sjálf, eigi mundi ég telja það eftir mér ef ég hefði svona miklar tekjur, en þegar við erum búin að borga allt sem þarf þá eru um 65.000 eftir til að lifa af, sko fyrir okkur bæði, kaupa lyf, mat og annað nauðsynlegt því ekki getur maður keypt neitt nema það nauðsynlegasta fyrir þennan pening. Hastarlegt, fyrir rúmu ári hafði maður það bara ágæt, en fljótt er það að breytast. Mun bara minka þjálfun úr 8 skiptum í mánuði niður í 2 skipti hef bara ekki efni á meiru.

Þetta finnst þeim borga sig, efast stórlega um það, því nú fá þeir bara fólkið inn á sjúkrahúsin og mun það þurfa að liggja það meira og minna. Ég hef tvisvar lent á sjúkrahúsi út af bakinu síðan 1997, og það ekki mikið og er það að þakka góðri sjúkraþjálfun.

Legg til að þessi ríkisstjórn verði jörðuð sem allra allra fyrst.

Og það vitum við öll að margur hefur það miklu ver heldur en við, fólk með börn, fólk sem á ekki neitt, veit ég um fullt af fólki sem þannig er ástatt fyrir, það er ekkert verið að hjálpa þessu fólki og veit ég dæmi þess að fólk fær bara taugaáfall, verður þunglynt og ekki er það ódýrasti sjúkdómurinn.

Jæja svo ætla ég að segja ykkur að allt kom vel út úr blóðprufunni, nema þvagið. er með þvagfærasýkingu og komin á lyf við því. Sviminn stafar af ofþornun vegna þessa og lyfinu sem ég var látin á fyrir mánuði síðan, þetta tvennt saman gerði sig ekki.
Nú vona ég bara að heilsan fari að koma.

Kærleik í helgina ykkar
Milla

Reiðina á brott.

Oft á morgnanna er ég sit yfir morgunmatnum og les gott efni í bók, þá reikar hugurinn, í morgun bar á góma í bókinni, reiðin, hvenær hún byrjar, hversu djúp hún er, hvaða áhrif hún hefur, sér í lagi ef maður hefur ekki tækifæri á að henda henni út.

Kemur stundum fyrir að ég fyllist reiði og sársauka, spyr mig, af hverju? Í morgun reikaði hugurinn og mér datt í hug atvik sem gerðist er ég var 17 ára þá var ég á lýðháskóla í Svíþjóð, veiktist og sofnaði inni hjá vinkonu minni og svaf þar alla nóttina. Daginn eftir var ég kölluð á teppið til formanns nemandaráðs, sem tjáði mér, sárlasinni, að það ætti að reka mig úr skólanum, ég hefði haldið partí í herberginu mínu kvöldinu áður, Ég leit á manninn með algjörum aula svip og var nú ekki að skilja það, reiddist, hvæsti, og klóraði þar til ég var búin að koma mannfjandanum í skilning um að ég væri veik og hefði bara sofnað í öðru herbergi, málið var skoðað betur, og ég ekki rekin og enginn því þeir gátu ekki sannað hver hefði verið að verk. Löngu er ég búin að henda þessari reiði í ruslið, enda fannst mér þetta nú bara fyndið.

Svo er það reiðin út í þann sem gerði mér lífið leitt, þannig að maður tiplaði á tánum og lét stjórnast af aðstæðum, ég hélt að ég hefði svo mikið að passa sem voru börnin mín, en þar feilaði ég mig, auðvitað vissu þau hvað var að gerast, ég bara vissi ekki að þau vissu, og hefði átt að hafa meiri kjark, en hræðslan var skynseminni yfirsterkari

Reiðin vegna andlegs og líkamlegs ofbeldis er slæm og gerði ég mér fljótlega grein fyrir því að hana þurfti ég að hreinsa út, byrjaði að vinna í því, taldi mig nokkuð á veg komna með það, en komst að því í morgun að betur má ef duga skal, en eftir þá uppgötvun sem ég fékk við lestur þessa góða kafla í bókinni, létti mér stórum, komst að því að þó svo að reiðin muni dúkka upp endalaust þá er auðvelt að losna við hana er ég er orðin meðvituð, en ekki meðvirk.

