Það er svo gaman að vera saman.

Er það ekki annars?, bara að segja ykkur smá,
vaknaði kl 6 í morgun, fékk mér morgunmat sem er
nú hjá mér bara tekex/osti til hliðar, meðulin, og síðan
hvað haldið þið?,
Jú rétt svar hjá ykkur enda kom ekkert annað til greina
en fara í tölvuna, á meðan fjandans meðulin
(sem ég kaupi fyrir stórpening) eru að virka, ekki get ég
lifað án þeirra, segja þeir.
Allt gekk sinn vanagang, sturta, blástur, snyrting ekki fer
maður í  sjúkraþjálfun á þess maður gæti nú hitt einhverja
sæta stráka og gjóað augunum svo engillinn sæi ekki til.

þegar þjálfun lauk fór ég í blóðprufu sem er nú
ekki í frásögu færandi nema að því að ég var að gera þetta fyrir
Kára Stefáns og hjartalækninn minn hann Davíð Arnar,
sko hefði viljað hafa þá þarna bara flottir strákar þeir tveir,
en þeir hafa nú bara áhuga á blóði mínu til rannsóknar,
í sambandi við sjúkdóm minn, og ef ég get orðið að liði í þessum
rannsóknum þá er það hið besta mál, geri allt fyrir þessar elskur.

Komum heim fengum okkur kaffi og brauð, síðan í búðina að versla
skellti í fullann ofn af rúgbrauði, (fékk hjálp frá englinum)
var búin í gær að undirbúa appelsínu og engifer marmilaði og
sauð það í morgun, krukkurnar bíða eftir því að fá í sig
eitthvað gummilade, á morgun ætla ég að búa til samskonar
bara með chilli.
fengum okkur áðan salatdisk með hreindýrabollum út í, æði.

Og núna var afi að fara til að sækja ljósið á leikskólann,
Milla mín verður eitthvað upptekin frameftir degi.
Eins og ég segi það er svo gaman að vera saman,
hefði sungið þetta fyrir ykkur, en hætti við er ég mundi eftir
fréttinni af Borgarstjóranum sem ætlaði að syngja var það ekki í
einhverju partíi, Æ, las þetta einhversstaðar.
Hafið það gott elskurnar mínar. Milla.

Bendi ykkur á að lesa þetta.

Þeir sem vilja vita sannleikann um lítilmótlega
hegðun fólks gagnvart börnum í áratugi, farið
endilega inn á síðuna hans Sveins Inga Lýðssonar.
og lesið um drengin sem barnaverndarnefnd þeirra
tíma eyðilagði, að mínu mati.
Slóðin er http://sveinni.blog.is

Þau hefðu getað bjargað þessu lífi.

Fyrirgefðu Sveinn Ingi ég tók mér bessaleyfi og gaf
linkin inn á síðuna þína.

Ég tel að sem flestir eigi að lesa um svona mál
sérlega þeir sem eru ennþá með fordóma.

                 Góðar stundir.

Ekkert nýtt að heyra um þetta, EN!

Nýtt er það ekki að heyra um þetta, en hver jók umferð
bílana á vegum landsins?, það voru flutningafélögin.
Eins og til dæmis Eimskip og Samskip, þeir eiga þetta allt.
Allavega núorðið að undanskildum nokkrum bílum.

Hvað er fólk að loka líka eyrunum fyrir því að vegir landsins
eru ekki byggðir upp fyrir þessa umferð og var það vitað mál
og talað um áður en þessi mikla umferð hófst.

Umferð þessi er nauðsynleg, hvernig á annars landsbyggðin
að fá til sín vörur.
Ég tel að ráðamenn ættu að skammast til að leysa úr þessum
vandamálum, bæði með vegina og að bílstjórum sé gert
kleift að aka um landið án þess að fara á hausinn,
allavega þeir fáu sem eiga bílana sína sjálfir.

Eimskip og Samskip hækka bara flutningskostnaðinn sem
skiljanlegt er ekki geta þeir rekið fyrirtæki með undirballans.
                                     Góðar stundir.

Flutningabíll slítur vegum á við 9 þúsund fólksbíla

Fyrir svefninn.

Held áfram með samantekt þeirra systra á Laugum.
Þessar stelpur eru nefnilega tvennir tvíburar, gaman að því.