Bróðir minn sem býr í Japan sendi mér skilaboð á facebook í gær þar sem hann er að senda mér diska með efni sem ég mun segja ykkur frá síðar, en hann ritaði:

"Hae Milla min, eg er buinn ad kaupa thetta og er ad send ther thad sem fyrst. Nadi i baedi Qi Gong og Tai Chi DVD, bara skella theim i og byrja, en byrjadu haegt Milla min, ekkert ad flyta ser. Elska thig og bid fyrir thinum bata og heilsu, thu hefur svo margar godar asteadur til ad lifa langt og gott lif, BARNABORN og komandi barna-barnaborn og thannig! Og svo godur kall (loksins) sem elskar thig og ser vel um thig. Heyrumst.. "

Er þetta ekki fallegt, þetta er litli bróðir minn, reyndar fæddur 1958, en hann er yngstur og var ég sú fyrsta sem fékk hann í hendurnar er búið var að gera honum til góða, mamma átti hann heima eins og okkur öll.

Þarna kemur hann með, að ég eigi góðan karl sem elskar mig og sér vel um mig, það er svo rétt og ég elska hann líka, hann er búin að hjálpa mér afar, og ég honum, en það má aldrei gleyma því í góðum samböndum (Ekkert samband er fullkomið) að maður er ekki undirlægja, stendur ekki í þakkarskuld, gerir bara hlutina án orða og kröfulaust, það er kærleikurinn.

Já það er margt sem leitar á hugann og mér þykir afar gott að skrifa um það, ég segi: ,,reiðina verða allir að losa sig við, hún er bráðdrepandi og gildir í allri okkar hegðun, fyrirgefum sjálfum okkur fyrir að leifa veiku fólki að fara illa með okkur og biðjum góðan guð að sýna þessu fólki umburðalyndi eins og hann sýnir okkur."

Kærleik sendi ég ykkur inn í góða helgi
Milla

 

Kannski ég geti hlegið í ár

Það hefur nefnilega verið þannig undanfarin ár að ég hef ekki haft húmor fyrir skaupinu. Oftast hefur mér fundist að menn séu ekki að gefa allt sitt, sleppa fram af sér beislinu, frekar að margir hefti sig í sérgæskunni, mín skoðun.

Eina ástæðan fyrir áhorfi mínu á skaupið er að það er venja að setjast niður með börnum og barnabörnum, borðið hlaðið kræsingum svo engin þurfi nú að standa upp til að ná sér í gúmmiladet, horfa og reyna að kreista fram bros, kannski get ég hlegið í ár, það er jú kreppa, og eru kröfurnar ekki minni er svo er.

Vona að engin móðgist

Algjört leyndó

Get nú ekki orða bundist,

Nýtt upphaf af hverju, ekki er búið að laga stöðu heimila í landinu, það er nefnilega ekki nóg að lengja og færa til, fólk verður í endalausum skuldum, á meðan á fólk ekkert nýtt upphaf.

Veit vel að það þarf að laga og byggja  sjúkrahús, en var þetta rétti tíminn, þarf ekki að jafna fjármagninu út um allt land, svo allir hafi vinnu. maður er nú svo oft búin að heyra að það sé verið að vinna og það vel og á fullu í öllum málum, en því miður verð ég ekki vör við það.

Eina sem ég verð vör við er hnúturinn í maganum er ESB og AGS ber á góma, siðlausari skrípaleik hef ég ekki heyrt um áður, en þetta eiga allt að vera svo góðir menn í ESB og AGS að þeir veita okkur mun betri skilmála en öðrum, Fjandans kjaftæði er þetta eiginlega.

Nýtt upphaf markað

Að mínu mati glæpur,

Er engin væntumþiggja til þessara barna frá foreldrum, það getur ekki verið. foreldrarnir eru í sinni egóisku græðgi að nota nöfn barnanna sinna til að búa til peninga, og tekin voru lán til að fjármagna stofnfjárkaupin, hef ekki heyrt neitt svona siðlaust sem þetta.

Átti þetta að vera til að góður stofn væri til fyrir börnin er þau eldri yrðu, tel eigi vera svo. þegar ég var skýrð fékk ég mína fyrstu bankabók í Landsbanka Íslands, það átti að vera stofn fyrir mig, en ekki varð nú mikið úr þeim peningum, en það er nú allt önnur Ella.

Spyr sjálfan mig, hvernig uppeldi þessi og mörg önnur börn fá, hér á landi, þau eru alin upp í því að allt sé þeim falt og þau megi og geti allt, þeim er ekki kennt siðferði á neinn handa máta, og þetta er miður.

Hvernig verður sú kynslóð sem er að vaxa úr grasi? Gæti lýst því á marga vegu, en læt öðrum það eftir, að lesa í það.

Arður barnanna fór upp í lán

Jammý jammý.

„Guðmóðirin" með karlabúrið dæmd í fangelsi

Kínverskur dómstóll hefur dæmt „guðmóður" skipulagðra glæpasamtaka  í átján ára fangelsi, eftir umfangsmikil réttarhöld sem hafa vakið mikla athygli í Kína. Ekki síst hafa vakið athygli sögur af kynlífi og spillingu guðmóðurinnar.

 Talandi um karlanna þeir komast nú ekki með tærnar þar sem konurnar hafa hælana, þetta hefur maður nú alltaf vitað, en er ekki skemmtilegt að lesa svona um það svart á hvítu, sko ég meina það, hún var með allan pakkann, ólöglegt spilavíti, fíkniefnaviðskipti og svo ég tali nú ekki um kynlífið sem auðvitað fylgir þessu öllu, ekkert fútt í þessu án þess, ef maður fær nú ekki titring á suma staði.
Æ,Æ,Æ.

 Xie, sem keyrði um á Mercedes Benz bifreið, var eigandi margra glæsihúsa og var með ,,karlabúr" með sextán ungum mönnum sem áttu að veita henni kynferðislega greiða.

Karla búr, mamma mía, klók hefur hún verið, segir sig sjálft, að betra er að hafa þá við hendina og getað pikkað út þá sem manni langar í þann daginn, þá þarf ekki að fara á veiðar eins og tíðkast hjá vesturlandaþjóðunum, nú þetta gerðu þeir sem áttu og eiga kvennabúrin, og létu vana ræfilskarlanna sem höfðu eftir lit með konunum í búrunum.

Xie er mágkona fyrrverandi dómstjóra í Chongqing, Wen Qiang, sem einnig er flæktur í spillinguna. Hann var lögregluforingi í sextán ár áður en hann varð yfirmaður dómsvaldsins í borginni. Hann er hæst setti embættismaðurinn sem er flæktur í málið, en í málinu öllu er búið að handtaka 1.500 manns. Wen er ásakaður um að hafa verndað mikinn spillingarvef sem inniheldur kaupsýslumenn, embættismenn og mafíósa.

það eru krossatengsl þarna eins og hér, ekki að spyrja að því, en hvað skildi hún gera í fangelsinu þessi vitra kona, jú hún mun útbúa sér net af þjónum sem verða eins og duft fyrir fótum hennar, og gera allt sem hún fer fram á, þær kunna þetta sko.

Ættum við kannski að fara út og læra, nei ég segi svona,
maður gæti nú grætt einhverja peninga,cool tilhugsun.

„Guðmóðirin“ með karlabúrið dæmd í fangelsi

Loksins! Loksins! Loksins!.

Já loksins kom að því að ég komst á aldurinn svo nú er ég komin á ellilífeyrir, fæ hann um næstu mánaðarmót. Málið er að síðan ég varð 60 ára hef ég notið þess í botn að vera orðin gömul, mér hefur nefnilega fyrirgefist svo margt, vegna aldurs, eins og gleymsku, daðri, ræðusnilli (að mínu mati) það hefur nú samt brunnið við að sagt hefur verið: "MAMMA!!!!!" eða hitt þó heldur, nýt þess í botn

Þetta með gleymskuna, eru smámunir því ég man sko betur en ungviðið í kringum mig, satt og rétt.
Skondið fannst mér hér á dögunum og hló dátt, er inn um póstlúguna datt  póstur frá þessari frábæru Tryggingarstofnun, í honum voru bæklingar til þess ætlaðir að kynna mér rétt minn og skemmtilegheit, og eigi má gleyma bótaupphæðinni, hún er svo til fyrirmyndar að maður getur farið að leifa sér allt.

Nú það komu einnig bæklingar frá bæjarfélaginu með öllu því sem þeir bjóða upp á, og það er ekkert smá, var svo glöð, bara að ganga í eldri borgara félagið fyrir 2000 á ári og þá fær maður afslátt í svo mörgum búðum, í leikhús, ferðalög, en einn hængur er á að er ég hef augum litið auglýsingar um svona helgarferðir fyrir okkur þá hefur mér fundist það svo dýrt að ég hef ekki efni á þeirri skemmtun, auðvitað er þetta ekki dýrt, það er bara ég sem hef ekki efni á þeim

Komst að því að þó ég sé orðin 67 ára, þarf ég að borga útvarpsgjaldið og skatt í öldrunarsjóð, það er ekki fyrr en ég verð 70 ára að ég slepp við þær greiðslur, hef ekki heyrt það heimskulegra þeir hafa sko lag á að blokka mann þó á bætur séum komin. og nú er ég farin að hlakka til að verða 70 ára 

Ég hef nú aldrei kviðið ellinni eins og sumir kalla aldurinn hef aldrei haft aldurskomplexa og finnst ég ekkert gömul, á meðan ég get leikið sér við barnabörnin sem eru á öllum aldri, er ég ekki gömul, en um leið og þau fara að fara í taugarnar á mér þá er ég sko orðin gömul og eins gott að koma sér á elliheimilið, en eins og ég hef sagt áður þá ætla ég að að reykja, drekka, djamma og daðra þar, held að það sé staðurinn og rétti tíminn, ég get nú haldið mér edrú á sunnudögum ef einhver mundi nenna að heimsækja mig, það er ekki skylda.