                                Galdra Loftur.

það ættu flest allir að kannast við Galdra-loft enda er hann víðfrægur
í þjóðsögum og bókmenntum. Hann var sá sem reyndi að særa
Gottskálk hins grimma upp úr kirkjugólfinu til að eignast Rauðskinnu
hans. Loftur Þorsteinsson hét drengur sem átti eftir að verða frægur
um gervalt Ísland fyrir galdrakunnáttu sína.
Ungur að árum dvaldist hann hjá galdramanninum Þormóði
í Gvendseyjum á Breiðafirði.
Árið 1720 þá hóf hann nám í Lærðaskólanum að Hólum þar sem hann
og nokkrir aðrir nemendur stunduðu kukl í laumi.

Hann fór eitt sinn heim um jólin til fjölskyldu sinnar og hitti þá mann
sem hét Þorleifur Skaftason og átti hann galdrabókina Gráskinnu.
Fór Loftur ekki frá honum fyrr en hann hafði lært allt sem stóð í
Gráskinnu. leitaði hann til allra þá fjölkunnugu manna sem hann fann
og lærði af þeim þar til hann var orðin lærðastur þeirra allra.

Er hann snéri aftur til Hóla þá var hann orðin all forn í skapi og ill
svo flest allir skólabræður hans voru hræddir við hann.
Tók hann sig á tal við dreng nokkurn sem hann vissi að væri
hugaður og tók hann með sér í kirkjuna um kvöldið og lét hann
standa uppi  í kirkjuturninum og vera tilbúin að hringja kirkjuklukkunum
þegar hann gæfi honum merki.
Særði Loftur hvern biskup og prest á fætur öðrum þangað til að
Gottskálk sjálfur kom upp úr kirkjugólfinu með rauða bók undir hendinni.
Særði hann nú sem mest hann mætti svo að Gottskálk mundi ekki
hverfa niður í gólfið aftur vegna þess að hann var sérstaklega
kraftmikill. Brátt rétti Gottskálk honum bókina þótt að það væri honum
þvert um geð og bjóst Loftur við að taka við henni.
Hann var ekki komin lengra en hann var búin að taka um eitt hornið
á bókinni þegar drengurinn hringir klukkunum og Gottskálk og hinir
prestarnir sökkva aftur niður í gólfið með bókina með sér.

Var sagt að eftir þetta hafi Loftur verið sturlaður og ekki mátti hann
vera einn í herbergi og varð hann alltaf að hafa ljós á sér í myrkri.
Ekki lifði hann lengi eftir þetta en á sunnudag á miðföstu þá rann
upp dauðadagur hans þá leitaði hann til prests sem hann hafði leitað
hælis hjá og bað hann að láta sig hafa guðlegt andlát.
Gerði prestur það sem hann bað um en þurfti að sinna andláti
annars manns fyrr um daginn svo að Loftur þurfti að bíða.

Er prestur var farinn þá steig Loftur upp úr rekkju sinni og gekk út.
fann hann þar bónda sem hafði verið að róa og biður hann um bátinn hans.
Rær nú Loftur út á miðin og er ekki komin langt fyrr en bóndi sér
risastóra hönd koma upp úr hafinu og hrifsa Loft niður í hafið.
Ekki hefur spurst til hans eftir það.

                                          Góða nótt.

Er eiginlega forviða.

Mun halda áfram með þetta sorglega mál,  sit
hér við tölvuna mína, og er alveg forviða,
segir að hann sé hlýr maður sem faðmi fólk að sér og smelli
á það kossi.
Er maðurinn að hæðast að greind okkar almennings eða hvað?,
menn faðma ekki að sér fólk og smellir á það kossi, sér í lagi
ekki við ungar stúlkur sem eru einar með honum í kirkjunni.
Svoleiðis menn eru í hættulegu siðlausum leik bara til að þjóna
sjálfum sér.

Menn faðma að sér fólk í sorg til að hugga það, en kyssir það ekki.

Sagt var við mig í gær, þetta er nú prestur,
og það ber að taka tillit til þess, ég sagði: ,, En ef þetta hefði verið
einhver plebbi sem engin kannaðist við, hvað hefðir þú sagt þá.?
                              Gott gengi inn í daginn ykkar.

Meint áreitni stóð í mörg ár

Fyrir svefninn.

              Gottskálk Nikulásson biskup

Einn mesti galdramaður sem uppi hefur verið,
skrifaði Rauðskinnu sem er ein þekktasta galdrabók sem
uppi hefur verið. Ríkti hann á Hólum frá árunum 1494-1520.
Gottskálk Nikulásson biskup var af virtri norskri aðalsætt
sem kom frá Björgvin í Noregi og hefði hann fengið biskupsstólinn
af frænda sínum og föðurbróðir Ólafi Rögnvaldssyni þegar hann lést
árið 1494. Foreldrar hans voru þau Nikulás Rögnvaldsson og
Herborg Bárðardóttir.
þrátt fyrir að hann hafði verið prestur var hann nokkuð lauslátur.
hans fyrsta barn hét kristin og var hún dóttir Valborgar Jónsdóttur.
Hans annað barn fæddist árið sem hann hóf störf sem biskup
á Hólum árið 1494 og var það sonur hans og Guðrúnar Eiríksdóttur
var það barn skýrt Oddur-- Oddur Gottskálksson var lögmaður mikill
og síðar biskup á Hólum.
Þótti hann Gottskálksson harður og röggsamur biskup og átti það til
að vera grimmur og fékk viðurnefnið hinn grimmi útaf því.
Þess vegna var hann öllum svo skæður í málum,
að hann gat glapið huga og minni og komið þeim til að gjöra það,
er hann gat gefið þeim sakir á.
Sankaði hann undir sig, og kirkjuna, allt að hundrað jörðum
á þeim árum sem hann sat biskupsstól á Hólum.
Sumar voru samt fengnar með svikum og göldrum.
Gottskálk biskup grimmi var hinn mesti galdramaður á seinni tíð
en hann tók aftur upp svartagaldur á Íslandi,
er ekki hafði tíðkast síðan í heiðni.
Einnig skráði hann galdrabók, er kallast Rauðskinna.
hann átti eiginlega allt sitt líf í deilum við mann nokkurn
Jón Sigmundsson að nafni sem var auðugur lögmaður.
Deilan var um það að Jón hafði án leyfis páfa eða kirkju gift sig
frænku sinni. Einnig var það vegna þess að hann átti margar
auðugar jarðir sem Gottskálk vildi ólmur ná undir kirkjuna.
Tókst honum það á endanum en sonur Jóns náði jörðunum
aftur í sínar hendur eftir að æviskeiði Gottskálks hafði lokið.
Lést Gottskálk hinn grimmi 8. desember árið 1520.
og lét eftir sig nær allar þær jarðir sem hann hafði sankað
undir sig á þeim árum sem hann hafði verið biskup og gaf
ættingjum sínum.
Rauðskinnu-- galdrabók sína gaf hann samt engum og tók
hana með sér í gröfina.
Kenndi hann samt engum kunnáttu sína á svartagöldrum.
Var hann grafinn undir kirkjugólfinu á Hólum eins og gert
var við alla biskupa á hans tíð.
Tók Jón Arason við honum Gottskálki árið 1520.
                 Tóku saman.

Sigrún Lea, Guðrún Emilía og Unnur Svana, Kristín Eva.
Nemendur á Laugum í Reykjadal.

                                 Góða nótt.

Knútur prins konungur Íslands.

Fyrir nokkrum dögum birti ,,Ekstrabladet" enn eina
,, fræðslugrein" sína um  Ísland og íslensk málefni.
Er það gert í tilefni þess, að konungur og drottning og
Knútur prins voru í þann veginn að koma heim úr
Íslandsferðinni. Blaðið segir:
,, Árið 1940 er sambandssáttmálinn milli Danmerkur og Íslands
útrunninn. Upp á síðkastið hefur verið á Íslandi  rekinn allmikill
fyrir því í kyrrþey, að Ísland slíti þá öllu sambandi við Danmörku,
og taki sér sinn eigin konung.
En til að sýna Danmörku, hinu gamla móðurlandi, vissa samúð,
er helzt hugsað um danskan prins.
Og sá prins er auðvitað Knútur, sonur núverandi konungs,
enda á hann annars ekki von á neinu hásæti.
þegar því Knútur prins ásamt frú sinni, hefur verið með
konungshjónunum á Íslandi í sumar,
er orsökin skiljanleg ósk hjá vissum flokki manna um að hin
ungu hjón skuli kynnt íbúum þess ríkis,
sem ef til vill kýs þau til konungs og drottningar yfir
Íslandi 1940."