Jæja elskurnar er hætt þessum ræðuhöldum þó ég elski að láta mína fögru rödd heyrast, þá eru nú takmörk.

Er að fara á eftir í rannsókn upp á spítala Gísli minn í sína B12 sprautu og svo bara höfum við það huggó í dag, en ég ætla að halda upp á afmælið seinna.

Ein bloggvinkona mín talar um að hún hafi orðið glöð að fá hól um daginn, málið er krakkar að hól er það sem á að koma inn í okkar líf á hverjum degi, það er hægt að hæla á svo margan hátt og hólin eru yndisleg, eins er kærleikurinn, ljósið og gleðin, munið þetta allt og þá líður ykkur betur.



Í  tilefni dagsins set ég eina mynd af okkur gamla settinu, hún
er tekin 1996 í nóv.

Tekin á jólunum í fyrra.



Svona lít ég út í dag



Þó ég sé nú afar ánægð með mig eins og ég er þá
mundi ég verða afar glöð ef ég færi niður í þessa þyngd.

Milla

 

Þar kom að því

Sporðdreki: Það er svo sem í lagi að treysta á sína nánustu tilfinningalega. Stundum er erfiðara að þiggja en gefa, en rétt er að leyfa öðrum að sýna örlæti.


Þar kom að því, dagurinn fer ekki alltaf eins og maður ætlar, í morgun vaknaði ég með yndislega svimann sem er búin að angra mig í nokkrar vikur, en hann hefur alltaf gengið yfir er hjartalyfin byrjuðu að virka á morgnanna, en í morgun fór það bara ekki svo, ætlaði að lognast út af trekk í trekk og sjáið þið ekki í anda elsku Gísla minn reyna að halda uppi þessum 113 kílóum sem ég er, hefði nú ekki boðið í það, enda bara á gólfinu lent, og það hefði verið í lagi, þeir hefðu bara hirt mig þar upp elsku strákarnir á sjúkrabílnum.

Ekki hafði ég matarlist, flökurt og afar ósátt við ástandið, og viti menn Milla litla varð að brjóta odd af oflæti sínu og hringja í dokksa, sem reyndist vera ungur og myndarlegur, eigi var það nú verra. sem sagt ég sá það er hann kom því ég ætlaði að komast uppeftir sjálf, en það gekk ekki eftir, sjúkrabíllinn á staðnum var á leið til Akureyrar með sjúkling, svo hann kom bara ungi dokksinn, hann taldi þetta ekki vera út frá hjartanu þar sem ég var bara rétt eins og ungabarn í þeim mælingum, en þetta gæti verið út frá sveltum skjaldkirtli, líkt mér að svelta hann, alveg óþarfi að gefa honum nægilega mikið af Levaxíni, jæja svo út frá mörgu öðru, en ég hallast að kirtlinum eða blóðþrýstingslyfinu, og ég veit þetta að sjálfsögðu

En hann vildi nú að strákarnir á sjúkrabílnum kæmu við og tækju línurit til að taka af allan vafa.
Sko það er ekki amalegt að fá heim að rúmi svona flotta stráka trekk í trekk, heyr heyr fyrir okkar yndislega fólki í heilbryggðis geiranum, það er sama hvort maður þarf  að leita til þeirra hér á Húsavík eða á Akureyri, er fólkið í þessum geira yndislegt.

Nú ég fór svo bara að sofa, vaknaði um 14.30 fékk mér hálfa kringlu og Pepsí Max sofnaði aftur og svaf til 16.30 þá var ég komin með list, og fékk mér brauð staulaðist með hjálp inn í tölvu, en þar er svona stóll sem ekki er möguleiki að detta úr. Milla mín hringdi og var að vitja um mig, voða sár að því að ég gaf ekki  skírslu um ástandið hún frétti út í bæ að sjúkrabíllinn hefði verið fyrir utan, nú ég lofaði að láta hana vita með þriggja daga fyrirvara, sko næst
Svo sagði hún að ég yrði að láta Dóru vita, humm, já gerði það.

Annars elskurnar mínar er ég að fara í alsherjar rannsók á mánudaginn, það var reyndar ákveðið í síðustu viku, þá kemur vonandi í ljós hvað er í gangi, kannski er ég bara svona óþekk.

Nú er Gísli minn búin að sjóða kartöflur og hita Ítalskar kjötbollur sem ég á í kistunni svo ég verð víst að vera dugleg að borða það.

Bara að koma því að, ég á afar erfitt með að þyggja,
gengur betur að gefa, en ég veit að mitt fólk meinar
allt það besta og ég elska þau fyrir það

Kærleik til ykkar allra

Milla

Það má kalla það dugnað.

Að við gamla settið séum á fullu, svona bara eins og við getum, að þrífa fyrir jólin, búið að þvo allar gardínur, glugga, pússa og sjæna, eigum reyndar eftir stofu og eldhúsglugga að innan, en allt búið að utan, og bíllinn var meira að segja tekin í leiðinni, maður veit aldrei hvenær kemur frost og við ekki með bílskúr.

Þá er næst á dagskrá að þvo allt jólatau, svo sem dúka, handklæði og annað smádót, svo strýkur maður allt heila dótið, svo tilbúið sé er maður fer að punta, en það verður fljótlega, ætla að eiga löng jól í ár, en í alvöru þá geri ég ekki mikið meira en þetta fyrir jólin nema, Gísli minn á eftir að taka rúm og gólf oft áður en jólin birtast.

Nú í morgun fórum við á Eyrina, ég átti að fara í verkjasprautur með bakið til að athuga hvort sterasprautur mundu virka á mig, kann nú ekki einu sinni að útskíra þetta, áður en ég fór uppeftir skelltum við okkur í morgunmat á Bakaríið við brúnna, það klikkar ekki kaffið þar.

Sprauturnar gengu vel það sem bjargaði því sem bjargað varð, athugið af geðheilsu minni, mun vera lækninum að þakka því hann er bara frábær hann Bjarki bæklunarlæknir, spjallar við mann allan tímann. Hann sagði mér að fara í kaupfélagið (Glerártorg) til að vita hvort ég gæti það með góðu móti eftir sprauturnar, jú það gekk sæmilega. Þurfti svo að komast í hjartahlýju hringdi því í Ernu vinkonu mína á Eyrinni, hún var heima og við í kaffi þangað, Bjössi var heima, fengum ekta kaffisopa og spjall og það sem mig vantaði hjartagæðin.

Á morgun ætlar Gísli minn að fara yfir gólfin og þá er hægt að dunda sér í einhverju dúlleríi um helgina, ef maður vil ekki bara slappa af.

Kærleik á línuna
Milla

Lífsstíllinn minn.

Já þá eru það smá skriftir, hér fyrir um mánuði síðan sagði ég frá því að ég væri 119 kíló. Ég sagði ykkur jafnframt í ágúst í fyrra að ég væri að byrja í lífsstílsbreytingu, það gekk bara vel og missti ég að mig minnir 13 kíló, síðan eftir jól datt ég í það, þá var ég á hækjunni með brjósklos og vorkenndi mér svo mikið að mér fannst nú í lagi að raða í sig. Nú ekki leið á löngu þar til ég þyngdist aftur og gerði ég nú ekki mikið með það, mundi nú bara redda því síðar.
veturinn leið, vorið og sumarið kom, tilhlökkun var komin í mína að fara í sumarfrí, en ekki tók ég mig á.

Fór svo í sumarfrí suður og borðaði eins og svín, það var grillað, brasað og borðaðir góðir eftirréttir, er þetta ekki allt svona þegar maður er í heimsóknum, jú einmitt, en það er engin afsökun fyrir því að drepa sig af ofáti.

Kynntist alveg yndislegu fólki í sumar og konan benti mér á félagsskap, sem ég kíkti á annað slagið á netinu. Byrjaði svo á fullu í þessu fyrir mánuði síðan, og er komin niður í 113 kíló sem sagt 6 farin í ruslið. Það er samt ekki mesta gleðiefnið, heldur það að hafa getað staðið við samkomulagið sem ég gerði við sjálfan mig.

Verandi búin að berjast í megrunarkúrum í 40 ár eyðileggja heilsuna á ofáti þá er þetta alveg yndisleg uppgötvun: ,,Að hafa vald yfir sjálfum sér". En ég get þetta ekki ein, það er nefnilega misskilningurinn sem hefur leitt mig í gegnum öll ár að ég taldi mig sko geta þetta ein og óstudd.
merkilegur er maður, kannski var búin að ná af sér tíu kílóum, kom einhver og sagði rosalega lítur þú vel út og þá fannst mér nú í lagi að fá mér að borða, nei vitið að það var aldrei í lagi, því ég er búin að vera ofæta svo lengi sem ég man, ekki að ég hafi verið feit er ung var, en þá var maður alltaf á hreyfingu og gat borðað að vild, en svo fór að halla undan fæti.