Ja hérna hvað hefðum við svo sem við konung að gera
er við vorum að losa okkur undan oki annars lands.
Hugsið ykkur sýndarmennskuna, koma til Íslands með
þann sem þau ætluðu sem konung yfir landinu,
það átti svo sem að hafa ítök áfram.

Þetta er nú helst ritað til þín Hallgerður mín,
taldi þig hafa gaman af því að lesa þetta.

                          Knús á alla
                             Milla.

Er heimurinn að brjálast, eða hvað?.

Þessi frétt er viðurstyggileg, hvað er að gerast hjá
fólki sem hagar sér svona, hvar eru tilfinningarnar,
siðferðið, ástin og kærleikurinn,
það getur ekki verið að neitt af þessu sé til, jú kannski
hjá öllum nema þeim sem gerði þetta,
þá er um ofbeldi og kúgun að ræða á móðurina, eða hvað?.

Væri fróðlegt að vita hvort þeir sem framið hafa þessa
glæpi séu á líkum aldri eða hvort þeir hafi sama bakgrunn.
Hvað veldur svona svívirðilegu athæfi.

Barnslík fundust í frysti

Yndislegt að hún er fundin, litla krúsin.

Maður fær alltaf sting í hjartað er svona fréttir berast,
aldrei að vita hvað er að gerast, og þarna eru líka
margir hættulegir staðir.

Guð sé lof að ekki lítur út fyrir annað en að henni hafi
bara langað á flakk, eða heim til sín, þetta er nú
akkúrat aldurinn sem þau rása svolítið.

Og eins og ævilega létu þeir ekki standa á sér
strákarnir í björgunarsveitinni.

Sendi litlu krúsinni og fjölskyldu hennar bestu kveðjur.

Litla stúlkan fundin

Prestur grunaður um kynferðisbrot.

Tvær unglingsstúlkur hafa kært séra Gunnar Björnsson,
sóknarprest á Selfossi, fyrir kynferðisbrot.
Sömu heimildir herma að fleiri stúlkur íhugi að nú að kæra.

Talið er að meint brot Gunnars nái nokkur ár aftur í tímann.
málið kom upp í síðustu viku, þá barst lögreglunni á
Selfossi erindi frá barnaverndaryfirvöldum og kærurnar
tvær bárust næstu daga þar á eftir.
Lögreglan staðfestir að kærurnar hafi borist en vill lítið
tjá sig um málið að öðru leiti.

Farið hefur fram frumyfirheyrsla við Gunnar.

Gunnar óskaði eftir hálfs árs leyfi frá störfum í fyrradag.
Honum var veitt það og lét hann samstundis af störfum.

Saklaus uns sekt er sönnuð. Sagt og ritað.
Það er líka sagt og ritað, þar sem er reykur er eldur.

 

Fyrir svefninn.

Guðríður Húsfreyja sagði eitt sinn við Jóhann,
mann sinn:
,, Það er undarlegt með hana Guðrúnu,
nágrannakonu okkar, að hún skuli aldrei geta
viðurkennt galla barna sinna". ,, Það er ekkert undarlegt",
sagði Jóhann, ,, því að svona eru allar mæður".
,, Hvaða vitleysa er þetta!" sagði þá Guðríður. ,, Ég mundi
undir eins getað viðurkennt galla barna minna,---
ef þeir væru nokkurir".

                 Óráð vorsins.

         Í skugga vetrar sefur rós,
         snjórinn heldur á henni hita.
         Í gömlum vita logar ljós,
         látlaust í regnbogans svita.

         Vinur! Sérðu það sama og ég?
         Stúlkuna í bláa kjólnum?
         Sérðu hin bratta og beiska veg,
         og böðulinn í rafmagns stólnum?

         Veturinn er aðeins verkfæri æðri afla,
         viljalaus afplánar sinn dóm.
         Og er regnið laumulega leysir skafla,
         líttu þá á! Á jörðinni vaxa blóm.