Í dag get ég þetta með hjálp Guðs, eins og ég sé hann, ég tala bara við hann eins og vin og bið hann að leiða mig í gegnum einn dag í einu.

Mér líður alveg yndislega vel, er sátt við sjálfan mig og aðra og ég mun getað hreinsað upp úr ruslatunnunni svo mér líki.

Má til að setja inn nokkrar myndir.



Viktoría Ósk að lesa í kvæðabók.




Frænkur í tölvuverinu



Guðrún Emilía, Neró, Mikú og Sigrún Lea. Þetta eru dýrin þeirra



Þau eru svo yndisleg



Dóra mín með Aþenu Marey, þær eru sko góðar frænkur



Svo verður Gísli minn að birtast öðru hvoru,
hann sem er alltaf kletturinn.

Aþena Marey vildi endilega troða húfunni sinni á Neró

Ég er ríkasta kona í heiminum

Kærleik til ykkar sem lesa.
Milla

Það er nú ekki langt til jóla,

Svo mér fannst vera komin tími á að taka buffið mitt og fægja silfrið, Dóra kom með þá snjöllu hugmynd að setja svartan ruslapoka á borðstofuborðið silfrið þar á svo sátum við sitt hvoru megin og pússuðum og pússuðum, það var orðið svo lítið svart, en núna skín á það á buffinu mínu.
En ég á eftir borðbúnað, geri það seinna.

Ég tók allt af buffinu þvoði og pússaði alla hluti sem eru á þessari mublu sem ég elska, og vitið, er allt var komin á sinn stað þá fannst mér bara nokkur jólalykt, en jólin hjá mér byrja ekki í Ikea,heldur á silvó lyktinni.
Nú það var ýmislegt tekið í gegn í leiðinni og á morgun verða gluggarnir teknir, kominn tími á þá eftir sumarið.

Ingimar minn fór ekki á sjó þeir voru orðnir báðir veikir bræður, ekki er hægt að  róa til fiskar með bullandi hita, hann var því heima með litla ljósið sem ekki var orðin nægilega frísk til að fara á leikskólann, Viktoría Ósk svaf hjá okkur aftur síðustu nótt, englarnir mínir báðar hálf slappar, svo þetta er búin að vera hálfgerður rúmdagur, Hafdís Dröfn, vinkona Viktoríu er lasin en hún fékk að koma yfir bara á náttfötunum svo það er búið að vera fjör í bæ í dag, þó veikar séu.

Í kvöld borðuðum við afganga af Kínverska pottréttinum síðan í gær, enda var hann æðislegur. Þær eru að fara heim á morgun og þá verður tómlegt hjá ömmu og afa, það vill til að ekki er langt á milli okkar.

Hætt í bili sendi ykkur kærleik elskurnar mínar
Milla

Maður veit aldrei?

Við Dóra mín fórum í búðir um hádegisbilið, seldum nokkra pakka af kertum fyrir útskriftarferð englana minna í vor, þá hringdi Milla og við til hennar, Aþena Marey var orðin fárveik, ekki samt svo að er við komum þá vildi hún fara með okkur, en hún átti hvort sem er að vera í pössun, hún var klædd og dúðuð út í bíl, er heim kom þá fórum við að fá okkur að borða, en Aþena Marey vildi horfa á mynd, sem hún fékk, en þegar við litum á hana nokkru seinna var hún steinsofnuð þessi litli ljósálfur, Dóra ákvað þá bara að leggja sig með henni, Gísli fór að horfa á sjónvarpið, englarnir mínir í tölvuna og ég, já hvað haldið þið, jú skreið upp í mitt yndislega rúm, var ekki beint sybbin, lá og hlustaði á hljóðin í húsinu, malið í þeim, ómurinn frá sjónvarpinu og kyrrðin fyrir utan Gluggann, sofnaði á endanum og vaknaði er þau komu um þrjú leitið Milla mín og Ingimar, þau voru að koma með farangurinn þeirra, því Viktoría Ósk er einnig hér.

Látið nú ekki lýða yfir ykkur, þær frænkur sváfu til fimm, þá vakti ég þær. Dóra fór að undirbúa Pitzzugerð sem við svo borðuðum um sjö leitið, þær voru æði að vanda.
Stelpurnar allar fengu sér ís á eftir, og núna er litla ljósið komin upp í ömmu rúm svo það er komin tími á að amma kúri hjá henni, maður er nú ekki stór með 39 stiga hita.

Kærleik til ykkar allra
Milla

Þessa daganna gerist margt.

Stundum er svo margt að gerast og allt svo skemmtilegt, í gærmorgun fór ég þjálfun og er ég kom heim fengum við okkur kaffisopa, hringdi í Atla þann mæta mann, hjá Össur, spurði hann hvort hann sæi mig fyrir sér sem balletansmær: ,,Já einmitt, það geri ég", jæja heillakarlinn en spelkan er of þröng því ég er svolítið bólgin á ökklanum, var nú ekkert að segja honum að ég sé nú bólgin, "all over" sagði bara, ég sendi þér hana tilbaka og hann sagðist ætla að reyna að finna aðra annars mundum við hittast í byrjun nón.

Við fórum að spjalla, ég sagði honum að ég ætti að knúsa hann frá Ásthildi Cesil frænku hans á Ísafirði nú út frá því spunnust umræður miklar og fór hann meðal annars að segja mér hvernig Össur hefði byrjað og hann tekið þátt í startinu, þeir hefðu verið skátar saman Össur og hann, nú þið hafið bara allir verið skátar þarna að vestan, pabbi var nefnilega einnig skáti, hann hafði þá þekkt hann, og ekki nóg með það hann hafði verið foringi bræðra minna í skátunum og þekkti þá vel, sko ef þetta eru ekki yndislegir dagar, hitta á svona góða og skemmtilega menn eins og Atla og Bjarka bæklunar, vetrarfrí hjá börnunum allt iðandi af fjöri, þá er maður hreinlega vanþakklátur, sem ég er ekki. það er svo gott að komast að því að einhver er ekki færibandapersóna.
Ég elska svona daga.

Eftir þetta samtal fórum við Gísli minn í búðir, heim með mig og innkaupin og hann fram í Lauga að ná í Dóru, Hún átti svo pantaðan tíma hjá lækni eftir það var farið í búðir.
veit þið getið ekki ímyndað ykkur hvað við gerðum er heim kom, jú við lögðum okkur, æðislegt.

Vaknaði um fjögur og jafnaði mig smá síðan var farið að elda og var það gamaldags smásteik í ofni með  öllu tilheyrandi, allir yfir sig hrifnir, voru búnir að gleyma hvað þetta er gott, lambakjötið er best. Nú meira að segja ég fór ekki að sofa fyrr en um miðnættið, horfðum á fjölskyldumynd og allir vildu aðeins komast í tölvu og þar sem við vorum 6 þá þurfti að skiptast á, en ég segi fyrir mitt leiti að tölvan er aukaatriði þegar fólkið mitt er hjá mér.

Í dag fáum við Ljósin mín til okkar og verða þær hér í nótt, þær pöntuðu Pitzzu í matinn og hún verður heimatilbúin að vanda, Dóra og stelpurnar mega eiga eldhúsið í kvöld.

Kærleik á línuna
Milla

Er í sjokki

Gleymdi að segja frá því í gær að Bjarki bæklunarlæknir spurði hvort ég hefði prófað spelkur, ég horfði bara á hann og hann sagði ja sumum hefur líkað þær og öðrum ekki, ég sagðist aldrei hafa prófað þvílík ósmekklegheit, já en ef þú vilt ekki, ég sagði það ekki mér finnst þetta bara forljótt.
Þær eru nú orðnar svo smekklegar í dag, "jæja þá prófa ég þær" Glætan.

Hringdi síminn hér áðan, var það ekki hann Atli frá Össur, hann sagðist vera að koma á Eyrina á morgunn, hvort ég gæti komið og hitt hann, en nei ég er að fá gesti hvort ég mætti þiggja að hitta hann næst er hann kæmi norður, jú jú það var ekkert mál, enda ræð ég, ekki allt búið en, hann byrjaði að spjalla við mig um hvernig ég væri og svoleiðis og sagði jafnframt að ég gæti bara verið með spelkurnar utan yfir legging buxurnar það væri bara töff, ertu ekki að grínast í mér spurði ég, nei nei sagði hann. Hann ætlar að senda mér spelkur til að prufa og ég á að segja til um hvort þær séu að gera eitthvað fyrir mig, auðvitað munu þær ekki gera það ef ég þekki snobbið í mér rétt, en svo er ég náttúrlega ekkert smart á hækjunni heldur.

Hann bað mig að fara í spegil þar sem ég gæti séð göngulagið mitt núna og svo með spelkunni.
Held ég sleppi að vita af þeirri hörmung sem það mun sýna mér.