                Arnoddur Magnús Valdimarsson.

                                      Góða nótt.

Þetta getur eigi verið að gerast.

Auðvitað, allt notað, en til hvers, maðurinn er skrímsli
af verstu gerð, og þeir eiga bara eitt skilið, ætla ég ekki
að út tala mig um það.
En hver getur hugsað sér að verja þennan mann?.

Segir Fritzl ósakhæfan

Glæsilegt, fyrstu göngin dottin út.

Vonandi fylgja hin á eftir, merkilegt að hugsa um
af hverju þessi göng öll komu upp í kollinum á fólki.
Já alveg rétt," Í kolli mínum geimi ég gullið, stendur í laginu".
Áttu kannski að vera vegagjöld í þessi göng öll?,
kannski eru þetta gullverðlaun fyrir briljant hugmyndir
sem duttu í kollinn á sumum, nei bara smá hugdetta.

Merkilegt hvað ráðamönnum hefur langað mikið inn í
moldarkofana aftur, varla komnir úr þeim,
eða kannski eru þetta áhrif frá Star Wars myndunum
Þar er svona miðja göng út um allt og lyftur upp og niður,
en yrðu bara upp hjá þeim.
Nei annarrs það koma engin göng UFF! sem betur fer.

Holtsgöng út úr aðalskipulagi

Fyrir svefninn.

Jóhanna var nemandi í Gagnfræðaskóla Austurbæjar.
Einu sinni segir hún móður sinni, að hún sé trúlofuð
einum af skólabræðrum sínum.
,, Hvað heitir hann?" spurði móðir hennar.
,, Hann heitir Jón", svaraði Jóhanna.
,, Og hvers son er hann?" spurði móðirin aftur.
,, Maður er nú ekki að spyrja um svoleiðis í gaggó",
svaraði stúlkan.

Magnús Torfason var að segja sögur í samkvæmi.
Eiríkur frá Hæli og Páll á Hjálmstöðum voru þar
viðstaddir.
Þá missti Magnús allt í einu þráðinn í sögu þeirri,
sem hann var að segja, og bað Eirík að segja sér,
hvar hann hefði verið í sögunni.
        Þá kvað Páll á Hjálmstöðum:

                      Barst mér andans bláþráður
                      bara að þessu sinni.
                      Finndu endann, Eiríkur,
                      á andans snældu minni.

                                              Góða nótt.

Erum komin heim.

Er við vorum búin að ná í snúllurnar ókum við til hins
fagra staðar Akureyrar.
Byrjuðum í Bónus en fyrst fórum við inn á kaffihúsið hjá
Bónus og fengum okkur kaffi og eina saman bacetti.
Síðan fórum við að versla, er við komum út úr Bónus
hittum við fyrrverandi mág minn sem bauð okkur að koma í kaffi
þau voru í íbúð í einhverri síðu, við þangað en hittum þau aldrei
eitthvað skolast til í mér heimilisfangið.
Jæja niður í bæ, það var farið í Hagkaup, Glerártorg og að sjálfsögðu
í miðbæinn, í bókabúðinni voru keyptar bækur ekki ég, heldur þær,
Síðan fóru þær að kaupa sér skó, boli, buxur og allt sem þeim datt í hug
það er nefnilega komin vorhugur í okkur, en á misjafnan hátt.
Allavega var bíllinn fullhlaðinn er haldið var heim.
Áður en við fórum var farið á Hlölla Báta, sjúklega góðir,
ekki var skilið við Akureyri öðruvísi en að fá sér Brynjuís á eftir
nema ég, finnst ekki ís góður.

Brunuðum í Lauga með snúllurnar, þær ætla bara að vera heima
hjá sér þessa helgi, en koma langa helgi næst.
Hringir ekki síminn það er Milla að bjóða í pizzu að sjálfsögðu
heimatilbúna, Hún Milla er snillingur í grænmetis-pizzum,
svo við erum að fara til þeirra í mat.

Eftir helgi vona ég svo að veðrið verði þannig að maður getir
háþrýstiþvegið allt hátt og lágt, sko úti og inni,
blanda að sjálfsögðu ediki í sápublandarann á græjunum,
en ég get víst ekki spúlað innan-hús, Jesús stelpur haldið ekki
að það væri munur ef það væri hægt,
svo skal bara veðrið rétt ráða því hvort það verður ekki gott
um Hvítasunnuhelgina.
              Kærleikskveðjur til ykkar allra
                  Milla.