Sko að hitta tvo svona frábæra stráka á tveim dögum er tær snilld, Bjarki svona mannlegur og skemmtilegur í gær og svo Atli í dag, enda er hann að vestan og við örugglega skyld þau gerast enn undrin og stórmerkin.

Ég lofa að láta taka mynd er ég fæ þessar nýtísku spelkur
mun setja þær inn og þá vil ég fá vorkunn og aftur vorkunn
Því auðvitað er mér vorkunn að þakka bara ekki fyrir að ég
þarf ekki að fara í hjólastólinn, allavega ekki strax.

Kærleik á línuna
Milla

Frábær dagur að kveldi kominn

Fórum í bítið í morgun á Eyrina, tókum með okkur Aþenu Marey sóttum Dóru fram í Lauga, brunuðum svo af stað, byrjuðum í bókabúðinni síðan í blómabúðina að kaupa krydd sem þar er til og heitir Nomu, besta krydd ever. Glerártorgið var næst á dagskrá, en svo var komið hádegi og fórum við þá á Greifan í súpu, salat og brauð þetta er besti salatbar sem ég hef smakkað, hittum Ernu, Siggu og Unni Maríu og það var glatt á hjalla að vanda.

Nú það var komin tími á bæklunarlæknin, ekki sagði hann mikið sem ég ekki vissi, það sem er aðallega að hrjá mig núna er pirringur í taugaendum, eða eitthvað sem veldur frekar leiðinlegri rótarbólgu-verkjum, ef þið hafið fengið svoleiðis nokkuð, ef ekki þá er þetta afar hvumleitt.

Hann ráðleggur, verkjasprautur inn að mænu, ef þær virka þá að sprauta á sömu staði bólgu og verkjastillandi sterasprautum, og þetta er ekki gott, en ég ætla nú samt að þyggja þessar verkjasprautur bara til að vita hvort þær virki, sé svo til með framhaldið þegar þessi hörmung er afstaðin.

Varð nú bara að segja að það var afar gott að tala við Bjarka og svo hefur hann húmor og það hefur sko mikið að segja, en hann sagði mér bara sannleikann var ekkert að fela neitt og mér líkar það vel.

Fórum svo aftur á Glerártorg þar voru þær Dóra og Aþena Marey á meðan við vorum upp á spítala.
Fórum í rúmfó, Haldið ekki að það sé allt að fyllast af jóladóti, mér fannst það ekkert jólalegt.
Fengum okkur svo kaffi áður en við fórum heim, fyrst með Dóru knúsuðum aðeins englana mína á Laugum, en þær eru að koma á morgun og verða í 6 daga, það er yndislegt, ég yngist um mörg ár við samveruna með þessum stelpum mínum. Skiluðum svo þreyttri lítilli snót heim til mömmu og pabba.

Verð bara að viðurkenna það að ég kvíði strax vel fyrir sprautunum, en ég verð að vera dugleg annað er bara skömm, ég er nú einu sinni fullorðin.

Kærleik til ykkar allra sem lesa
Milla

Uppreisn?

Sporðdreki: Það er eitthvað innra með þér sem vill gera uppreisn. Ef þú getur ekki galdrað þá upp úr skónum með gáfum þínum, skaltu reyna að ganga fram af þeim.

Uppreisn, já auðvitað vil ég gera uppreisn, en ef það hefði eitthvað að segja að knýja fram mína löngun eða skoðun þá mundi ég reyna það, en vitið það er ekkert gaman að lifa með fólki sem væri þá komið alveg yfir á mína línu og segja bara, já og amen við öllu, mundi nú bara æla fyrir rest.

Að galdra og ganga fram af fólki er afar spennandi kostur að mínu mati, ég fæ mikið kikk út úr því, en ég verð helst að sjá viðbrögðin. Ef ég heggur aðeins of nærri einhverjum þá fæ ég sko viðbrögð.
Spennandi.

Jæja en í dag er komið að því að fara til bæklunarlæknisins á Akureyri, vona að ég hitti yndislega læknaritarann sem ég beit hausinn af um daginn, nei bara til að biðjast afsökunar, einu sinni enn.
Ég á að mæta hjá honum klukkan 14.00

Fyrst er á áætlun að fara smá í búðir, síðan ætlum við á Greifann í súpu, salat og brauð og hitta vonandi skemmtilega vini, en við reynum að hittast þau sem geta þegar sveitafólkið kemur í kaupstað, (sko við). Veit svo ekki hvað ég verð hress eftir lækninn. Dóra mín kemur með okkur.

Gef ykkur skýrslu í kvöld.
Njótið dagsins krúsidúllur
Milla