Héllt að svona rugl væri úr sögunni.

En eigi eftir því sem maður les, þvílíkir gosar,
gott að það er verið að kæra þessa, "bjána",
Þó að ég viti það fyrir víst að menn sem aka með
annað fólk um óbyggðir landsins, undir áhrifum áfengis
lærir aldrei neitt siðferði.

Til hvers eru menn að fara út í náttúruna, til að njóta hennar?,
nei þá væru þeir ekki drukknir.
Þeir hljóta að vera að fara, að því að þeir halda að það sé í
lagi að haga sér eins og skepnur í náttúrunni.
Svona menn eru óhamingjusamir.

Drukknir ökumenn skemmdu hús

Förum af bæ í dag.

Það er alveg stórkostlegt hvað það er mikið að gera
hjá öllum, við borðuðum saman í gærkveldi, borðuðum 
steiktan fisk, kartöflur og ferskt salat.
Þær systur ætluðu kvennaferð til Akureyrar í dag,
En þá kom upp úr dúrnum að íþróttasýningin væri í dag
og þar sem Viktoría Milludóttir er í fimleikum þá var hætt við þá ferð.
En Dóra mín á erindi til Akureyrar, svo það kemur í hlut þeirra
sem ætíð er hægt að treysta á  sem sagt ömmu og afa,
að fara með elsku snúllurnar okkar í Akureyrarferð.
Svo núna erum við að hafa okkur til í þá ferð, nema ég varð,
auðvitað aðeins að líta í tölvuna.
Ætlum að vera komin í Bónus kl 10 og eiga svo daginn í eitthvað annað,
manni þarf aldrei að leiðast á Akureyri.
                  Kæru bloggvinir og þeir sem kíkja inn
                  megi þið eiga góðan dag í dag.
                  Kveðja Milla.

Fyrir svefninn.

Í húsinu hverfisgötu 80 kom upp eldur í sumar.--
Magnús Magnússon ritstjóri leigir þar á 1. hæð.
Fjörgömul kona, sem býr í kjallara húsins varð
eldsins vör. Hún gat af tilviljun náð í lögregluþjóna,
sem voru fyrir utan húsið.
Þeir fóru strax á glugga magnúsar og börðu á gluggann.
Magnús hélt þetta vera drukna menn, bað þá fara og
hvaðst ekki opna fyrir þeim, en lögreglumennirnir börðu
því ákafar.
þá kallaði Magnús aftur út um gluggann:
,, Ef þið farið ekki undir eins,
þá hringji ég á lögregluna".

Vísur eftir Sæmund Björnsson í Strandasýslu um
Gvend lontu, er eina nótt ætlaði til stúlku í baðstofu,
en rak sig á kopp, er stóð á loftinu, svo fólkið vaknaði
við og Sæmundur líka.

                  Svefnsins firrtur var ég værð,
                  vert er slíkt að muna,
                  er bölvuð lontan ólm og ærð
                  anaði í hlandkolluna.

                  Þú hefur vaðið ramman reyk,
                  rétt er slíkt að muna,
                  er fjandann með þér fékkst í leik
                  að fala hlandkolluna.

                                     Góða nótt.

Æ. þetta er yndislegt.

það er svo yndislegt að lesa svona fréttir í öllum
leiðindafréttunum sem á okkur hafa dunið.
Til hamingju með Apríl litla, fjölskylda kær,
hann á örugglega eftir að færa ykkur sóma og gull.

Einstök fósturmamma

Ekkert skrýtið að maður sé ælltaf veikur.

Guð ég sem hélt að allir væru svo þrifalegir heima hjá mér að
ekki væri um neinar bakteríur að ræða á mínu takkaborði.

Nei í alvöru, Auðvitað spritar maður takkaborðið reglulega
þau verða nú svo rykug og skýtug svona sér í lagi þegar
barnabörnin eru búin að fá að fara aðeins í tölvuna.

En svo má maður ekki vera of þrifin, sumir sérfræðingar segja að
við séum að þvo á okkur veikindin.

Fleiri sýklar á lyklaborði en klósettsetu